Israëli’s kunnen niet zonder hüttenkäse.
Een verrassende constatering, want de korrelige, kwarkachtige kaas associeer je met frühstück in een Tiroler skihut en niet met de warmbloedige Israëlische keuken. Toch is het echt zo: een Israëlisch ontbijt zonder cottage, zoals de Israëli’s liefkozend zeggen, is als Pesach zonder matses, twee Joden zonder drie meningen, een Israëlisch staatshoofd zonder strafblad, kortom: volstrekt ondenkbaar. Hoezeer de Israëli’s verknocht zijn aan hun cottage, bleek exact zes jaar geleden toen de kaas inzet was van massale demonstraties, die maandenlang aanhielden.
Het protest, dat de geschiedenis is ingegaan als het Cottage Cheese-oproer, begon met de frustratie van een consument. Tijdens het boodschappen doen voor Sjavoeot, het feest waarop traditioneel veel kaas wordt gegeten, ontdekte Itzik Alrov, een jonge orthodoxe man uit Benee Brak, dat hüttenkäse in korte tijd fors duurder was geworden. Omdat hüttenkäse door de Israëli’s wordt beschouwd als primaire basisbehoefte, had de Israëlische regering de verkoop sinds de jaren 60 gereguleerd. Een bakje van 250 gram mocht niet meer dan 4,82 sjekel kosten. Tot 2008. In dat jaar besloot het ministerie van Financiën het prijsplafond in te trekken, met als argument dat de vrije markt vanzelf voor dalende prijzen zou zorgen. Drie jaar later was de prijs opgelopen tot 8 sjekel. Een stijging van 66 procent.
Tentifada
Dat pikte onze Itzik niet. Op Facebook riep hij zijn vrienden op tot een boycot van alle zachte witte kazen, een sector die in Israël wordt gedomineerd door een drietal zuivelfabrikanten. Massaal werd aan zijn oproep gehoor gegeven. De al jaren sluimerende onvrede over de torenhoge kosten van levensonderhoud kwam abrupt tot een uitbarsting. Op de promenade van Rothschild Boulevard, de Ramblas van Tel Aviv, namen honderden demonstranten hun intrek in tenten. Kort daarop veranderden ook straten en pleinen in andere grote Israëlische steden in tentenkampen. In de weekeinden voegden honderdduizenden mensen zich bij de kampeerders, om gezamenlijk te pleiten voor betaalbare huurwoningen, gratis kinderopvang en sociale hervormingen. Zo mondde een ludieke actie vanwege te dure hüttenkäse uit in de ‘tentifada’ en vervolgens in de grootste sociaaleconomische opstand in de Israëlische geschiedenis.
De al jaren sluimerende onvrede over de torenhoge kosten van levensonderhoud kwam abrupt tot een uitbarsting
Uiteindelijk stierf het verzet een stille dood. De media verloren hun interesse en de demonstranten wilden wel weer eens gewoon weekend vieren. De regering zegde nog wel tal van sociaaleconomische hervormingen toe, maar nadat de tentenkampen waren ontmanteld en het dagelijkse leven zijn gewone gang had hervonden, bleken de meeste beloftes ijdel. De huizenprijzen zijn nadien alleen maar verder gestegen. Toch is het volksoproer niet helemaal voor niets geweest. De Israëlische zuivelfabrikanten verlaagden blijvend de prijzen van hüttenkäse. Ik was afgelopen week in Israël en ben in de supermarkt langs het schap met hüttenkäse gelopen. Een bakje cottage kwam deze Sjavoeot op tafel voor 5,50 sjekel (1,40 euro).
Abonneer op het NIW
