Teleurstelling

Werken op de redactie van het NIW geeft regelmatig een aardig kijkje in de menselijke psyche, in die van leden van onze kehilla in het bijzonder.

Het NIW wordt wekelijks door allerlei tipgevers gevoed met persberichten, door- en ingezonden stukken die belangrijk zijn voor ons kleine kringetje of waarvan mensen denken dat ze belangrijk zijn voor ons kleine kringetje. Het is dan iedere keer weer wikken en wegen: wat is écht nieuws? En, ook belangrijk: hoe makenwe een gebalanceerde keuze? Want wat voor de ene NIW-lezer uiterst belangrijk is, zoals bijvoorbeeld de ontwikkelingen rond de koosjere slacht, zal de ander aan de spreekwoordelijke toeches roesten. Die leest liever over culturele evenementen, de Joodse wereld buiten Nederland, antisemitisme of de Israëlische politiek. Iedere week probeert de redactie op die paar redactionele pagina’s iets voor elk wat wils te publiceren.

Soms liggen dossiers lang ‘te slapen’ totdat dat ene nieuwsfeit wordt gevonden waarmee we verder kunnen. JMW is zo’n dossier. De eerste blijken van onvrede werden ons al meer dan een jaar geleden gestuurd. Maar anonieme brieven, daar kunnen wij niets mee. De afzender moet altijd op de redactie bekend zijn, anders kan iedereen wel iets gaan
brullen.

Soms hebben we maar één bron. En een journalistieke wet luidt: één bron is geen bron. Is er toch een duidelijke aanwijzing van een misstand, dan roepen wij via sociale media anderen op om zich te melden. Dat doen we niet om een organisatie pootje te lichten, maar uit algemeen belang, omdat het bijvoorbeeld belangrijk is dat de Joodse zorg gewaarborgd blijft.

En dan zijn er personen die – wanneer het hen uitkomt – maar al te graag met ons in contact treden. Die denken een ‘gratis advertentie’ te krijgen of vol overgave een bepaalde controverse aan de kaak willen stellen en die vervolgens zeggen ‘hevig teleurgesteld’ of ‘onaangenaam verrast’ te zijn wanneer zij hun zichzelf toebedeelde heldenrol of -verhaal niet ‘naar verwachting’ terugvinden in het NIW.

Ik zal de eerste zijn die zal toegeven dat objectieve journalistiek niet bestaat. Onafhankelijke journalistiek bestaat echter wel. Die passen wij toe, met alle journalistieke basisregels die daarbij horen. Iedere week weer. En nee, het NIW zit bij niemand in the pocket, zoals de Engelsen plegen te zeggen. Ik vrees dus dat uw NIW mensen die dat van ons verwachten hevig zal blijven teleurstellen.