Mensch: de rijen sluiten

Ralph Pais (37)
Woonplaats: Heemskerk
Burgerlijke staat: gehuwd, een dochter en twee zoontjes
Beroep: ondernemer en initiatiefnemer van Claim It
Levensmotto: kijk niet achterom, want dan val je.

Jeugd
Ik kom uit een light traditioneel Joods gezin. Mijn ouders verhuisden naar Amstelveen toen ik jong was, ook omdat ik dan naar Joodse scholen, sportclubs en studentenverenigingen kon. Zo was ik nog enige tijd bestuurslid van Ijar, de Joodse studenten- en jongerenvereniging. Het jodendom is een rode draad in mijn leven. We waren niet echt religieus, maar vierden de feestdagen en hingen aan tradities. En er werd me wel in de oren geknoopt dat ik het niet in mijn hoofd moest halen om met een niet-Joodse partner thuis te komen.

Geloof
Voor mij is geloof onlosmakelijk verbonden met het besef dat we deel uitmaken van een volk. Wat ik enorm belangrijk vind is dat we als één grote familie voor elkaar klaarstaan. Dat besef tot het Joodse volk te behoren is misschien nog wel groter dan het geloof. Ik ben gelovig en denk ook dat je wordt beloond als je goede dingen doet, maar voor mij is de essentie toch dat we onderdeel zijn van een echte gemeenschap. Ik voel me bevoorrecht deel uit te maken van die hechte groep.

Israël
Ik ben zeker vijf keer per jaar in Israël, voor vakanties en zaken. Ik steun het land door dik en dun, hoewel het niet altijd gemakkelijk is om de situatie daar uit te leggen. Zelfs als ik persoonlijk dingen niet goed vind, wil ik Israël toch blijven verdedigen. Ik vergelijk het vaak met een gezin. Als ouder zie je ook weleens dat je kind iets doet wat niet door de beugel kan, dan spreek je het daarop aan, maar naar buiten toe sluit je de rijen. Iedereen die deel is van het Joodse volk zou Israël moeten verdedigen.

Zorgen
Ik ben heel erg bezorgd over de radicalisering, vooral in de grote steden. Dat bedreigt nu niet alleen de Joden, maar de hele Europese gemeenschap. Ook ben ik bang voor de demografische ontwikkelingen en maak ik me zorgen hoe de wereld er over twintig jaar voor mijn kinderen uit zal zien. We kunnen wel allemaal optimistisch doen, maar het gaat niet de goede kant op. Mijn grootvader, Jaap Soesan, heeft het allemaal al een keer meegemaakt. Ik spreek hem vaak. Hij ziet parallellen met vroeger en drukt me altijd op het hart de realiteit onder ogen te blijven zien. Ik moedig mijn kinderen nu al aan om later elders te gaan vertoeven: Israël of Amerika. Daarom vind ik het ook heel belangrijk dat ze hun talen spreken.

Dromen
Ik ben drie jaar geleden met een zaak begonnen waarvan ik hoop dat ik die internationaal kan gaan uitrollen. Vliegtuigmaatschappijen zijn verplicht om een schadevergoeding te betalen als ze meer dan drie uur vertraging hebben. Ze proberen daar natuurlijk zo veel mogelijk onderuit te komen. Claim It is er om de passagiers bij te staan bij het innen van die vergoeding. En ja, ik hoop dat mijn kinderen naar landen zullen gaan waar ze vrij kunnen leven, of ze nou religieus leven of niet, en dat ook zij met een Joodse partner thuis zullen komen, want alleen zó kan het jodendom in stand worden gehouden.