Tamarah Benima
In het vroege voorjaar van 2001 was ik in de greep van een grote onrust. Dag na dag berichtten de dagbladen over weer een Palestijn die was gedood tijdens de Tweede Intifada. Regelmatig werden foto’s gepubliceerd van Israëlische soldaten met een M16 gericht op Palestijnen. Het was een ontregelende ervaring. Maar wat mij minstens zo van mijn stuk bracht was dat in Tsjetsjenië toen al jaren de mensenrechten op ongekende schaal werden geschonden, maar daarover kwamen nauwelijks berichten of foto’s in de krant. De Russen wilden geen pottenkijkers en de Tsjetsjeense milities evenmin. Het gebied was domweg te gevaarlijk voor journalisten.
Tijdens de Tweede Intifada werden rond 1500 Palestijnen gedood, van wie zo’n duizend guerillastrijders (volgens de Israëli’s én de Palestijnen) en 500 burgers. Israël telde 887 burgerdoden en 250 gesneuvelden. Vergelijk dit met de cijfers over de Tweede Tsjetsjeense Oorlog.
De schattingen lopen op bizarre wijze uiteen, afhankelijk van wie de bron is. Aan de Russische kant zouden er tussen de 8000 en 40.000 militairen zijn gesneuveld. Aan Tsjetsjeense kant kwamen zo’n 10.000 strijders en tussen de 25.000 en 250.000 burgers om het leven. Let wel, de bevolking in het gebied telt ongeveer 1,25 miljoen inwoners. Het verschil in behandeling van deze twee oorlogsgebieden, zowel door journalisten als door de Verenigde Naties en de Europese Unie, baarde mij zeer veel zorgen. De ene oorlog (Palestijnen-Israeliërs) was voor de wereld eensymbolische oorlog geworden (‘Als daar vrede wordt gesticht, is er vrede op aarde’), de andere was dat, voor diezelfde wereld, niet. Die oorlog werd én totaal vergeten én kennelijk beschouwd als de bijkans ‘natuurlijke’ strijd tussen een grootmacht en een opstandig gebied/volk.
Toen kwam 9/11. Ik was totaal ontzet, maar dacht ook: ‘nu zal de wereld Het Gevaar ook zien.’ Niet dus. Erger nog, de wereld ziet nog steeds wat ze wil zien. De oorlog in Syrië wel, de oorlog in Jemen niet. Acht miljoen Jemenieten lopen gevaar te verhongeren! Nu. Het is onvoorstelbaar. En niemand – de EU, de VS, Rusland, China – die hulpgoederen probeert te sturen. Ook onvoorstelbaar.
Er wordt gemeten met twee maten. Altijd weer dat meten met twee maten.
Abonneer op het NIW
