Woonplaats: Amsterdam
Burgerlijke staat: in een relatie met Jill
Beroep: politicoloog, bedrijfskundige en werkzoekende
Levensmotto: accepteer een stap achteruit, zodat je kunt herladen en er drie vooruit kunt zetten
Jeugd
Ik ben geboren en getogen in Hilversum en deels in Laren, een Goois-Joodse jongen dus. Mijn ouders scheidden toen ik één jaar oud was. Na de scheiding was het lastig dat ik in twee uiteenlopende werelden leefde. Bij mijn van oorsprong Israëlische moeder kon alles, bij mijn vader was het gedisciplineerder. Ik had vaak het gevoel dat ik er alleen voor stond. Gedurende mijn middelbareschooltijd in Hilversum werd ik erg geconfronteerd met mijn Joods-zijn. Ik werd gediscrimineerd, vaak opgewacht, getreiterd of zelfs geslagen.
Ik ging me in de puberteit voordoen als een stoer mannetje, ik wilde graag populair zijn, maar realiseerde me algauw dat ik het heft in eigen hand moest nemen. Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen. Ik ben cum laude geslaagd voor mijn masteropleiding.
Geloof
Mijn moeder komt uit een vroom Joods gezin, ze heeft twaalf broers en zussen. Ze viert nog iedere week sjabbat. Mijn vader is katholiek opgevoed maar niet religieus. Ik heb bar mitswa gedaan bij rabbijn Stiefel, maar vanaf mijn dertiende heb ik me losgeweekt. Ik vond het te beperkend, werd er kriegel van. Ik voel me etnisch, cultureel en qua historie echter wel heel erg Joods.
Israël
Mijn moeder is in 1962 met haar familie vanuit Casablanca naar Israël geëmigreerd. Ik heb er een enorm grote familie, met ontelbaar veel neven en nichten. Mijn vader (Fons de Poel, red.) was er Midden-Oostencorrespondent. Mijn voornaam is zelfs Israëlisch. Ik volg het nieuws op de voet en ik voel me erg betrokken. De discussies die ik op sociale media zie langskomen, raken mij. Ik ben net terug van een bezoek en ik probeer er tenminste één keer per jaar naartoe te gaan. Maar er gaan wonen gaat me een stap te ver.
Zorgen
Ik heb een lastige periode gekend, maar heb die overwonnen. Ik heb geleerd dat tegenslagen niet onoverkomelijk zijn in het leven. Je moet ervoor zorgen die niet te ontlopen maar te omarmen. Daarom maak ik me ook zorgen over wat ik op sociale media zie. Iedereen doet zijn best om te laten zien dat alles maar positief en perfect is, maar juist tegenslagen en wat je ermee doet, brengen je verder.
Dromen
Mijn eerste droom is een mooi Joods gezin op te bouwen. Familie staat bij mij op nummer één, met kinderen en alles wat erbij komt kijken. Vroeger wilde ik altijd ‘rijk worden’, nu vind ik het belangrijker dat mijn naasten en dierbaren het mede door mijn bescheiden bijdrage goed hebben. Ik heb de ambitie iets met de Arabische wereld en duurzaamheid te doen en ben nu solliciterende. Het zou toch mooi zijn om als Joodse jongen in de Arabische wereld te kunnen werken. Ik geloof dat je door samenwerking kan bijdragen aan constructieve oplossingen. En ja, een woning in Israël, een toevluchtsoord, weg van dat individualistische en geroutineerde Nederland zo af en toe, dat lijkt me heerlijk.
Foto: Thomas Schlijper
Abonneer op het NIW
