Grote onrust op sociale media nadat de Blauwe Moskee in Amsterdam een filmpje op Facebook plaatste van een bekering van een telg uit een ‘Joods-adellijk geslacht’ tot de islam.
Vooropgesteld: we leven in een vrij land en als iemand zich wil bekeren tot een ander geloof staat dat iedereen hier gelukkig vrij. Maar een filmpje dat de Blauwe Moskee in Amsterdam vorige week postte op zijn Facebookpagina veroorzaakte veel commotie onder Nederlandse Joden.
Op het filmpje is te zien hoe de 87-jarige S.A.L.R. van Coeverden, volgens het Facebookbericht telg uit een ‘Joods-adellijk geslacht’, in een rolstoel de moskee wordt binnengereden. De man oogt broos en kwetsbaar. De imam, Yassin Elforkani, begeleidt hem in het uitspreken van de islamitische geloofsbelijdenis, die bestaat uit twee zinnetjes. De belijdenis wordt in het Arabisch voorgezegd door de imam, de man in de rolstoel zegt de woorden een voor een na. Onder het op Facebook geplaatste filmpje barsten jubelkreten los van aan de pagina gelieerde moslims, veel ‘allahu akbar’. Eén reactie is opvallend, een vrouw is trots op de man die de bekeerling in de rolstoel voortduwt. Volgens haar woorden is dat haar broer. Het NIW neemt contact op met imam Elforkani. Hij bevestigt dat hij de imam op het filmpje is en dat hij de bekering heeft begeleid, maar geeft geen verder commentaar.
Intussen rijzen onder Joodse Nederlanders vragen over de identiteit en wilsbekwaamheid van de bekeerling. De onrust is des te groter, omdat de Blauwe Moskee een paar jaar geleden ook een rol speelde bij de plotselinge bekering van een Joodse student, die achteraf psychisch ernstig in de war bleek en last had van waandenkbeelden.
Medewerker van Cordaan
Onderzoek van het NIW toont aan dat de gegevens zoals op de Facebookpagina van de Blauwe Moskee naar buiten zijn gebracht, kloppen. Er bestaat een Joods-adellijke tak met de familienaam Van Coeverden, er komt bewijs van het bestaan van deze S. van Coeverden, maar niemand die de man kent. Het NIW doet verder onderzoek naar de mysterieuze begeleider van de man. We hebben informatie dat de begeleider van de heer Van Coeverden een medewerker van zorginstantie Cordaan is, die op dit moment werkt in een centrum voor ouderen met mentale beperkingen of psychische problemen. De begeleider zou een Nederlander van Marokkaanse afkomst zijn en een bezoeker van de Blauwe Moskee. De Cordaan-instelling voor mentale beperkingen of psychische problemen waarmee wij vervolgens contact opnemen, bevestigt dat de heer Van Coeverden bij hen ‘in bemiddeling’ is.
Cordaan is de instantie waarin Joods Maatschappelijk Werk (JMW) is opgegaan. Dat maakt de vraag legitiem of Joodse kwetsbare ouderen bij Cordaan wel veilig zijn. Het NIW benadert daarom JMW-directeur Judith Meijer. Zij schrikt van de feiten die het NIW aan het licht heeft gebracht en is niet op de hoogte van de onrust die in Joods Nederland is ontstaan. “We proberen juist zoveel mogelijk een veilige zorg voor onze Joodse cliënten te garanderen,” zegt ze in een telefoongesprek met het NIW. Ze belooft de zaak te onderzoeken.
Serieus
Een dag later reageert JMW-directeur Meijer schriftelijk op onze vragen, met als belangrijkste: zijn de Joodse cliënten die nu officieel onder Cordaans verantwoordelijkheid vallen, veilig? Meijer: “Ik heb een en ander nagevraagd en uitgezocht. Wat ik je kan berichten is dat zowel JMW als Cordaan dit bericht heel serieus hebben genomen en dat we de zaak direct hebben onderzocht. Helaas kan ik de details hierover niet met je delen. Je hebt me gevraagd wat JMW en Cordaan zouden doen met een dergelijk bericht, ter geruststelling van de mensen, die zich zorgen maken over hoe JMW en Cordaan hiermee om zou gaan. Wij zouden doen wat ik gisteren heb gedaan: het bericht serieus nemen en uitzoeken hoe het zit en of er sprake is van een zorgrelatie tussen deze persoon en een medewerker van een instelling. Ik ben het erg eens met de tweede bullet van de formele reactie van Cordaan: het is ongewenst gedrag als medewerkers in een zorgrelatie een cliënt proberen te overtuigen van een (ander) geloof.”
De formele reactie van Cordaan luidt:
• “Over wie er bij ons in zorg is, kunnen wij geen mededelingen doen. Dat verbiedt de huidige privacywet, omdat dit persoonsgebonden informatie is.
• Het is ongewenst gedrag als medewerkers in een zorgrelatie een cliënt proberen te overtuigen van een (ander) geloof.
• Cordaan maakt zich al jarenlang hard voor behoud van Joodse ouderenzorg in Amsterdam.”
Of dit antwoord Joodse Nederlanders met een familielid die onder Cordaans zorg valt geruststelt, valt te betwijfelen