Nieuwe uitgever NIW

Credits: Bob Bronshoff

Het Nieuw Israelietisch Weekblad wordt vanaf 1 januari uitgegeven door opinieweekblad De Groene Amsterdammer. Uitgever Teun Gautier schetst de achtergrond van deze stap en de betekenis van het NIW.

Het enige Joodse weekblad van Nederland begint een nieuw hoofdstuk in haar bijna 150 jaar oude geschiedenis. Sinds 2006 draagt de Koninklijke BDU zorg voor de exploita-tie, druk en distributie van het NIW. Aan die samenwerking komt in harmonieus over-leg een einde. De stichting het NIW wordt formeel weer zelf de uitgever van het blad, waarbij De Groene Amsterdammer de uitgeef-diensten verleent, zorgt voor de administra-tie, het bladmanagement, de advertentiewer-ving en de marketing.

Waarom zet De Groene Amsterdammer deze stap? „Feit is dat het NIW een nieuwe uitgeve-rij zocht,” vertelt Teun Gautier, directeur van De Groene Amsterdammer. „Die hebben we hier en die functioneert heel goed. Bladen zijn, als ze zo oud zijn als het NIW, manifestaties van belangrijke zaken in de samenleving. En de Joodse cultuur is natuurlijk een zeer wezenlijk onderdeel van de Nederlandse sa-menleving. Het NIW wordt vanuit dezelfde intrinsieke motivatie gemaakt als De Groene. Je zit er niet om er rijk van te worden maar omdat je de inhoud van groot belang vindt.”

Toekomst

„De toekomst van niche-bladen is, in tegen-stelling tot die van algemene bladen, heel erg goed en één daarvan is het NIW,” zegt Gau-tier. „Het blad is er voor en door een gemeen-schap met een indrukwekkend intellectueel erfgoed. Het NIW brengt belangrijke elemen-ten op het terrein van cultuur en religie in het maatschappelijk discours.” Eerder nam De Groene Amsterdammer De Gids over, het oudste literaire tijdschrift van Nederland (175 jaar oud) dat acht keer per jaar wordt meegestuurd met De Groene. Door deze kop-peling is de oplage van De Gids verhoogd van 1000 naar 24.000 exemplaren. Vorige week werd bekend dat De Groene ook in gesprek is om het maandblad Opzij over te nemen.

De Groene zelf werd in 1877 werd opgericht door ‘een groep notabelen’ die vond dat er in Amsterdam behoefte was aan een vrijzinnig, liberaal weekblad over maatschappij, cultuur en literatuur. De naam van het blad verwijst naar de oorspronkelijk groene omslagkleur. Over het linkse imago van het blad zegt Gautier: „Ik heb een taart voor iedereen die een links stuk in De Groene vindt. We bestaan al heel erg lang. In de jaren 70 waren we links, toen iedereen shagrokend achter zijn type-machine zat. Dat was toen. De Groene is een vrijzinnig, intellectueel blad, wars van linkse en rechtse dogma’s.”

Groei

Gautier was eerder jarenlang werkzaam bij uitgeverij Reed Elsevier en later hoofd mar-keting bij Het Concertgebouw. Toen Gautier in 2009 begon bij De Groene Amsterdammer had het opinieblad een oplage van minder dan 13.000. Nu is dat bijna 24.000. „Dat is echt spectaculair in deze tijd. We hebben de timi-diteit van ons afgeworpen; we zijn helemaal niet een klein blaadje maar een heel goed en eigen blad.” Intussen is het advertentievolu-me gelijk gebleven. De winst wordt door De Groene – die geen aandeelhouders heeft – direct weer geïnvesteerd in het blad. „Datzelfde willen we gaan doen voor het NIW. Er is abso-luut ruimte voor groei. We gaan een strategie ontwikkelen waarbij we mensen benaderen die we opnieuw kennis laten maken me het blad, en mensen die het NIW voor het eerst zien.”

Wat gaan de huidige NIW-lezers merken van de overstap naar De Groene? „Per 1 januari gaan ze helemaal niks merken. Alleen dat de abonnementenadministratie bij ons zit. Dus als je een klacht of een opmerking hebt, kan je naar ons bellen. Verder niet zoveel.”

Gautier voegt daar met een glimlach aan toe: „De Groene heeft een lange strijd met het NIW achter de rug. Wij werden vaak geka-pitteld omdat we zeiden dat we het oudste opinieblad van Nederland zijn, maar dat is het NIW. We kennen elkaar dus al heel lang. We passen bij elkaar. Allebei zijn we iconen van onze achterban.”