Het is een probleem waar de Israëlische politiek vaker tegenaan loopt sinds 7 oktober. Een reëel probleem wordt op papier opgelost, maar ogenschijnlijk zonder aan de consequenties te denken of alternatieven te bieden. Direct na het bloedbad in de kibboetsen langs de grens met Gaza, werd een blokkade afgekondigd. Zolang de gijzelaars niet vrijgelaten werden, zouden er geen voedsel, drinkwater en medicijnen de Strook binnenkomen, bepleitten politici in Jeruzalem. Natuurlijk werd die keutel spoorslags ingetrokken. Als Israël al bereid zou zijn geweest meer dan twee miljoen Palestijnen te laten verhongeren, of door dorst en epidemieën te laten omkomen, dan zou in ieder geval de internationale gemeenschap dat nooit toelaten. Dus rolden al snel de vrachtwagens met hulpgoederen vanuit de Joodse staat de Gazastrook in.
Iets vergelijkbaar is te zien bij de plannen van de regering-Netanyahu voor Gaza na de oorlog. Daarin kan Hamas uiteraard geen rol spelen, maar ook het Fatah van de president van de Palestijnse Autoriteit, Mahmoud Abbas, wordt uitgesloten. Die betaalt immers nog steeds terroristen en hun gezinnen voor elke aanslag, voor elke Jood die zij vermoorden. Dat geen van beide groeperingen een rol krijgt, is moreel alleszins verdedigbaar, maar in de praktijk niet effectief. Er is immers geen alternatief voor de enige twee Palestijnse organisaties met gezag onder de bevolking. Het gevolg: ruim een jaar na het uitbreken van de oorlog heeft Israël nog steeds geen idee wat er met de Gazastrook moet gebeuren wanneer de wapens zwijgen.
Propaganda
Nu heeft de Knesset met een overweldigende meerderheid besloten alle banden met de UNRWA te verbreken vanwege de innige banden tussen de VN-hulporganisatie en Hamas. UNRWA-medewerkers deden mee aan de pogrom op 7 oktober, vermoordden en gijzelden Israëlische burgers. Jarenlang vergiftigden VN-leraren de geesten van Palestijnse schoolkinderen met antisemitische en terreurverheerlijkende propaganda. Dus is de beslissing van de Knesset moreel volledig te rechtvaardigen.
Schiet de Knesset zich met deze actie niet in de eigen voet?
De leden van het parlement in Jeruzalem vergaten echter één ding: een alternatief. Als de UNRWA niet langer toezicht houdt op de verdeling van hulpgoederen in Gaza, wie dan wel? Als VN-leraren niet langer de Palestijnse kinderen onderwijs geven, van wie krijgen zij dat dan? En hoewel minister van Buitenlandse Zaken Israel Katz beweert dat slechts 13 procent van de hulpgoederen in Gaza via de UNRWA verdeeld worden, is het de vraag of Jeruzalem zich met deze beslissing niet in de eigen voet schiet.
Unicef en de Internationale Organisatie voor Migratie hebben al laten weten dat zij de taken van de UNRWA – die uit meer bestaan dan voedsel uitdelen, denk ook aan scholen en ziekenhuizen – niet kunnen overnemen. UNRWA-baas Philippe Lazzarini zegt dat de Israëlische stap zal leiden tot een ‘ramp’ waarbij ‘meer mensen zullen omkomen’. Weinig verwonderlijk, maar ook Israëls laatste bondgenoten zijn vertwijfeld.
Vergrootglas
De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken waarschuwde dat de cruciale militaire hulp van zijn land afhankelijk is van Israëls medewerking aan hulpverlening aan Gaza. De IDF ligt in dat opzicht al onder een vergrootglas omdat het aantal vrachtwagens met hulp aan het noorden van Gaza de afgelopen weken sterk zou zijn verminderd. De verbanning van de UNRWA zou Washington net het zetje kunnen geven om de wapen- en munitiekraan naar de Joodse staat dicht te draaien, iets waarvoor met name in de Democratische partij al maanden wordt gepleit.
Ook al gebeurt dat niet, dan nog is het de vraag of de stap van de Knesset in de praktijk effect zal hebben. Als er al een hulporganisatie gevonden wordt die het werk van UNRWA over kan en wil nemen, dan zal die net als nu gebruik moeten maken van lokale Palestijnse medewerkers, precies zoals de VN dat doet. Geen internationale organisatie zal duizenden eigen mensen naar Gaza sturen. De Palestijnse hulpverleners die nu voor de UNRWA werken, zullen dat ook voor zo’n andere organisatie gaan doen. Hun sympathie voor Hamas en hun Jodenhaat zullen zij niet achterlaten wanneer zij een ander acroniem op hun hesjes dragen.
Eén reactie
In Jeruzalem vergaten ze een alternatief, zegt de redactie. Weet de redactie dan een alternatief ? Ik kom hier niet om Netanyahu of Trump te verdedigen, maar één ding is duidelijk: Alles wat tot nu toe is geprobeerd heeft gefaald, dus moet er iets heel anders worden geprobeerd.
In 1922 werd er met een bevolkingsuitwisseling tussen Griekenland en Turkije een einde gemaakt aan lang wederzijds bloedvergieten. Niemand was enthousiast en het was ook een pijnlijk proces, maar deze oplossing houdt wel al meer den 100 jaar stand. De Arabische landen hebben “hun” Joden er al uit gegooid. Nu kan Trump met zijn onorthodoxe ideeën er misschien voor zorgen dat de Palestijnen verhuizen naar de landen die de Joden er eerder uit hebben gegooid ?