Soms loopt de normalisatie van internationale betrekkingen via een omweg. Egypte staat op het punt twee eilandjes in de Straat van Tiran over te dragen aan Saoedi-Arabië. Die zee-engte verbindt de Golf van Eilat met de Rode Zee. Wat dat met Israël te maken heeft? De Joodse staat moet hier toestemming voor geven, aangezien de Straat van cruciaal belang is voor de economische en militaire aanvoerroutes naar Israël. Jeruzalem wil graag toestemming geven – die het vredesverdrag met Egypte uit 1979 als voorwaarde stelt – maar wel in ruil voor verdere stappen in het normaliseringsproces met de Saoedi’s. Dat zou de hoofdprijs zijn van de Abrahamakkoorden: Saoedi-Arabië is zeer invloedrijk in de rest van de Arabische en islamitische wereld. Nog los van de economische mogelijkheden die een formele diplomatieke relatie met de oliestaat zou bieden.
Een van die stappen is al gezet: Israëlische vliegtuigen mogen voortaan over Saoedisch grondgebied vliegen, wat een enorme tijdswinst voor reizigers van en naar de Joodse staat betekent. Zo lijkt beetje bij beetje normalisering naderbij te komen. Een formele aankondiging daarvan is er nog niet, maar de Saoedische kroonprins Mohammed bin Salman ziet grote voordelen in een alliantie met Israël. Het land wordt door de leider van het soennitische koninkrijk gezien als een machtige bondgenoot in de strijd met het sjiitische Iran om de regionale heerschappij. De Saoedi’s zien met name enorme voordelen in samenwerking met de Israëlische strijdkrachten en inlichtingendiensten.
Heeft u dit artikel met plezier gelezen? Met een abonnement op het NIW krijgt u toegang tot columns, opinies, analyses, nieuws – en achtergrondverhalen. Kies hier wat het beste bij u past.