Het was vlak na de première van Mel Gibsons Passion of the Christ in 2004. De mater familias van een katholieke Amsterdamse oud-geldfamilie, in het bezit van een kasteeltje in Oost-Amsterdam, was lyrisch over die film en voegde daaraan toe: “En je blijft maar denken, die kut-Joden ook”.
Gibson zou er trots op zijn geweest. De streng katholieke antisemiet, want zo mogen we hem noemen, mag een goed acteur zijn, op zijn karakter valt nogal wat aan te merken: “Joden hebben alle oorlogen in de wereld veroorzaakt,” is een van zijn gevleugelde uitspraken en van de Holocaust bagatelliseren is hij ook niet vies. Gibson gaat nu een film maken over … de Rothschilds.
Op sociale media werd het voornemen vooral bejubeld door aanhangers van complottheorieën die zo populair zijn bij vele viruswappies. Held Gibson zou ten strijde trekken tegen de Nieuwe Wereldorde, zo schreef iemand op sociale media. Dat is een afgeleide van de Protocollen van de Wijzen van Sion, u weet wel, die negentiende-eeuwse mystificatie die zijn zoveelste wedergeboorte beleeft en waarin Joden worden beschreven als een volk dat streeft naar werelddominantie.
Ik zou er nooit aandacht aan hebben besteed als Marga Bult deze boodschap niet met applaus had verwelkomd. De zangeres werd vijfde op het Eurovisie Songfestival van 1987 met Rechtop in de wind. In de jaren daarna hoorden we minder van haar. Maar deze ridder in de Orde van Oranje Nassau en ‘Honorair Consul van Twente’ oogstte terecht lof toen zij aan het begin van de coronacrisis haar oude vak in de verpleging weer oppakte. Optreden ging niet meer, Marga verzette haar bakens en mocht in diverse talkshows komen vertellen over haar dramatische ervaringen met ernstige coronapatiënten. Hulde voor Marga.
Naarmate de crisis voortduurde, gebeurde er echter iets opvallends. Ze trok steeds meer richting antivaxers en werd hun heldin, ook van complotdenkers. Deze week ging ze dus met haar applaus nog een stapje verder. Wie haar hierop aansprak kreeg de wind van voren: haar grootouders hadden nog wel onderduikers gehad in de oorlog! Mocht ze niet zeggen dat ze groot fan van Gibson was?
Officiële Joodse instanties die met haar contact probeerden op te nemen om uit te leggen wat die Nieuwe Wereldorde inhield, werden door de diva niet teruggebeld. Uit angst? Uit dedain? Wilde ze bewust onwetend blijven? Of is haar coronadraai van 180 graden eerder een schreeuw om aandacht en wil ze haar nieuwe fans – dit keer van bedenkelijk allooi – niet teleurstellen? Marga bevindt zich op een glijdende schaal of beter: Marga staat niet meer zo rechtop in de wind.
Abonneer op het NIW
