Hij zei het echt, dinsdag tijdens het vragenuurtje. Minister van Veiligheid en Justitie Ferd Grapperhaus erkende datgene wat anderen al zo lang vermoedden. Hij vertelde over de contacten die hij had met het Joods Politie Netwerk ‘naar aanleiding van de aanslag in 2017 op Joods restaurant HaCarmel en daarna nog een keer op de Albert Cuyp, toen er ook een ernstig steekincident was met antisemitische motieven.’ Een uitzonderlijke uitspraak van de minister, omdat politie en justitie in beide gevallen heel snel tot de conclusie waren gekomen dat het hier niet om antisemitisme ging. Zou antisemitisme zijn geconstateerd, dan waren de daders waarschijnlijk strenger gestraft.
Opmerkelijk was de uitspraak ook omdat in de zaak Colmans, de Joodse vader en zoon die op de Albert Cuyp zijn neergestoken door de Egyptenaar Tarik E., hoger beroep is aangetekend en een minister zich doorgaans niet uitlaat over lopende rechtszaken.
Grapperhaus antwoordde op vragen van SP-Kamerlid Jasper van Dijk, die zich samen met GroenLinks haastte dikke krokodillentranen te plengen over de Monitor antisemitische incidenten van het CIDI, die schrikbarend hoge cijfers vertoont. Hoeveel boter op je hoofd kun je hebben, want het zijn uitgerekend deze twee partijen die weigeren de belangrijke IHRA-definitie van antisemitisme te onderschrijven. Ze juichen BDS-demonstraties, waarbij ook antisemitische uitlatingen worden gedaan, zelfs toe.
De familie Colmans heeft van begin af aan gezegd dat achter de aanslag van Tarik E. een antisemitisch motief zat. Niemand wilde naar ze luisteren. De politie niet, en na halfbakken onderzoek, het Openbaar Ministerie ook niet. En nu zei de grote politieke baas van orde en recht zomaar, pardoes en zelfs geëmotioneerd, van wel. Voor de familie was het eindelijk een vorm van erkenning. Want de wonden van de steekpartij van maart vorig jaar zijn nog lang niet geheeld. Veel leden van de familie lopen bij een psycholoog en vader Martin kan nog steeds niet goed lopen, vertelt hij vanaf zijn vakantieadres in Israël.
Een zeer verdiende vakantie, want de familie krijgt klap op klap te verduren. De dader werd heen gestuurd met tbs met voorwaarden (let wel: geen dwangverpleging), want hij zou tijdens zijn aanval aan een – daar hebben we dat woord weer – psychose hebben geleden, en daar binnen een paar weken goed van zijn hersteld. Begin dit jaar wist het OM zelfs niet te vertellen waar Tarik E. uithing; het meldde alleen dat de dader direct na de uitspraak in december in vrijheid was gesteld. De familie flipte. Terecht. Laten we hopen dat het OM voor het hoger beroep wakker wordt, en eindelijk ook het a-woord durft te noemen. Net als de minister.
Abonneer op het NIW
