Onschuldig
De laatste dagen had ik overdag relatief veel open plekken in mijn agenda, maar uiteindelijk werden die opgevuld met totaal onverwachte telefoontjes en ontmoetingen. Voordat ik het eerste telefoontje te berde breng, wil ik eerst iets pijnlijks vermelden van enige jaren geleden om herhaling te voorkomen. Twee predikanten wilden naar ons huis komen om vergiffenis […]
Jodendom, het leven zelf
Een ogenschijnlijk raar einde van het eerste boek van de Tora, Beresjiet (Genesis), dat sjabbat jongstleden in alle synagogen ter wereld werd gelezen. Jozef wil dat na zijn overlijden zijn stoffelijk overschot niet meteen in Israël zal worden begraven, maar gebalsemd en gekist pas Egypte zou verlaten als ook de Joden uit Egypte zouden worden […]
Plussen en minnen
Gioer, toetreding tot het jodendom, behoort niet bepaald tot de leukste onderdelen van het rabbinale baantje. Toen opperrabbijn Berlinger, mijn voorganger en leraar, mij vroeg of ik zijn assistent wilde worden richting opvolger, stelde ik voor dat ik al zijn werkzaamheden stukje bij beetje zou overnemen, maar dat ik het prefereerde gioer zo lang mogelijk […]
Zelfonderzoek
Na mijn chanoekatour voltooid te hebben en naar ik hoop heel veel licht in duisternis te hebben verspreid, had ik vanochtend even niets te doen. Het was nog te donker om te davvenen, het ochtendgebed uit te spreken, en terug naar bed was niet nodig want ik was klaarwakker. En wat doet Jacobs dan? Dagboek, […]
Alle lichtjes branden
Het leek me wel zo netjes er met Nieuwjaar even tussenuit te gaan. Ik bedoel niet met vakantie (of nog erger), maar even te stoppen met mijn dagboekgeschrijf, hoewel ik dat eigenlijk ook niet bedoel. Nee, omdat ik zo’n beetje non-stop aan het schrijven ben, moeten al die vrijwilligers ook aan de slag om mijn […]
Wat mag ik nog zeggen?
Ik raak een beetje in de war. Chanoeka is in aantocht en ik weet niet precies meer hoe ik me moet gaan gedragen en waar ik met Chanoeka wel en niet mag zijn, of ik dat wel of niet mag aankondigen en uiteraard is het me niet meer duidelijk wat ik wel of niet mag […]
In de Tweede Kamer
Vandaag zat ik de hele dag in Brussel voor mijn werkzaamheden voor het Rabbinical Center of Europe (RCE). Wat ik daar precies doe? Lokale rabbijnen helpen met problemen waar ze zelf niet uitkomen en waarvan ze hopen dat ik er wel raad mee weet (hetgeen ik ook hoop!). Zo’n dag werkt uitputtend. Na afloop, nu […]
Ik zwicht niet voor chantage
Iets nieuws: mijn jaarlijkse advertentie ‘Waar brengen de IPOR-rabbijnen het chanoekalicht’ is een probleem aan het worden. Niet de betaling van de advertentie en ook zeker niet het gebrek aan chanoekalicht. Ik heb de indruk dat het publiekelijk aansteken van de menora niet meer weg te denken is. In den beginne, inmiddels meer dan bijna twintig […]
Op het Sovjet Ereveld
Opperrabbijn Jacobs schrijft een dagboek over maatschappelijke en religieuze zaken. Het NIW publiceert deze stukken twee keer per week.
Ook de kleintjes tellen mee
Misschien maar even dit dagboek overslaan omdat ik me nogal uitgeput voel en velen rondom mij zeggen griep te hebben, dus ben ik misschien ook wat grieperig. Maar los van de mogelijke griep, is het op zichzelf niet verbazingwekkend na de geweldige viering van dertig jaar sjoel Middelburg, de daaropvolgende sjabbaton en dan ook nog […]