De bewoners van Jit hadden ze niet zien aankomen, de tientallen extremistische kolonisten. Met hun lange haar, keppels en peies was de groep – ondanks de maskers die velen droegen – gemakkelijk te herkennen als een bende ultrareligieuze zionisten. De groep kwam uit het nabijgelegen Eli, een van de Israëlische nederzettingen in het hart van de Westelijke Jordaanoever, halverwege Ramallah en Nabloes, die speciaal gebouwd lijken om een tweestatenoplossing onmogelijk te maken.
Bij eerdere aanvallen op Palestijnse dorpen ging het meestal om een reactie op een terreuraanslag, maar daarvan was op 15 augustus geen sprake. Dit was geweld om het geweld, een racistische aanval van een groep extremistische Joden die streven naar zuivering van de Arabieren in het gebied. En die er tegelijkertijd op uit lijken de staat Israël zoveel mogelijk schade te berokkenen.
Toen de mannelijke bewoners van Jit zich verzetten tegen de bende die auto’s en huizen in de brand stak, openden de extremisten het vuur met automatische wapens. Een 23-jarige Palestijnse IT-specialist werd gedood. De Israëlische politie was in geen velden of wegen te bekennen. Volgens internationale hulporganisaties in het gebied, de Palestijnse Autoriteit en progressieve Israëlische ngo’s komt het op de Westoever dagelijks tot aanvallen door Joodse extremisten. Daarbij vallen zelden doden zoals in Jit. Meestal gaat het om intimidatie, vernielingen en brandstichting, dat laatste vaak van boomgaarden.
Sancties
De aanval op Jit leidde tot een internationale veroordeling en tot verontwaardiging in Israël zelf. Het Witte Huis sprak zijn afschuw uit over de aanval en de Amerikaanse ambassadeur in Israël, Jack Lew, riep op de daders te vervolgen. Ook de ministers van Buitenlandse Zaken van het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Duitsland spraken zich in felle bewoordingen uit tegen wat sommige Israëlische media en zelfs de IDF als ‘pogroms’ omschrijven.
Josep Borrell, EU-commisaris voor buitenlandse betrekkingen, opperde sancties in te stellen tegen ‘degenen in de Israëlische regering die deze aanvallen mogelijk maken’. Daarmee worden Bezalel Smotrich en Itamar Ben-Gvir bedoeld. Beide extreemrechtse ministers zijn zelf kolonisten van de Westelijke Jordaanoever en zwaaien de scepter in het gebied: Smotrich als minister van Financiën met als speciale opdracht bestuur over de Westoever en Ben-Gvir als minister van Justitie.
Netanyahu deed alsof het een uit de hand gelopen reactie op Palestijnse terreur was
Met name Ben-Gvir wordt ervoor verantwoordelijk gehouden dat de politie nauwelijks optreedt tegen de extremisten. Daarom probeert het Openbaar Ministerie nu de handschoen op te nemen om de straffeloosheid van de kolonisten aan te pakken. Staatsaanklager Amit Aisman verbaasde zich erover dat er niemand is gearresteerd en dat er zelfs geen bewijs is verzameld in Jit. Een functionaris van veiligheidsdienst Shin Bet beklaagde zich tegen Chanel 13 erover dat de politie te laat kwam, ‘niet voor de eerste keer’.
De Israëlische president Isaac Herzog veroordeelde de aanval: “Dit is niet onze weg en zeker niet de weg van de Tora en het jodendom’. Minister van Defensie Yoav Gallant klaagde dat terwijl dappere jonge Israëli’s voor hun land vechten in Gaza en aan de grens met Libanon ‘een handvol extremisten’ de goede naam van de Joodse staat te grabbel gooien.
Rampzalig
Gallants opmerkingen slaan de plank mis op twee manieren. Ten eerste omdat Israël internationaal nauwelijks nog een goede naam heeft, wat de acties van de extremisten alleen nog maar rampzaliger maken. Ten tweede omdat het de vraag is of je van ‘een handvol’ kunt spreken als zij de steun hebben van ten minste veertien religieus-zionistische Knessetleden en van verschillende ministers, onder wie twee van de machtigste die voor een enorme geldstroom naar de kolonisten zorgen.
Wat ons brengt bij de eindverantwoordelijke van het geweld op de Westoever: premier Benjamin Netanyahu. Zelfs in deze tijd waarin Israël nauwelijks nog vrienden over heeft, lukt het hem niet duidelijk afstand te nemen van gewelddadig extreemrechts. Formeel veroordeelde hij de aanval op Jit, maar hij deed het voorkomen alsof het om een uit de hand gelopen reactie op Palestijnse terreur ging. En natuurlijk blijft hij de beschermers van de daders – Smotrich en Ben-Gvir – de hand boven het hoofd houden. De schade voor Israël hiervan is nauwelijks voor te stellen. De kans groeit met de dag dat Israëls belangrijkste bondgenoot, de Amerikaanse regering, twee Israëlische ministers op de sanctielijst zet. Wat een overwinning voor de vijanden van de Joodse staat zou dat zijn.
5 reacties
Die Spanjaard, Joseph Borrel (EU-commissaris) is een grote anti-semiet.
Ja, natuurlijk haalt hij uit naar Smotrich en Ben Gvir.
Moeten we nog iets zinnigs van deze Spanjaard aannemen? De inquisitie
was in zijn land ingesteld! Joden onder martelingen en gruwelijkheden werden toen verplicht christen gemaakt onder het afschuwelijke Roomse juk. Spanjaarden zijn deze manieren echt nog niet verleerd. Ook Borrel niet met zijn zgn. sancties richting Israelische ministers.
Bart ik vind het zwak om in je artikel Joseph Borrell, aan te halen.
Jij weet als geen ander waar Spanje en Borrel staan, inzake Israel.
Verbazingwekkend de sterk veroordelende taal m.b.t. deze kolonisten.
Nergens komt er een zelfde opmerking te staan over de provocatie door de palestijnen, zoals die wel werd geschreven na de slachting van 7 oktober. Overal werd toen geschreven, dat die palestijnen deze aanval alleen maar hebben kunnen verrichten na decennia van onderdrukking en dat de aanval van 7 oktober hiervan een gevolg zou zijn. Het woordje context werd telkens aangehaald.
Nou keer ik de opmerkingen van toen precies 180 graden om!
Je woont in Samaria/Judea en elke dag, ELKE DAG, ben je getuige van een terroristische aanslag op Joden. Deze aanslagen halen hier niet eens het nieuws of de krant meer. Palestijnen in auto’s die wandelende Joden op de stoep moedwillig aanrijden. Kinderen van 15 die in een rij wachtende Joden bij winkels of bushaltes neersteken. Nu gebruik ik het woordje context!
Waar is de context van het kolonisten geweld? Hoe werden zij geprovoceerd tot een pogrom in Jit?
Precies!
Uitgelicht: ” uit De Joodse oorlog”, van Josephus Flavius. Tegen wie vochten de Joden vermeld in zijn geschiedschrijving? Zij vochten tegen de Romeinen. Voor wat en welk land vochten zij? Voor hun eigen Joodse land. Vochten de Arabieren of Palestijnen tegen de Romeinen? Bestond de islam al met hun ideologie. Nee, totaal niets van dit alles. Waren er “Palestijnen” in Samaria en Judea? Welnee!. Het is maar hoe men nu is gaan denken over het Hartland van Israel. Zolang men de gedachte koestert, dat Israel Samaria en Judea bezet houdt en die “extreme” kolonisten de boel daar zitten te verzieken, door hun reacties op het terroristische geweld, aanslagen op hun eigen mensen de Joden, wel, dan hebben de kolonisten het dus altijd gedaan. Ik vind het heel begrijpelijk, dat deze kolonisten het meer dan zat zijn!. Ruud, je hebt gelijk. Een prima opmerking.
Lujo: De eerste Arabieren die naar Israël kwamen, kwamen tijdens de Romeinse bezetting van het land – dus nog ver voor de moslimlegers van Muhammad – uit het zuidelijke deel van het Arabische schiereiland en vochten vóór de Romeinen om het bezette land te beschermen tegen de vijanden van de Romeinen.
Shlomo. —Alsof de Arabieren er zo happig op zijn of waren om mensen en land te “beschermen “(dit in vroegere tijden). Die realiteit is helaas nog steeds zo.