Het is toch niet zo moeilijk te begrijpen dat die vlag geen fijn gezicht is voor Palestijnen of zelfs als provocatie kan worden opgevat?’ Met deze woorden sprak Stefan Paas op Twitter deze week zijn begrip uit voor de aanslagen op restaurant HaCarmel. Wie Stefan Paas is? Niet zomaar de eerste de beste in protestants Nederland. Paas is hoogleraar Missiologie aan zowel de Vrije Universiteit in Amsterdam als de Theologische Universiteit van Kampen. Missiologie bestudeert – het woord zegt het al – missie: het verspreiden van het christelijke geloof onder de heidenen. Het daarbij door de eeuwen heen behorende racisme tegen die ongelovigen is nog lang niet uitgestorven, en richt zich in bepaalde kringen binnen de katholieke en protestantse kerken ook tegen Joden.
Ook dat is niets nieuws, aanhangers van de vervangingstheologie maken zich daaraan al bijna tweeduizend jaar schuldig. En het leeft voort tot op de dag van vandaag, denk maar aan de protestantse BDS-organisatie Kairos/Sabeel. De voorzitter daarvan, Kees Blok, vergelijkt Israël graag met het naziregime. Maar terug naar Paas. De theoloog maakt zich hier schuldig aan een staaltje victim blaming waar de honden geen brood van lusten. Stelt u zich eens voor dat hij ditzelfde begrip had uitgesproken voor de rechtsextremisten die in 2016 een molotovcocktail naar een moskee in Enschede gooiden. Want als de Israëlische vlag een provocatie is, is de minaret van een moskee dat dan niet ook?
De VU had Paas in dat geval met pek, veren en al het universiteitsgebouw uitgejaagd. Net zoals zij dat had gedaan als de theoloog had verklaard dat korte rokjes het begrijpelijk maken dat verkrachters toeslaan of dat een skinhead wordt geprovoceerd door het dragen van een hoofddoek.
‘Refojongens’
Het wordt erger. Toen Paas geconfronteerd werd met hoe verwerpelijk zijn uitspraken waren, boog hij niet deemoedig het hoofd. Nee, hij koos de tegenaanval. Het object van zijn toorn? Joden, wie anders? Onder zijn criticasters zaten namelijk redactieleden van de nieuws- en opiniewebsite Joods. nl. Zij hadden het gewaagd aanstoot te nemen aan Paas’ vergoelijkende praat over Saleh Ali als niet meer dan ‘een man met anger management issues (sic)’.
De door en door Joodse redacteuren van de door en door Joodse website omschreef Paas als ‘een FvD proxy club (sic) van refojongens’. Hun Joodse identiteit ontkennen door hen ‘refojongens’ te noemen (interessant trouwens dat een hoogleraar theologie dat als een scheldwoord gebruikt), wordt door velen als antisemitisch beschouwd. Voor iemand als Paas is het niet meer dan een logische consequentie van zijn wereldbeeld: Joden die hun mond durven open te trekken zijn geen echte Joden. Die ziet hij graag zoals men dat in vroegere tijden deed: nederig, angstig en deemoedig. Dat de redacteuren van Joods.nl meer familieleden hebben verloren tijdens de Shoa dan Paas studenten voor zijn fopleerstoel geïnteresseerd kan krijgen, boeit de man niet. En mag je van een hoogleraar niet verwachten dat hij zich enigszins verdiept in de personen over wie hij leugens het internet op slingert?
Toen Paas op zijn faux pas werd gewezen, was zijn rechtvaardiging dat hij als eerste aangevallen was. Blijkbaar rechtvaardigt inhoudelijke kritiek Jodenhaat al evenzeer als een Israëlische vlag in een restaurant. Vervolgens deed hij op Twitter zijn beklag bij een beruchte antisemiet die vanwege zijn nazi-ideeën – ‘Nederlandse politieke partijen moeten Joden preventief weren’ – zelfs niet meer bij The Rights Forum welkom is. Als klap op de vuurpijl wist Paas ook nog het motief van de redacteuren van Joods.nl haarfijn te benoemen: winstbejag. Want klagen over antisemitisme is in zijn woorden een ‘verdienmodel’. Joden doen immers alles om wat extra geld bijeen te graaien, weet u wel?
Wat dit alles met de EO te maken heeft? De Evangelische Omroep is toch ontzettend pro-Joods, pro-Israël zelfs? Stefan Paas mag elke week schitteren in een podcast van de Evangelische Omroep over religie: de ‘Ongelooflijke podcast’. Ik heb het even nagevraagd: de presentator van die podcast, David Boogert, zag niets verkeerds in de woorden van zijn vaste gast, al benadrukte hij dat Paas ‘niet de EO vertegenwoordigt’ met zijn standpunten. Zelfs de ooit zo betrouwbare EO heeft blijkbaar geen moeite meer met groezelige types die terreur tegen Joden in Nederland bagatelliseren en vergoelijken, en die Joodse redacteuren hun etnische en religieuze etniciteit proberen af te nemen. Inderdaad, ongelooflijk.
Abonneer op het NIW
