Het netwerk van Hamas in Europa bestaat uit een woud van mantelorganisaties, met fantasierijke namen als de Palestinian Return Center en het Europese Initiatief voor het vernietigen van de muur en de nederzettingen (PWWS). De dossiers die Elnet deze maand publiceerde geven een aardig inkijkje in Europees Hamasland. Daaruit blijkt dat Amin Abou Rashed, bekend als Abou Eenarm, niet alleen in Nederland actief is; hij opereert ook in Scandinavië en andere Europese landen. Naast directeur van zijn liefdadigheidsorganisatie Israa is hij de oprichter van de Europees-Palestijnse Conferentie en het Europees-Palestijns mediacentrum Epal.
In 2007 organiseerde Abou Rashed een grote conferentie in Rotterdam waar ook Ismail Haniyeh voor was uitgenodigd, de onlangs door Israël geliquideerde leider van Hamas. Omdat hij het land niet in mocht, sprak Haniyeh de conferentie toe via een videoverbinding. Wel aanwezig was toen de Nederlandse oud-premier en BDS-activist Dries van Agt, die in het rapport van Elnet Idris van Agt wordt genoemd.
Moslimbroeders
Wat opvalt in het rapport is de bevestiging dat dit netwerk van organisaties onder wisselende namen naarstig naar legitimiteit zoekt, ongeveer zoals de PLO in de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw deed via allerlei kantoortjes in Europa. PLO-afgevaardigden lieten zich toentertijd zo vaak mogelijk op recepties fotograferen met Europese politici. EPC is nu de organisatie die regelmatig her en der in Europa grote congressen organiseert om hetzelfde te bereiken voor Hamasleiders. Dat vertellen Arabische bronnen die Elnet aanhaalt in het rapport. Het grote aantal organisaties met inwisselbare namen is handig voor het geval er een op de zwarte lijst terechtkomt vanwege iets te opzichtige banden met Hamas. Dat was het geval met de stichting Al-Aqsa van Abou Rashed, die de financiële band met de terreurorganisatie in Gaza niet kon ontkennen. Vervolgens zette de Hamasfinancier dezelfde praktijken voort, zij het onder de vlag van stichting Israa.
Het grote aantal organisaties met vrijwel identieke namen is handig als er een op de zwarte lijst komt
Over Nederland heeft het verslag van Elnet weinig nieuws te melden. Er worden opvallend genoeg geen Nederlandse bronnen gebruikt, op twee berichtjes na van journalist Carel Brendel. Die betreffen een foto van Amin Abou Rashed en Ismail Haniyeh die op een congres zij aan zij op het podium zitten. Daartegenover staan Arabische bronnen die de banden van Palestijnse organisaties met de Moslimbroederschap expliciet bevestigen. Uit die politiek-islamitische beweging is Hamas voortgekomen. In vergelijking met groeperingen in andere Europese landen zijn de Nederlandse hoofdrolspelers opvallend zwijgzaam over hun banden met Hamas. In de huidige rechtszaak tegen Abou Rashed over het doorsluizen van 11,75 miljoen euro, is die omerta de belangrijkste troef van de verdediging. Overigens mag Abou Eenarm het proces in vrijheid afwachten en heeft hij zich al op verschillende Palestinademonstraties laten zien.
Bomenproject
Wat doen al die ngo’s zoal onder het mom van liefdadigheid, informatie en dialoog? Een aan Hamas gelieerde liefdadigheidsorganisatie voor solidariteit met de Palestijnen, ABSPP uit Italië, startte net als het Israëlische Joods Nationaal Fonds een heus bomenproject – maar dan in Gaza. Bij de inwijding door Hamasleiders uit binnen- en buitenland smeekte een beruchte haatprediker uit Milaan Allah om boompjes die net als in de islamitische overlevering bij het einde der dagen de moslims zullen waarschuwen wanneer een Jood zich achter hun stam verstopt.
–––––––––––––––––––
Wat is Elnet?
Het European Leadership Network (Elnet) is een lobbyorganisatie van Europese en Israëlische oud-politici en beleids-makers die zich inzet voor het verstevigen van de banden met Israël ‘op basis van gedeelde waarden’. De onlangs aangetreden uitvoerend directeur is Matthijs Schüssler, CDA-lid en oud-medewerker van de EVP, de overkoepelende fractie van christendemocraten in het Europarlement.
2 reacties
De beweging van de moslimbroeders heeft al bijna 100 jaar ervaring in verstoppertje spelen en daar zijn ze erg goed in. Helaas wint deze beweging – voor wie een Palestijnse staat niet meer is dan een stap op weg naar een judenrein streng islamitisch kalifaat over de gehele wereld, overal binnen en buiten de islamitische wereld terrein. Deze beweging met zijn duizend namen en gezichten bestaat officieel al sinds 1927. Hoe dom was het dus om de dragers ervan toe te laten in Europa – je kon van tevoren uitrekenen wat er hier zou gebeuren. Het algemene publiek was met andere dingen bezig dan de moslimbroederschap, maar wisten Europese regeringen niet wat ze binnenhaalden ?
“(…) naarstig naar legitimiteit zoekt (…)”. Hamas is in de eerste plaats door verscheidene landen, waaronder de VS en Nederland, als terroristische organisatie bestempeld. Dat betekent dat het in feite een verboden -ja zelfs misdadige- entiteit is (om maar in een bepaald jargon te blijven) waarmee niet te onderhandelen valt. Voortdurend echter is er sprake van een zekere bereidheid om de organisatie als onderhandelingswaardig te zien. (Herinnert u zich de wapenstilstandsonderhandelingen, al dan niet vanuit Egypte, waarbij Israel en Hamas als gelijkwaardig werden/worden gezien door regeringen (waaronder de VS) en media?) Deze onduidelijkheid kan je in het licht van de gijzelaars als een vorm van ‘Realpolitik’ (vooral voor een land als Israel) beschouwen, maar het maakt de zaken er niet duidelijker op. In deze politiek existentiële dichotomie, gespletenheid, opereren deze organisaties en figuren en maken daar volop gebruik (misbuik?) van.