Tegen de stroom in

De sociale media mijdt hij. Omdat, zegt Ischa Abraham, het ‘een slecht systeem’ is. Dat maakt dat je gefilterd tegen de wereld gaat aankijken. Op maandag 6 november is Abraham op de Faculteit der Natuurwetenschappen, Wiskunde en Informatica van de Universiteit van Amsterdam (UvA). Die faculteit ligt op het Science Park. De student heeft zijn master bijna afgerond en werkt er als onderwijsassistent en softwareontwikkelaar. Al dagen hangen er posters in het gebouw waarop een pro-Palestinabijeenkomst op die avond wordt aangekondigd. Posters waarop in het Engels wordt gesteld dat Israël genocide pleegt tegen de Palestijnen.

Veel van Abrahams vrienden en familie laten zich beïnvloeden door haatboodschappen op sociale media. Ze voelen zich niet veilig, zeker niet meer op de universiteit waar nogal wat antisemitische incidenten zijn geweest. Zo stuurde zijn jongere broer Joram, die ook op het Science Park studeert, over die posters een brief aan de voorzitter van het college van bestuur van de UvA. Hij schreef dat hij bang was op de campus te zijn – niet alleen op 6 november, maar ook op andere dagen, omdat de veiligheid van Joodse studenten niet is gegarandeerd.

Zichtbaar

Hij en een grote groep Joodse medestudenten ervaren die angst al op straat. “Die willen we absoluut niet ook op school hebben,” schreef Joram, die voorzitter is van de Joodse jongerenorganisatie Netzer. Met een Joodse medestudent heeft hij nog overwogen de posters te verwijderen. Joram: “Dan zouden we natuurlijk wel heel zichtbaar zijn. Uiteindelijk hebben we geen actie ondernomen. We wisten niet of ze daar mochten hangen. Eigenlijk weten we dat nog steeds niet. De posters hingen niet buiten hè, maar binnen.”

Ischa Abraham besluit de confrontatie met de pro-Palestinabetogers aan te gaan. Een beslissing die losstaat van Jorams brief, benadrukt hij. Ischa wil zien hoe hij als ‘betrekkelijk ongefilterd persoon’ persoonlijke interacties zou ervaren. Hoewel ook hij wordt beïnvloed door Joodse kringen, gaat hij ervan uit dat hij minder bevooroordeeld zal zijn. En daardoor makkelijker bruggetjes kan slaan. “Ik kom hier om open naar hen te luisteren.” 

‘Zijn die studenten naïef? Denk het niet. Ze hebben zich goed verdiept in de haatpropaganda van Hamas’

De opkomst is verrassend laag. Er zijn zo’n tien studenten. “Joram had een veel grotere opkomst verwacht,” zegt Ischa. Gekleed in een Netzertrui met een davidster in het logo treedt hij met de betogers in gesprek. “Het feit dat ik daar was en ook het optreden van de kolonisten verafschuw, creëerde iets van sympathie,” zegt hij later. Wat hij vooral ontdekt, is dat de activisten worden geleid door een radicale ideologie die losstaat van de werkelijkheid. Zo beschouwen ze Israël als een koloniale staat die de inheemse bevolking onderdrukt. Een zionist die opkomt voor de rechten van Palestijnen is in hun ogen tegenstrijdig. Een zionist is per definitie voor het uitroeien van alle Palestijnen. 

Geen idee

Dat onbegrip, de onwil of onverschilligheid zich in de regio te verdiepen, raakt een andere Joodse aanwezige, de Amerikaan Max Fine, in het hart. Fine komt uit Florida en studeert sinds half augustus astrofysica aan de UvA. Hij is zionist en zet zich daarnaast in voor de Palestijnse zaak. Zo organiseerde hij voor het consulaat in Toronto, de Canadese stad waar hij ook heeft gestudeerd, een demonstratie tegen de kolonisten op de Westoever. “Daar kwamen zo’n tweehonderd betogers op af, voornamelijk Joods en een of twee Palestijnen,” vertelt hij. De slogan: verbreek de stilte over de bezetting van de Westoever.

Bij de betoging op Science Park wordt hem duidelijk dat niemand iets afweet van het gezamenlijk optrekken van Palestijnen en Joden, van Palestijnen en Israëli’s. Fine zegt na afloop: “Al die bewegingen voor ‘gewone Palestijnen’, Combatants for peace, Women wage peace, Standing together, Peace now, ze hebben geen idee. Of willen er niet van weten. Dat kom je overal tegen bij dergelijke demonstraties. Wat me diep, diep raakte op Science Park was dat ze het gruwelijke geweld van Hamas per definitie goedkeuren, inclusief het vermoorden van kinderen en baby’s.” Meestal blijft hij daar kalm onder, zegt hij. Deze keer werd hij heel emotioneel. Een Canadese vriend van hem werd vermoord op het muziekfestival in de Negev.

Ischa Abraham: “Gezamenlijk strijden tegen al het geweld in de regio, dat is voor hen niet acceptabel. Israël is het grote kwaad.” Max Fine: “Zijn ze naïef? Denk het niet. Ze hebben zich heel goed verdiept in de haatpropaganda van Hamas.” Ischa Abraham verkeerde in de veronderstelling dat op sociale media de nuance verloren gaat, maar dat anders zou zijn als je persoonlijk tegenover elkaar staat. “Nee dus.”