Blok spreekt Joden

Voorzitter Kees Blok van het pro-Palestijnse Kairos-Sabeel Nederland werd dinsdag in de sjoel van Arnhem door OJEC (Overlegorgaan Joden en Christenen), CJO, CIDI en Joods Apeldoorn aan de tand gevoeld over zijn antisemitische uitspraken.

Tom Fürstenberg van Joods Apeldoorn stelde, zoals we eerder schreven, als eerste Blok aan de kaak toen hij bij de Apeldoornse Vredesweek afgelopen nazomer Palestijnse terroristen vergeleek met Nederlandse verzetsstrijders tijdens de oorlog en sprak van het ‘Joodse ras.’
“De heer Blok behoort tot dat deel van elitair, academisch Nederland dat van oudsher getuigt van dedain ten opzichte van Joden,” aldus Ron van der Wieken, die bij het gesprek aanwezig was als voorzitter van het Centraal Joods Overleg. “Meer dan dat hij verdediger van Palestijnen is, voelt hij afkeer van Israël en Joden, deels ook op christelijke basis.”
OJEC- en gespreksvoorzitter Piet van Midden: “We vertelden Blok dat zijn uitlatingen vallen onder de Europese definitie voor antisemitisme en dat hij daarmee juist niks bereikt voor de Palestijnen. Hij was daar gevoelig voor.” Volgens de OJEC-voorzitter meldde Blok ook zelf niks op te hebben met de Palestijnse regimes in Gaza en op de Westelijke Jordaanoever. “Hij zei dat mensen in Ramallah honderd keer liever in een Israëlische dan in een Palestijnse gevangeniscel zitten.”
“Blok begon te zeggen dat ‘zijn vele goede Joodse vrienden’ hem geen antisemiet vinden en verklaarde warempel dat hij tegen BDS is en tegen de terugkeer van alle Palestijnse vluchtelingen,” vult Fürstenberg aan. “Beide zaken komen neer op de antisemitische ontkenning van het bestaansrecht van Israël, alleen met een omweg. Toen ik vroeg of hij het Tienpuntenplan van Pax Christi, waar dat in staat, van zijn site wilde halen kreeg ik helaas een wat slappe reactie. Hij zei dat hij slechts voorzitter van Kairos-Sabeel Nederland is en de website niet zelf beheert. Hij handhaaft wel de vergelijking van de Israëlische bezetting met die van Nederland door de Wehrmacht, ‘al zijn er ook verschillen’. Hij heeft in elk geval expliciet beloofd niet meer over het Joodse ras als basis voor de staat Israël te spreken.”
Er komt nog een gesprek, laat het OJEC weten. Intussen blijven Joodse organisaties Bloks uitlatingen volgen.

De volledige verklaring van CJO-voorzitter Van der Wieken:

“Veel van de uitspraken van de heer Blok hebben met elkaar gemeen dat zij op geen enkele manier rekening houden met het welzijn van de Joodse bewoners van de staat Israël. Hij praat het Palestijnse  terrorisme goed, staat pal voor de toelating van 5 of misschien wel 8 miljoen afstammelingen van Palestijnse refugiées, -die zich ook vluchtelingen mogen noemen, het enige voorbeeld van erfelijk vluchtelingschap in de wereld- waardoor Israël zou ophouden een Joodse staat te zijn,  en hij ageert tegen het scheidingshek dat inmiddels vele levens heeft gered. Joodse levens weliswaar,  dus misschien voor de heer Blok geen overtuigend argument.
De heer Blok zal er niet zo mee zitten als Israël zou ophouden een Joodse staat te zijn. Al zijn uitlatingen wijzen daar op. Ik zou even met u willen doornemen wat dat zou betekenen: een wereld zonder dat ene Joodse land, het enige Joodse land in de wereld,  dat altijd, hoe dan ook,  Joodse vluchtelingen zal opnemen.  Een wereld zonder dat land zou ons terugvoeren naar de tijd dat het Joodse volk opgejaagd wild was dat juist  nérgens maar dan ook nérgens naar toe kon. Ook Nederland onder de christelijke Colijn sloot enkele weken na de Kristallnacht in november 1938 hermetisch zijn grenzen voor Joodse vluchtelingen. Net als heel veel andere landen. U weet wat de afloop is geweest. En niets of niemand kan ons garanderen dat de geschiedenis zich niet op hoofdlijnen zou herhalen.
Iemand die ons, Joden, in die situatie terug wil brengen heeft het slecht met ons voor. Heel slecht. Iemand die expliciet of impliciet tornt aan Israëls bestaansrecht, iemand die anti-zionist is, wenst ons terug naar de donkerste tijd in onze recente geschiedenis.
Er is meer. Een Joodse staat die na 18 eeuwen weer opstaat en het mogelijk maakt dat Joodse religie en cultuur belangrijke nieuwe ontwikkelingen doormaken is een doorn in het oog van sommige christenen. De Joden waren toch verdoemd, als volk van de moordenaars van Jezus, niet langer Gods oogappel. En nu een eigen staat, en wat voor één. Dat kan toch niet Gods bedoeling  zijn?  Er zijn nogal wat christelijke groeperingen die er zo over denken.
Eén zo’n groep  heeft bijvoorbeeld: the contemporary way of the cross, de huidige kruisgang, georganiseerd, een virtuele tocht die  deelnemers meeneemt  van de ene Palestijnse ellende na de andere, waarbij het Palestijnse volk de rol van Jezus heeft  en de Joden, u raadt het al, die van zijn folteraars. Nooit vermeldt  deze  groep dat de Palestijnse christenen aanzienlijk meer te lijden hebben van hun Islamitische buren dan van de Israëli’s. Welke beweging is dit die oude gruwelsprookjes van de perfide Joden die Gods zoon vermoorden weer aan de man probeert te brengen? Die groep christenen is onder andere Sabeel in Israel en de westbank, financieel fors gesteund door de PKN,  en ook de Nederlandse vrienden van Sabeel.  Waarvan de heer Blok voorzitter is. Sabeel en Sabeel Nederland zijn protagonisten van het aloude christelijke theologische antisemitisme.
Nog een enkel voorbeeld: De totstand brenging van de staat Israël was een terugval naar het meest primitieve concept van God, een tribale, excluderende God. En Jezus was een Palestijn. Allemaal uitspraken van de stichter van Sabeel, Naim Ateek. Sabeel, de club van de heer Blok.
Er zijn de laatste jaren meer christenen waaronder ook dominees die zich aan de zijde van de heer Blok scharen. Zij voelen zich niet geremd door de gigantische bloedschuld die het christendom  tegenover het Jodendom heeft. Het lijkt of zij zich geen rekenschap wíllen geven van de enorme vooroordelen tegen het Joodse volk die het christendom door de eeuwen heen in veel van zijn aanhangers heeft geplant en die vaak nu, in henzelf,  weer tot volle bloei komen.
Het Christendom zegt een geloof van Liefde te zijn. Wij, Joden hebben daar nooit overmatig veel van gemerkt, van die christelijke naastenliefde.  Die grote liefde had een belangrijke rol kunnen spelen  bij het bereiken van vrede in het midden-oosten, als die liefde maar geloofwaardig ware geweest. Meneer Blok en medestanders, ik roep u op om diep in u zelf te kijken. Om scherp te zoeken waar u wordt beinvloed door de eeuwenlange verschrikkelijke vooroordelen die zo ruim aanwezig waren in uw kerk en die in velen van uw geloofsgenoten nog springlevend zijn.”

De toespraak van Tom Fürstenberg van Joods Apeldoorn:

“Sommigen zeggen: “Als je kritiek op Israel hebt, word je meteen van antisemitisme beschuldigd.” Of: “Als je kritiek op Israel hebt, kan dat nooit antisemitisch zijn, want het is gewoon politieke kritiek op een land”. Zijn deze beweringen waar? En wanneer is nou eigenlijk sprake van antisemitisme? Wanneer is iemand antisemiet? Een ironische definitie luidt: “Een antisemiet is iemand die een méér dan normale hekel aan Joden heeft.”
Antisemitisme is een buitengewoon complex fenomeen, dat door maar weinig mensen echt goed begrepen wordt. Omdat we een gesprek hierover gaan voeren, is het belangrijk om antisemitisme zo goed mogelijk te definiëren. Hier zou je eigenlijk uren voor nodig hebben, maar ik wil het beperken tot 10 minuten. Het moeilijkste aan antisemitisme is misschien wel dat het een muterend en veelkoppig virus is. De 3 belangrijkste mutaties in de afgelopen 2000 jaar zijn:

1. Het streven naar een wereld zonder Joodse religie (anti-judaïsme, vervangingstheologie)
2. Het streven naar een wereld zonder Joods volk (anti-semitisme, na Verlichting, Franse revolutie, Napoleon)
3. Het streven naar een wereld zonder Joodse staat (anti-zionisme of zionshaat, na WOII & stichting Israel)

Bij ieder van deze 3 vormen komen de volgende antisemitische stereotypen het meest voor:

1. De Jood als bloeddorstige (kinder)moordenaar (kruisiging, bloedsprookje, overgeslagen naar islamitische wereld begin 19e eeuw),
2. De Jood als de duivel, het grootste kwaad in de wereld,
3. De Jood als uitbuiter, rover
4. De Jood als ongedierte (ontmenselijkt), parasiet, veel in Arabische media (rat, slang, etc.)
5. De Jood als (wereld)macht, (groot)kapitalist achter de schermen,
6. Maar ook: de Jood als (bijv.) de “leuke klezmer-muzikant” (Anatevka-stereotype)

U denkt misschien dat dit oude, verdwenen stereotypen zijn, maar ze zijn tot op de dag van vandaag springlevend. Men ziet al deze stereotypen ook terugkomen bij demoniseringen van de Joodse staat, het anti-zionisme.

Top 5 anti-zionisme:

1. Ontkennen bestaansrecht Joodse staat (“Vervangingstheologie” => ”Bevrijdingstheologie”, PCI 10-puntenplan: terugkeer alle vluchtelingen, VN-schoolboeken, UNESCO-resoluties)
2. Haat tegen de Joodse staat (niet alleen kritiek op), demonisering (nazi’s), grootste kwaad; nooit haat tegen een andere land meegemaakt, demonstraties, woede, etc.
3. Legitimeren/bagatelliseren geweld tegen Joden (in Israel, of zelfs daarbuiten; PCI: afbreken veiligheidshek)
4. De klassieke anti-Joodse stereotypen (vervanging Jood/Jodendom door Zionist/Israel)
5. Het als enige staat boycotten van Israel (BDS); geen ander land wordt op dezelfde wijze behandeld (dubbele standaard; PCI: 3 punten over BDS),

Sinds mei vorig jaar heeft de EU een definitie van antisemitisme geformuleerd en aangenomen, die helder en werkbaar is bij het bepalen wat antisemitisch is en wat niet. U vindt deze definitie op de andere zijde van hetzelfde A4tje. Ik licht er slecht enkele punten uit, die op hetzelfde neerkomen als hetgeen ik zojuist heb verteld:

• Ontkennen zelfbeschikkingsrecht (en zelfverdedigingsrecht) Joden
• Joodse staat is racistische onderneming
• Vergelijking met nazi’s
• Toepassen dubbele standaarden: wij bombarderen ISIS plat, geen demonstraties tegen Assad, of Iran, S.A., christenvervolgingen overal (alleen in Israel zijn christenen veilig)
• Gebruik van klassiek-antisemitische beelden om Israel/Israeli’s te karakteriseren

 De conclusie over de beweringen waarmee ik begon moet dus luiden: Zeker niet elke kritiek op Israel is antisemitisch, maar het is zeker ook niet zo dat elke kritiek op Israel nooit antisemitisch kan zijn. De EU-definitie geeft hierbij een zeer duidelijke grens aan.

Nu wend ik me persoonlijk tot u, meneer Blok. U hebt in de media diverse malen gesteld dat u geen antisemiet bent. En dat wil ik best geloven, of in ieder geval dat u geen antisemiet wilt zijn. Maar het is helaas een feit dat u uitspraken hebt gedaan, die als antisemitisch gekwalificeerd kunnen worden op basis van de EU definitie. Enkele voorbeelden:

• U hebt meerdere malen Israel vergeleken met nazi-Duitsland, en de situatie van de Palestijnen met die van de Joden tijdens de sjoa. U ging daarbij zelfs zo ver dat u erbij verzon dat Israel een speciale letter in het paspoort van Palestijnen zet, en gebruikte u de term razzia en NSB’ers opzettelijk, om Israeli’s zoveel mogelijk op nazi’s te laten lijken. Volgens de EU-definitie zijn dit onomstotelijk antisemitische uitspraken. En zelfs als u zich hier niet van bewust was, rijm ik deze vergelijkingen echt niet met uw zelf-verklaarde liefde voor het Joodse volk, waarmee u uw lezing in Apeldoorn begon, waardoor ik trouwens meteen al argwanend werd. Het is toch op z’n minst zeer onsmakelijk om uitgerekend de Joodse staat te vergelijken met nazi-D’land?
• U hebt meermaals beweerd dat Israel een racistische onderneming is, omdat het gefundeerd is op het Joodse ras. Dit valt ook onder de EU-definitie.
• U hebt beweerd dat de Joden niet genoeg met Hitler en Himmler hebben onderhandeld. Dit is ook een antisemitische uitspraak obv de EU-definitie, nl. bagatellisering Holocaust.
• U propageert het PCI 10-puntenplan, dat onherroepelijk leidt tot het einde van Israel als staat voor het Joodse volk (vooral door de eis tot terugkeer van alle miljoenen vluchtelingen en hun nakomelingen, en het afbreken van het veiligheidshek), en dat oproept tot het boycotten van alleen maar de Joodse staat, middels BDS. EU-definitie: ontkennen zelfbeschikking en zelfverdediging van Joden en toepassen dubbele standaard. Van geen enkel land ter wereld wordt gezegd dat het moet verdwijnen, noch dat het zichzelf niet tegen terreur mag beschermen. Sterker nog, Nederland zelf bombardeert samen met de geallieerden ISIS plat.
• U beschuldigt Israeli’s ervan dat ze beter zouden moeten weten, omdat de Farizeeërs destijds ook al de opstandige Jezus vervolgden, kortom, de eeuwige schuld van de Joden aan de kruisiging. Misschien zit daar wel uw diepste emotie over de Joden.

Meneer Blok: als u niet van antisemitisme wilt worden beschuldigd, verdiep u eens goed in dit onderwerp, lees de EU-definitie aandachtig, en bezig geen demoniseringen meer van de Joodse staat of het Joodse volk die onder één van de punten uit die definitie vallen. U hoeft van mij hier niet door het stof te kruipen, ik vind het al moedig genoeg dat u bent gekomen. Ook mag u zoveel kritiek op Israel hebben als u wilt. Maar een voornemen dat u zich, na deze bewustmaking, daarbij voortaan aan de EU-richtlijnen zult houden, en ook geen dingen meer verzint om Israel in een nóg kwader daglicht te zetten, zou toch het minste moeten zijn. U zou hier toch ook als fatsoenlijk, keurig en gelovig mens, als oud-rechter en oud-militair, toch helemaal niet mee geassocieerd moeten willen worden?

En meneer Blok, dames en heren, ik wil ook zeker hier gezegd hebben dat we niet nu alle schuld aan antisemitische retoriek op dhr. Blok moeten laden. Het probleem is namelijk veel groter dan de uitspraken van dhr. Blok alleen. Ik word zelf de laatste jaren steeds vaker geconfronteerd met ouderwetse risjes (antisemitische opmerkingen). En deze risjes komen helaas, maar steevast uit christelijke hoek. Met de islamitische gemeenschappen in Deventer en Apeldoorn hebben wij als Joodse gemeente werkelijk uitstekende contacten en samenwerkingsverbanden, en is er nooit enig antisemitisch incident, integendeel. Ook valt het mij op dat de christenen die zich eraan bezondigen, zich werkelijk van geen kwaad bewust zijn, wat nog verontrustender is. De voorzitter van de Vredesweek in Apeldoorn, een protestante theoloog, die tegen mij zei: “Door jou is mijn beeld van Joden er niet bepaald beter op geworden.”, begreep oprecht niet wat hier antisemitisch aan was. En zo heb ik nog legio voorbeelden.

Het lijkt erop dat de ouderwetse, vooroorlogse risjes in sommige christelijke kringen (laat ik daar duidelijk over zijn: ik gelukkig ken ook veel christenen die zich hier verre van houden), ruim 70 jaar na WOII weer langzamerhand salonfähig worden. Het lijkt mij in het belang van de PKN dat men met een stevige verklaring komt, bijvoorbeeld door alle PKN-leden op te roepen zich aan de EU-definitie te houden als men over Joden of over de Joodse staat spreekt.

Nog één verzoek: laten we in het gesprek dat we nu gaan voeren, niet vervallen in een oeverloze discussie over het feit of Israel dan wel de Palestijnen gelijk hebben of het zieligst zijn, maar laten we ons alleen richten op de grens tussen legitieme en antisemitische kritiek op de Joodse staat, aan de hand van de EU-definitie. Dank voor uw aandacht, ik hoop dat we een vruchtbaar gesprek hebben.”