Ethiopische jongeren in Israël kampen veelal met integratieproblemen. Joanne Nihom van het NIW ging op bezoek in Ben Yakir, een van de vier jeugddorpen in Israël waar deze jongeren worden begeleid en die steun krijgen van de Collectieve Israel Actie. Hij komt uit een gezin van acht kinderen die door hun grootmoeders worden opgevoed in een kamer van vijf bij vijf. Twee jaar lang zwierf David (14) op straat. Structuur en regels kende hij niet. Sinds een half jaar woont hij in het niet ver van Hadera gelegen Ben Yakir, een orthodox jeugddorp voor jongens. In totaal wonen er 120 risicojongeren van tussen de twaalf en achttien jaar. „Toen David bij ons binnenkwam was hij onhandelbaar. We zijn nu zes maanden verder en hij zingt in het koor en heeft een verantwoordelijke functie op de boerderij. Het leren blijft moeilijk, maar zodra hij zingt of met dieren werkt, is hij gefocust en geconcentreerd,” vertelt Yossi Krothame, directeur van Ben Yakir. „75 procent van de jongens komt uit een Ethiopisch gezin. Door problemen op school of thuis zijn de meeste van hen totaal de weg kwijt en hebben vaak een strafblad. We zorgen ervoor dat er regelmaat in hun leven komt; dat ze op vaste tijden eten, naar synagogendiensten gaan en ook iedere dag naar school. Zo helpen we ze een balans en structuur in hun leven te vinden.” Alle jongens komen uit een probleemgezin. „Soms vinden ze ons via internet als ze op zoek zijn naar hulp, maar de meeste komen bij ons terecht via scholen of de sociale dienst. Vaak hebben ze bij binnenkomst alleen een plastic zak bij zich met wat kleding erin.”
Waarden en normen
Psychologen, sociaal werkers en bezigheidstherapeuten helpen de jongens hun draai in het leven te vinden. Krothame: „Alle jongens wonen intern en om de week gaan ze, indien mogelijk, een weekend naar huis, net als tij dens feestdagen en officiële schoolvakanties. We zijn intussen altijd bereikbaar voor het geval er zich problemen voordoen.” De ouders worden op de hoogte gehouden van het wel en wee van hun kind en ze worden betrokken bij een groot deel van de activiteiten, zoals bij een bar mitswa. „De families hebben vaak geen geld voor festiviteiten, daarom zorgen wij ervoor dat de jongens hun bar mitswa kunnen vieren zoals ieder ander kind in Israël. Wanneer een gezin het heel slecht heeft, helpen we tijdens de feestdagen met voedselpakketten.” Het orthodoxe karakter van het dorp bepaalt dat de jongens naar sjoel gaan. Drie keer per dag is er een door de jongens zelf geleide dienst met gebed en veel zang. Uri (17): „Vroeger hing ik hele dagen op straat. Sinds ik hier woon heb ik daar geen tijd meer voor. Het was even wennen dat religie in Ben Yakir een belangrijke rol speelt want ik kom uit een niet-religieus gezin. Maar de diensten hebben mij geleerd dat het belangrijk is om de tijd in de gaten te houden. Als ik te laat ben mis ik de dienst en die vind ik veel te leuk om te missen.”
Naschoolse opvang
Een belangrijk en populair onderdeel van het leven in het dorp is de vrijwillige naschoolse opvang. De jongens kunnen kiezen uit activiteiten als muziek, keramiek, sport, kunst, het koor en de dierenboerderij. Vooral die boerderij is populair. Ieder jaar kiezen de bewoners twintig jongens die een jaar lang verantwoordelijk zijn voor de dieren en hun verzorging. „Het is vaak de eerste keer in hun leven dat ze werkelijk ergens verantwoordelijk voor zijn,” schetst bezigheidstherapeut Gaby. „Dat geeft ze zelfvertrouwen en dat verandert hun sociale gedrag.” Ook bij een keus voor een andere activiteiten krijgen de jongeren middels sport en spel zicht op ‘normale’ zaken als samen delen, elkaar iets gunnen, op je beurt wachten en dergelijke. Als het nodig is worden problemen individueel aangepakt.
Toekomst
Net als ieder kind in Israël doen de jongens eindexamen en gaan vervolgens het leger in. De meesten gaan dan weer thuis wonen. Wanneer de situatie daar te problematisch is zijn er voor hen in Ben Yakir appartementen beschikbaar. „We blijven ze helpen waar nodig, en hopen tegelijkertijd dat ze wat ze bij ons hebben geleerd overbrengen aan hun familie,” zegt Krothame. „Maar het belangrijkste is dat we hen hier iets geven dat uiteindelijk een stabiele basis vormt voor hun verdere leven.”
Abonneer op het NIW
