Jewcy: Neppers

Een nieuwe week, een nieuwe rel in Hollywood. Deze keer geen MeTooschandaal of acteur die een foute uitspraak deed, maar ouderwetse castingverontwaardiging. De beeldschone en getalenteerde actrice Kathryn Hahn kruipt namelijk binnenkort in de huid van comédienne Joan Rivers voor de nieuwe serie The comeback girl. Een prima keuze, aangezien Hahn in Marvels hitserie WandaVision heeft laten zien dat ze scherp en grappig tegelijk kan zijn, iets wat een vertolker van mevrouw Rivers nodig heeft. Wat is het probleem dan? Nou, Hahn is niet Joods.

Nu denkt u misschien: wat maakt dat nou uit, maar volgens Time Magazine is dat daadwerkelijk iets waarover we ons achter de oren moeten krabben. Het tijdschrift zette een reeks actrices en hun rollen op een rij om aan te tonen dat voor Joodse personages consequent niet-Joodse actrices worden gecast. Zo speelde de knappe, maar niet-Joodse, Felicity Jones Ruth Bader Ginsburg in On the basis of sex en vertolkte Rachel Sennott een hoofdrol als Danielle in Shiva baby. Dan zijn er nog voorbeelden als Rachel Brosnahan die in Amazons hitserie The marvelous Mrs. Maisel de sterren van het scherm speelt, maar niet-Joods is, en Rachel McAdams die een orthodox-Joodse vrouw speelde in Disobedience. Haar tegenspeelster Rachel Weisz was bij wijze van uitzondering wél Joods. En dit zijn maar een paar grepen uit de lijst van Time, die nog veel langer doorgaat.

Luidruchtige vriendin
Actrice en comédienne Sarah Silverman maakt zich eveneens boos om de castingcultuur in Hollywood. “Is dit het grootste onrecht ter wereld? Nee, maar ik merk het wel.” Volgens Silverman zijn er twee soorten Joodse rollen in Hollywood. De luidruchtige beste vriendin van de hoofdpersoon, inclusief zwarte krullen, schelle stem en neurotische trekjes, of de serene klassieke schoonheid met (licht)bruine lokken. De Asjkenazische Silverman, met haar schitterende uitgesproken gelaatstrekken, valt volgens eigen zeggen bij castings steevast in die eerste categorie.

En de Joodse popjes? Die rollen gaan dus naar niet-Joodse vrouwen die met een beetje verbeelding best door zouden kunnen gaan voor the real deal. Nu komen Joden natuurlijk in alle soorten en maten en heeft Hollywood niet direct een tekort aan Joodse actrices. Denk aan de Israëlische Natalie Portman, sekssymbool Scarlett Johansson of de Oekraiens-Amerikaanse Mila Kunis. Toch zijn zij in de filmwereld geen voor de hand liggende keuze voor Joodse rollen.

Maar nogmaals, boeit het? Volgens Helene Meyers, een docente en publiciste die Joden in films bestudeert, niet per se. Volgens haar is het veel belangrijker dat een actrice zich inleest in haar rol en de Joodse identiteit correct neerzet. Dat lijkt mij volstrekt logisch, aangezien het in mijn ogen weinig uitmaakt of een actrice buiten haar rol om boeddhistisch leeft, pimpelpaars is of zich identificeert als kamerplant. I don’t care. Zolang zij de vrouw van de rabbijn in de film geen tosti ham-kaas laat eten, kan ik ermee leven.

Nebbisj
Toch is Meyers niet helemaal gerust op het fenomeen. Joodse actrices veranderen namelijk al tijden hun naam naar een minder Joodse versie. Denk aan Natalie Portman, die eigenlijk Hershlag heet. Bovendien is cosmetische chirurgie om Joodse gelaatstrekken te verhullen onder de vrouwen van Hollywood nog altijd populair. En dat is dan wél weer nebbisj. Joodse rolmodellen in de wereld van film zijn nodig en worden nu dus nog vrijwillig, door de actrice in kwestie zelf, subtiel aangepast. Moeten we daarom de straat op met hooivorken en actrices die zo’n Joodse rol spelen, gaan kielhalen? Neen. Maar meer waardering voor de Joodse actrices die niet bang zijn voor hun Joodse identiteit en flair uit te komen, zou wellicht geen slecht idee zijn. Zet die Oscars maar alvast klaar.

Foto: Wikipedia