Opruimen

Poeriem is geweest, de lente komt eraan, tijd om schoon te maken! Pesach is het feest van vrijheid.

Door Zippora Abram

Onze voorouders moeten hebben begrepen dat een schoon en opgeruimd huis de geest bevrijdt en daarom werd de Pesachschoonmaak uitgevonden. Het is enorm bevrijdend om je te ontdoen van onnodige ballast. Dit kan symbolisch zijn en betrekking hebben op bijvoorbeeld vriendschappen die allang niet meer zo gezellig zijn, of op slechte gewoontes waar je maar niet van afkomt, maar het is wellicht makkelijker om het heel praktisch aan te pakken en je huis op te ruimen.
Vorige zomer ben ik verhuisd en dat leek me een goede gelegenheid om me te ontdoen van spullen die ik niet meer nodig had. Zoals bij de meeste belangrijke dingen in mijn leven, begon dat met het kopen van een boek: Spark Joy van Marie Kondo. Haar opruimfilosofie is als volgt: je wordt blij van alles wat je hebt, alles heeft een plek en bevindt zich op zijn plek.

Zoals bij de meeste belangrijke dingen in mijn leven, begon het met het kopen van een boek

Hoe zorg je dat je blij wordt van wat je hebt? Door alleen spullen te bewaren waar je blij van wordt. En dat heb ik gedaan. Zonder hier de volledige methode te bespreken wil ik ingaan op de meest gehoorde kritische opmerking: ‘Ik heb echt allemaal dingen waar ik niet blij van word, maar die ik toch niet weg kan gooien, zoals mijn administratie-ordner.’ Marie Kondo zegt daarover dat je die ordner onderwaardeert wanneer je stelt dat je er niet blij van wordt. Want dankzij die ordner kun jij je administratie bijhouden. Dus als je iets echt nodig hebt, word je er blij van omdat het je in staat stelt iets te doen dat belangrijk voor je is.

Fijn pannetje
Weggooien is moeilijk. Veel mensen vonden het vreselijk te horen dat ik letterlijk de helft van mijn spullen heb weggegooid. In de container, weg ermee. Zonder te weten wat ik weggooide, deed het ze pijn. Het zou wellicht beter zijn geweest als ik mijn hele vriendenkring eerst had gevraagd of zij nog een reisgids Londen uit 1992 konden gebruiken, mijn verzekeringspolissen van de laatste vijftien jaar als kladpapier wilden gebruiken, of een kookboek waar ik in tien jaar nog nooit iets uit gemaakt had, konden waarderen. Maar ik had de tijd niet, ik moest verhuizen. Er waren zeker spullen die ik met pijn weggooide. Daarvoor heeft Marie Kondo een heel goede oplossing. Bedank het voorwerp en neem er afscheid van. Dit vond ik in eerste instantie echt belachelijk, maar het bleek in de praktijk erg goed te werken tegen schuldgevoel. “Je was een heel fijn pannetje, maar tegenwoordig gebruik ik je eigenlijk nooit meer. Dank je dat je mijn pannetje was.” Dat bedanken werkt ook heel goed bij spullen die je ooit cadeau gekregen hebt van iemand die dat met veel liefde heeft uitgekozen, maar waar je helaas nooit plezier aan hebt beleefd.
Acht maanden na mijn verhuizing merk ik dat er toch weer nieuwe spullen hun weg vinden naar mijn huis, dat sommige spullen nog geen goede vaste plek hebben en dat mijn opruimwoede toe is aan een nieuwe boost. Dus ik verwelkom de periode tussen Poeriem en Pesach om mijn huis weer helemaal joy–sparking te maken en met een bevrijd en opgeruimd hoofd te vieren dat ik geen slaaf meer ben van mijn spullen.