Sjacheraars

Het goede nieuws over Israël is dat het een rechtsstaat is. Ook autoriteiten en gezagsdragers die zich vergalopperen worden door de rechterlijke macht hard aangepakt. Het slechte nieuws is dat het in de Joodse staat wemelt van de hoogwaardigheidsbekleders die zich misdragen.

In 2007 moest Moshe Katsav het presidentschap neerleggen omdat hij een vrouwelijke ondergeschikte had aangerand en zich ook in andere gevallen had bezondigd aan seksueel intimiderend gedrag. De Likoednik werd veroordeeld tot zeven jaar gevangenisstraf. Pas in december 2016 kwam hij weer op vrije voeten.

Op dat moment zat oud-premier Ehud Olmert nog vast. De partijleider van Kadima werd beticht van fraude en corruptie. Als burgemeester van Jeruzalem zou hij smeergeld van een projectontwikkelaar hebben aangenomen. In 2014 veroordeelde de rechter hem tot zes jaar gevangenisstraf. Deze zomer werd Olmert vervroegd vrijgelaten. Hij werkt nu als vrijwilliger bij de voedselbank.

Ook Aryeh Deri, voorman van de orthodox-sefardische Shas-partij, draaide de nor in. Hij had zich als minister van Binnenlandse Zaken laten omkopen. Van 1999 tot 2002 zat hij opgesloten in de Maasiyahu-gevangenis. Later keerde Deri terug op het politieke toneel. Op dit moment is hij weer minister. God is hem vergevingsgezind geweest.

Politici die worden aangeklaagd wegens corruptie, fraude of zedendelicten, het begint een Israëlische traditie te worden. Maar zelden is het land zo verdeeld geraakt als over de beschuldigingen die zijn geuit aan het adres van de zittende premier, Benjamin Netanyahu. Aan de ene kant staat de links-liberale krant Haaretz, die al sinds het begin van dit jaar met de ene na de andere onthulling over de premier komt: hij zou door een bevriende Israëlische Hollywood-producent zijn getrakteerd op dure sigaren en flessen champagne, hij zou hebben geprobeerd de uitgever van dagblad Yediot Ahronot tebeïnvloeden, bij de aanschaf van Duitse onderzeeërs zou geld aan de strijkstok zijn blijven hangen. Aan de andere kant staat Netanyahu zelf. Hij erkent giften van filmproducer Arnon Milchan in ontvangst te hebben genomen maar vindt daar niets onoorbaars aan: “Dat vrienden elkaar cadeaus geven, is niet crimineel.” Voor de rest zijn de aantijgingen volgens Netanyahu het werk van politieke tegenstanders die hem ten val willen brengen. Er zou sprake zijn van een ‘heksenjacht’.

Grote uitverkoop
De Israëlische premier laat zich voorstaan op zijn goede contacten met Donald Trump en diens schoonzoon Jared Kushner. Van Trump heeft hij geleerd dat de aanval de beste verdediging is. Woensdag 9 augustus sprak hij  zijn aanhangers toe tijdens een massameeting die Likoed had georganiseerd in Tel Aviv. Geheel in de stijl van de nieuwe bewoner van het Witte Huis noemde hij alle beschuldigingen ‘fake news’.

Geheel in de stijl van de nieuwe bewoner van het Witte Huis noemde Netanyahu alle beschuldigingen ‘fake news’

De linkse partijen konden het niet verkroppen dat ze de verkiezingen hadden verloren, zei Netanyahu. Daarom probeerden ze hem nu langs juridische weg beentje te lichten. De pers liet zich misbruiken en dat was geen wonder: links en de media, dat was één pot nat. De campagne tegen hem was bedoeld om een regering aan de macht te brengen die grote uitverkoop aan de Palestijnen ging houden. Maar hij, Netanyahu, zou dat verhinderen.

Het klonk stoer. Alleen: de politie neemt de beschuldiging van corruptie minstens zo serieus als de redactie van Haaretz. Netanyahu’s voormalige stafchef Ari Harow is bereid tegen hem te getuigen. En in de coulissen loopt Yair Lapid van oppositiepartij Yesh Atid zich al warm voor de opvolging.