Ik ben gehersenspoeld. Dit merkte ik toen ik afgelopen week in New York was. Ik moet namelijk – zonder vooroordelen en complottheorieën te willen bevestigen – toegeven dat het gevoel me bekroop dat heel de Big Apple bestaat uit Joodse showbizzfiguren. Vermoedelijk is deze associatie te danken aan één persoon: Allen Konigsberg, beter bekend als Woody Allen. Bij New York denk ik nu eenmaal aan Woody, en bij Woody aan New York.
Auteur: Lisa Goudsmit
Door films als Manhattan, Annie Hall en New York Stories geloof ik dat heel New York bestaat uit neurotische, cynische mannetjes. Maar ook dat overal in de stad Joodse filmmakers lopen, alsof je ze op elke straathoek tegen kan komen. De stad lijkt één grote filmset. Als een hardnekkige Woody Woodpecker heeft Allen dat beeld in mijn hoofd gepikt. Deze reis heeft mijn vertekende beeld van New York niet veranderd. Sterker nog, dit beeld is door het bezoek bevestigd. De eerste dag verdwaalde ik namelijk in de wijk Williamsburg in Brooklyn, omringd door bonthoeden en Jiddisje winkelnamen. Een dag later ging ik naar een film, Fading Gigolo, met natuurlijk Woody Allen. Dat was geen toeval, wél dat de film ging over juist die vrome wijk waar ik de dag ervoor liep. Alsof mijn dwaling eerder een geregisseerd voorprogramma van de film was geweest. Weer een dag later belandde ik, en ik maak geen grap, per ongeluk op de set van Girls. Dit is momenteel waarschijnlijk dé populairste comedyserie, over vier jonge vrouwen in New York. De serie is bedacht, geschreven en geproduceerd door de pas 28-jarige Joodse Lena Dunham, die zelf ook nog eens de hoofdrol op zich neemt. Dunham won hiervoor, volkomen terecht, meerdere Golden Globes. Als fan van de serie viel ik bijna flauw toen ik me realiseerde opeens in een opname te staan. Als ik hiervan bekomen ben zal ik graag eens een hele column aan Dunham wijden. Het hersenspoelen ging door. Een week vol niet-zo-toevalligheden, waarvan ik vermoed dat Woody Allen erachter zat. Enkele dagen na het Girls-incident wilde ik graag naar een musical op Broadway. Het werd Bullets over Broadway, heel ‘toevallig’ geschreven door uiteraard Woody Allen. Deze musical is een bewerking van de gelijknamige film die Allen in 1994 regisseerde, en gaat over de fictieve toneelschrijver David Shayne, die een musical schrijft in de jaren 20 van de vorige eeuw. De rol van de zenuwachtige en cynische Shayne, een Woody Allenachtig type, wordt op Broadway gespeeld door de eveneens Joodse Zach Braff. Hij was vooral bekend door zijn rol in de komische ziekenhuisserie Scrubs, maar ontpopt zich nu als musicaltalent. Dus Joden beheersen ook Broadway. De week werd in stijl afgesloten, ik keek er niet eens meer van op. In Upper East Side liep ik Larry David tegen het lijf, de Woody Allenlookalike die bekend is als medebedenker van Seinfeld, maker en protagonist van de serie Curb Your Enthusiasm én hoofdrolspeler in Woody Allens film Whatever Works, uit 2009. Dat kan geen toeval zijn. Noem me een complotdenker, maar ik denk dat Woody deze reis voor mij zo heeft gepland. Als dat niet zo is, is het misschien een goed idee: reispakketten aanbieden waarbij de toerist per ongeluk toevallig expres in allerlei Woody Allenachtige situaties belandt. Ik kan het iedereen aanraden.
Abonneer op het NIW
