Vernietigende Israëlische luchtaanvallen op Syrië creëren een gespannen situatie langs de grens op de Golanhoogte. De IDF brengt elitetroepen en zwaarder materieel naar het gebied. Een reportage vanuit het grensgebied.
Toen vorige week het nieuws over de zware bombardementen van de Israëlische luchtmacht op diverse doelen in Syrië uitlekte, hield de wereld even haar adem in. Zou Assad zo’n frontale aanval op het centrum van zijn macht zonder vergelding voorbij kunnen laten gaan? Was dit het begin van een nieuwe regionale oorlog tussen Israël en Syrië en bondgenoot Hezbollah in Libanon? Israël nam het zekere voor het onzekere en trof extra voorbereidingen aan de noordelijke grenzen. Maar aan de Syrische grens op de Golanhoogvlakte werkte Israël al lang voor de bombardementen van vorige week aan extra bescherming, gedwongen door de steeds heviger wordende gevechten tussen het leger van Assad en rebellen in het gebied. Het NIW ging langs op de Golan voor een schets van de situatie ter plaatse.
Zwarte rook
Op een paar kilometer van een hooggelegen uitkijkpunt nabij het dorpje Buq’ata op de Golanhoogvlakte stijgen zwarte rookwolken op boven het Syrische dorp Jubata Al Kashab. Regelmatig echoën luide explosies uit de Syrische vallei Israël binnen. Beneden vechten regeringstroepen van de Syrische president Bashar Assad bloedige veldslagen uit met rebellengroepen, die nu al twee jaar proberen het repressieve regime van Assad omver te werpen. Ondanks het geweld vlak over de grens was het hier afgelopen Pesach – traditioneel het hoogseizoen voor toerisme op de Golanhoogte – nog een drukte van belang. Alle gastverblijven zaten vol. Veel Israëli’s grepen de kans om naar de gevechten bij de grens met Syrië te kijken. Maar sinds Israëls bombardement op Damascus is de situatie gespannener. „De IDF trekt hier troepen samen. In Buq’ata en Mahdal Shams wemelt het van de soldaten,” zegt Wael Mugrabi (36), die in het nabijgelegen dorpje Ein Kinya woont. Net als twintigduizend andere bewoners van de Golanhoogte is Mugrabi van Druzische afkomst. Hij heeft veel familie in Syrië, met wie hij iedere dag belt. „Ze maken het nog goed, maar iedereen is bang. Toch is het bij ons in de omgeving eigenlijk nog rustig. Niemand die ik spreek, maakt zich al te veel zorgen.”
Controle
Maar de relatieve rust op de Golanhoogte is bedrieglijk. Het Israëlische leger neemt de Syrische dreiging uiterst serieus. „We zien iedere dag dat aan onze grens met Syrië hevig wordt gevochten. De regering van Assad verliest de controle in het grensgebied,” zegt luitenant-kolonel Peter Lerner, de woordvoerder van de IDF die belast is met de ontwikkelingen op de Golan. „Over de rebellen die in de buurt opereren, zijn we zeer bezorgd. Er zit van alles tussen: van democratisch gezinde vrijheidsstrijders tot radicale islamisten.” De zorgen over de rebellen worden al maanden breed uitgemeten in de Israëlische media. Dat Assad geen vriend is – formeel zijn Israël en Syrië in oorlog en de regering in Damascus steunt Hamas en Hezbollah – is bekend. Maar Israël weet in ieder geval hoe zijn regering in elkaar steekt en denkt. Het grensgebied op de Golanhoogvlakte was de afgelopen decennia Israëls meest rustige grens. „Veel mensen denken: Assad is the devil we know,” zegt Lerner.
Abonneer op het NIW
