Nieuwsjunk

Je kunt geen week van huis zijn of je mist een naar antisemitisme riekend incident.

Ik heb de rel rond NOS Nieuws over de traditioneel antisemitische typeringen van (‘de Jood’) George Soros en de volgens sommigen nogal omslachtige verdediging van hoofdredacteur Marcel Gelauff grotendeels gemist. Nou ja, gemist? Gemist als kiespijn. We leven in 2018, het jaar waarin oud-journalist Theo Gerritse is gepromoveerd op zijn biografie over Hanns Albin Rauter, als hoogste SS-baas in Nederland namens de Duitse bezetter vanaf 1942 tot het einde van de oorlog medeverantwoordelijk voor de moord op ruim 100.000 mensen, pardon Joden. Zou de hoofdredacteur van NOS Nieuws weten wie Rauter is? Stel dat hij in tegenstelling tot het merendeel van zijn jonge redacteuren wel weet wie Rauter is, vrees ik toch dat hij het indrukwekkende boek Rauter, Himmlers vuist in Nederland (nog) niet heeft gelezen. Het zou hem sieren als hij niet alleen dat redacteurtje dat zo in de fout ging met zijn gevaarlijke associatie tussen macht, geld en ‘de Jood’ Soros het boek cadeau doet, maar zijn hele redactie. Ik denk namelijk dat de bewuste redacteur symbool staat voor de verloedering van ons historisch bewustzijn. Het boek zou een aanzet kunnen zijn om het dreigende journalistieke failliet van NOS Nieuws te redden.

Dikke Russen
Nu denkt de lezer waarschijnlijk: hoe kan een nieuwsjunk deze affaire grotendeels hebben gemist? Heel simpel, ik was tijdens de rel in Israël als deelnemer aan de Alyn Ride Wheels of Love, een vijfdaagse liefdadigheidswielerkoers voor het Alyn-kinderziekenhuis in Jeruzalem, waarvoor we meer dan 3,5 miljoen dollar bij elkaar hebben gefietst. Wheels of Love vormde voor journalist en uitgever Derk Sauer, bijna dertig jaar wonend in Moskou, een unieke gelegenheid. Hij wilde al heel lang naar Israël en houdt van fi etsen, dus was een en een twee. En wat bleek? We waren nog geen uur in Jeruzalem of hij voelde zich al meer dan thuis. Leek de voertaal bij de Klaagmuur Russisch, in de hotels aan de Dode Zee trof hij buiten de fi etsers alleen maar dikke Russen, zodat ik me buiten de etappes de vreemdeling voelde van ons tweeën. Van de bijna vijfh onderd deelnemers aan de koers was Sauer waarschijnlijk de enige niet-Jood. Dat maakte hem niet tot de vreemdeling, op z’n hoogst tot een bezienswaardigheid met wie veel deelnemers op de foto wilden. Hoe hij terugkijkt op zijn kennismaking met Israël hebt u in zijn column in Het Parool kunnen lezen.

Zelfs antisemitisch nieuws verloor het even van existentiële pijn aan het achterwerk

De Nederlandse ploeg bestond uit 35 mensen met veel wat oudere, maar zeer talentvolle Marianne Vosjes. Over geheel vrijgemaakte wegen, als waren we deelnemers aan de Tour de France, reden we langs Arad, Gedera, Ein Gedi, Massada en uiteindelijk naar het op 800 meter hoogte gelegen Jeruzalem, waar we feestelijk werden ontvangen door patiëntjes en personeel van het ziekenhuis. Artsen in Israël hebben de eed van Hippocrates afgelegd, zodat ook in het Alyn Hospital elk gehandicapt kind ongeacht afkomst recht heeft op maximale zorg en aandacht. Op mij persoonlijk maakte de mengeling van Joodse en islamitische kindjes in een rolstoel de meeste indruk, mede omdat zij symbool staan voor het Israël waar we fi etsten. Tijdens de vijf etappes van gemiddeld 85 kilometer was het niet alleen heet en droog, maar vaak ook heel hoog. Wat heeft de organisatie van de Giro d’Italia ons afgelopen voorjaar na de proloog door Jeruzalem prachtige bergetappes en vergezichten onthouden tijdens het verblijf in Israël. Zelden om negen uur ’s avonds zo naar mijn bed verlangd als na etappes met 1700 hoogtemeters. Nieuws, zelfs antisemitisch nieuws, verloor het dus heel even van existentiële pijn aan het achterwerk.