De begrafenisprocessie van Shiri Bibas en haar kinderen Ariel en Kfir is begeleid door honderdduizenden Israëli’s. Langs de gehele weg van Rishon LeTsion, even ten zuiden van Tel Aviv, naar kibboets Nir Oz aan de grens met de Gazastrook, stonden Israëli’s met vlaggen, gele strikken en oranjeballonnen. De ballonnen zijn een symbool voor de haarkleur van de rossige Shiri, Ariel en Kfir. De drie zullen begraven worden in de kibboets waar zij op 7 oktober 2023 ontvoerd werden door Palestijnen.
Shiri, de vierjarige Ariel en zijn negen maanden oude baby-broertje Kfir werden in Gaza gewurgd door hun ontvoerders. Die probeerden vervolgens hun gruweldood te verbergen door de lichamen van de drie te verminken om zo het verhaal te kunnen verspreiden dat Shiri, Ariel en Kfir waren gedood door een Israëlische luchtaanval. Forensisch onderzoek bevestigde deze zoveelste propagandaleugen uit het Palestijnse kamp.
Honderdduizenden Israëli’s namen langs de ongeveer honderd kilometer lange route afscheid van de Bibasjes, wiens vader en echtgenoot Yarden recent uit Gaza werd vrijgelaten. Op dat moment wist hij niet dat Palestijnen zijn vrouw en kleine kinderen hadden vermoord. De waardige processie vormt een schril contrast met het barbaarse toneelstukje dat Hamas opvoerden bij de overhandiging van de stoffelijke overschotten aan het Rode Kruis. Daarbij slaagden de terroristen er zelfs in het verkeerde lichaam over te dragen: dat van Shiri bleek van een willekeurige Gazaanse vrouw.
Israël heeft inmiddels aangekondigd dat tenzij Hamas voor 8 maart meer gijzelaars vrijlaten, de IDF de strijd tegen de Palestijnse terroristen voort zal zetten. Verwacht wordt dat deze week nog vier stoffelijke overschotten van gijzelaars worden teruggegeven aan Israël, ditmaal zonder ceremonie. Alleen dan zal Jeruzalem nog eens meer dan 600 Palestijnse terroristen en terreurverdachten vrijlaten.
3 reacties
Brok in mijn keel, bij het zien van de beelden.
Wat een eerbetoon, deze erehaag. Volledig terecht. Het lijden van moeder en de kleine kinderen is onbeschrijfelijk geweest.
Het doet mij denken aan de mensenmassa die langs de weg stond toen de MH17 slachtoffers werden gerepatrieerd.
Hieraan herken je een bevolking met een huizenhoog moreel en empathie. Niet te vergelijken met die propaganda show van de uitvaart van nasrallah. Of de krijsende lynchende meute in gaza op 7 oktober, danwel tijdens de recente duw en trek partijen bij de overdracht van de gijzelaars.
De wreedheid en diep gewortelde haat, ten gevolge van de indoctrinatie van bijna 80 jaar bij de palestijnen staat elke toenadering en vredesbesprekingen in de weg.
Vanzelfsprekend is een nieuwe poging tot enige vorm van zelfbestuur volledig van de baan. Wanneer deze oorlog is beëindigd en de overige gijzelaars terug gevonden zijn is er in Israël geen enkel draagvlak meer om te praten over de vervloekte 2 Staten oplossing die elders in de wereld nog altijd op het puntje van ieders tong ligt.
Het enige dat al deze moraalridders uit het oog verliezen: zouden zij zelf een dergelijk haatvol jihadistisch terroristisch volk op hun drempel tolereren? Ik denk het niet, maar Israël moet dit wel maar accepteren, net als de onophoudelijke aanslagen.
Volledig mee eens. Prima verwoord.
In Israël bleef geen oog droog vandaag, maar het was een troost dat we ons verdriet met zo ontzettend veel mensen deelden.