Foto: Dirk P.H. Spits/DPHOTO
Gedurende zijn lange diplomatieke loopbaan representeerde Haim Divon de Joodse staat op de meest exotische plekken. Als ambassadeur is hij nu gestationeerd in Nederland: de frontlinie van de wereldwijde opinievorming over Israël.
Er zaten een paar dames in de zaal met een nogal vijandige houding. Misschien ken je het type wel. Ik gaf ze rustig antwoord op iedere vraag die ze stelden en terwijl ik dat deed werden ze steeds kwader. Ik denk dat ze verwachtten dat ik er op een bepaald moment genoeg van zou hebben en op zou opstappen, maar precies het omgekeerde gebeurde. Zij waren degenen die de zaal uiteindelijk woedend verlieten.” De stem van Haim Divon (Jeruzalem, 1950), sinds augustus 2011 de Israëlische ambassadeur in Nederland, gaat van opwinding een stukje omhoog terwijl hij terugblikt op een debat waaraan hij kortgeleden deelnam op de Universiteit van Amsterdam. „Deze dames bleken ook niet goed op de hoogte van de feiten. Dat is overigens vaak het geval, zelfs ook bij studenten internationaal recht. Dan blijken ze geen idee te hebben van wat er in 1947, 1948 is gebeurd en het verdeelplan van de Verenigde Naties niet eens te kennen. Als je zulke belangrijke kennis ontbeert, hoe kan je dan ooit een goed beeld krijgen van de situatie, werp ik ze dan voor de voeten.” Divon vervulde voorafgaand aan zijn stationering in Nederland diverse diplomatieke posten, waaronder een aantal exotische zoals Ethiopië, waar hij begin jaren 90 coördinator was van Operatie Salomo, waarbij via luchtbruggen bijna 15.000 Ethiopische Joden naar Israël werden gebracht, een operatie die de aandacht van de wereldwijde pers haalde. Verder leidde hij post-tsunami-operaties in Thailand, India, Sri Lanka en in Indonesië.
Schilderij
Is Nederland in vergelijking met die spannende posten niet een tikje saai? „Absoluut niet. Je hebt verschillende soorten uitdagingen,” zegt Divon, die het afgelopen jaar in Joodse kring – maar ook daarbuiten – al naam verwierf als makkelijk benaderbaar en iemand die veel het land in trekt. Het NIW spreekt hem kort voor Rosj Hasjana, niet in de statige ambassade in Den Haag, maar nabij de voormalige Amsterdamse Jodenbuurt in een vergaderzaal helemaal boven in het Joods Historisch Museum, waar je uitkijkt over het Jonas Daniël Meijerplein. Een half uur eerder verscheen de ambassadeur – omgeven door uitgebreide veiligheidsmaatregelen – in de poort van het Joods Historisch Museum en wandelde met een brede glimlach naar de centrale ingang. In het Kindermuseum liet hij zich vervolgens ontspannen fotograferen, onder andere voor de levensgrote bewerking van de beroemde platencover van Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band van de Beatles, waarop beroemde figuren uit de Joodse geschiedenis zijn geschilderd. Divon vertelde het schilderij anderhalve maand eerder al ‘ademloos’ te hebben bestudeerd. Met een glimlach liet hij zich daarna via het trappenhuis leiden naar de bovenste verdieping van het gebouw. In zijn uitstraling – met enigszins gebogen postuur maar met vaste tred en opgewekte blik – toont hij zich krachtig en kwetsbaar tegelijk. „Ik heb altijd gehoord over de anti-Israëlische sfeer op universiteiten in Europa,” zegt Divon als hij verder uiteenzet waarom Nederland wél een spannende diplomatieke post is. „Nederland is een speciaal land omdat het een bijzondere rol vervult bij het vormen van de Europese publieke opinie. Die heeft op haar beurt weer een wereldwijde invloed. Waar zijn de toekomstige leiders op juridisch terrein? Die bevinden zich in belangrijke mate hier in Nederland, met Den Haag als internationale hoofdstad van vrede en recht. Daarom nodigen we veel rechtenstudenten uit naar de ambassade en ik ga zelf ook de universiteiten langs. Ik vind het belangrijk dat mensen ontdekken hoe bijzonder het is wat Israël allemaal heeft bereikt ondanks het conflict.”
Lees de rest van dit artikel in het NIW nr. 2
Abonneer op het NIW
