Op wel twee plaatsen in dit NIW maken columnisten zich boos over de beslissing van de redactie van Zomergasten om de extremist Dyab Abou Jahjah te promoveren tot ereduider van zelf uitgekozen tv- en filmfragmenten.
De verontwaardiging van Bart Schut spat van de pagina en Tamarah Benima meldt dat ze fysiek onpasselijk werd toen ze met het nieuws werd geconfronteerd. Het feit dat de Vrijzinnig Protestantse Radio Omroep deze grens over is gegaan, is een duidelijk voorbeeld van de tijden waarin we leven.
Protest tegen zijn optreden heeft niets met beperking van de vrijheid van meningsuiting te maken. Meneer Abou Jahjah mag brullen wat hij wil, maar het feit dat een publieke omroep de man zo’n podium geeft, waarbij hij ongetwijfeld een verdere heldenstatus bij kwetsbare jongeren in zijn achterban kweekt, is maatschappelijk simpelweg onverantwoord. ‘Maar de man verdient een tweede kans, hij is gederadicaliseerd’, was een van de tegenwerpingen die op social media langskwamen. Ik verzeker u, werkelijk gederadicaliseerden tappen uit een heel ander vaatje dan de heer Neehneeh.
Op Twitter wordt opgeroepen tot een tegenhanger van crowdfunding: crowd-ignoring, collectief niet kijken. Negeren werkt over het algemeen goed bij slecht gedrag van kinderen, dus waarom zou het niet ook van nut zijn bij de redactie van Zomergasten? Immers, je moet een gediplomeerd masochist zijn om voor de lol naar Abou Jahjah te kijken, die met zijn Europees Arabische Liga een veroordeling voor antisemitisme aan zijn broek kreeg. Lees vooral de columns van Schut en Benima, zij komen met uitstekende argumenten waarom dit een absolute faux pas is van deze omroep, die ooit bekendstond als progressief.
U zult dan ook zien dat Tamarah’s column voor nu een nieuwe plek heeft gevonden: de plek van Bloeme Evers-Emden, die deze week haar 90e verjaardag vierde en overladen werd met talloze hartverwarmende reacties. En terecht. Nooit sloeg Bloeme een week over in de tientallen jaren dat ze al voor het NIW schrijft. Voor menigeen zal het echter geen nieuws zijn dat de gezondheid van Bloeme de laatste tijd te wensen overlaat en dat ze in Israël verblijft. In overleg met de redactie is besloten om Bloeme zich nu even helemaal te laten concentreren op het beter worden. Bloeme, namens ons allemaal, inclusief het bestuur, van harte beterschap!