Dagblad Het Parool schetste onlangs een verschrikkelijke situatie bij de twee Amsterdamse universiteiten, UvA en VU. Daar lukt het niet Joodse studenten en docenten een veilige omgeving te bieden waar ze kunnen werken en studeren zonder met antisemitisme, opruiende leuzen, hatelijke acties en zelfs fysiek geweld te worden geconfronteerd.
Het doet mij denken aan de jaren dertig. Maar dat mag je niet zeggen, van Maarten van Rossem. Op YouTube ging hij onlangs tekeer over VVD-leidster Dilan Yesilgöz die de jaren dertig had genoemd in een videoboodschap over antisemitisme. Yesilgöz schetste daarin uitstekend hoe de Jodenhaat steeds dieper in de samenleving doordringt en hoe gering het besef daarover is. Volgens Van Rossem is zij een ‘gemakzuchtige hysterica’ die ‘geen reet’ weet van geschiedenis. Ze pikt een ‘minimaal cliché’ op, een hot item, waar ze ‘misbruik van maakt’. Wie zijn nou tegelijk de minimale clichés en hot items, volgens betweter Van Rossum: de jaren dertig, Douwe Bob of de wereld sinds 7 oktober?
Triomfantelijk meldt Van Rossem dat Yesilgöz’ vergelijking mank gaat omdat wij geen rassenwetten hebben. Voor een historicus een stupide simplificatie: hij negeert de culturele context waarin rassenwetten ontstaan. In dat schemergebied van morele afbraak geschiedt het kwaad nog voordat er een wet komt. Daar begint het gepest, het dehumaniseren, het demoniseren en uitsluiten. Dit maken we nu mee.
Kolder
De UvA en de VU doen er weinig tegen. Bakken vol houten taal over diversiteit en inclusie braakten ze uit toen de krant naar de misstanden vroeg. De VU zwetst over de ‘verantwoordelijkheid om een inclusieve en veilige omgeving te bieden’, maar dat kan ‘gezien de verdeeldheid een dilemma zijn’. De bestuurders willen ‘dit gesprek niet uit de weg gaan, maar met elkaar gaan voeren. Dat gesprek mag schuren, maar altijd met wederzijds respect’. Wat is dit voor kolder? Hoe kun je reppen van respect, als het al jaren om Jodenhaat in actie gaat? En hoezo wederzijds: is het soms de plicht van gepeste Joodse studenten en docenten begrip te tonen voor hun haters en narigheid te incasseren voor de lieve vrede? Hoezo is ingrijpen tegen racisme een dilemma?
Hoe kun je reppen van respect, als het al jaren om Jodenhaat in actie gaat?
De ‘inclusie en veiligheid’, die misleidende jubeltermen over sociale harmonie daar waar een racistische veenbrand woedt, zijn kreupel en nutteloos. Daar kun je als instituut waar Joden niet veilig zijn niet mee voor de dag komen. Er gaat niks veranderen, de lege teksten tonen al waar het mis gaat: desinteresse.
Gelijkwaardig
Bij de UvA zeggen ze de ellende te kennen en sommen de woordvoerders in hun antwoord nare details van het Joden pesten op. Al plengen ze tranen van ‘verdriet dat dit gebeurt’, uiteindelijk komen ze bij relativering uit. Want ze ‘realiseren zich’ dat de ‘ervaringen plaatsvinden binnen een bredere context, waarin ook ruimte moet zijn voor de vrijheid van demonstratie en meningsuiting’. Daar gaan we weer: ze maken van de agressor en het slachtoffer gelijkwaardige partijen die evenveel recht hebben op expressie. Ze vervangen bezorgdheid om antisemitisme door zorg voor het demonstratierecht. Zo veinzen ze betrokkenheid, terwijl ze alle verantwoordelijkheid afwijzen.
De aanpak van beide universiteiten is hopeloos mislukt. Maar ze geven het niet toe en verzinnen niets beters om een einde te maken aan de Jodenhaat. Ze hebben toegegeven aan de agressor die baat heeft bij deze status quo. Zo kunnen ze verder bouwen aan hun illusie van diversiteit en inclusie, dat gammele staketsel dat het monstertij van rassenhaat niet kan keren.
9 reacties
Ha, dit viel mij ook al op bij de heer van Rossem. Hij denkt dat hij een weloverwogen oordeel heeft, over het Jodendom en antisemitisme en ook over Israel, maar hij valt weg, zakt weg in zijn autobank (hij praat vanuit zijn voor zijn huis geparkeerde auto (of de auto van zijn presentator). Het is niet meer dan het rochelend geraaskal van een steeds ouder wordende historicus. Hij weet heel weinig over deze onderwerpen en praat dan de media na. Een gemakzuchtig mannetje met een grote bek, die dan regelmatig in een hoestbui terechtkomt. Dan moet hij gered worden door zijn jongere presentator. Het is een soort visueel podcast-cabaret.
BlOEMRIJKE versus HOUTEN (taal).
Het vergde even tijd om de column te doorvorsen, gezien het bloemrijk gebezigd taalgebruik.
Maar misschien is dit wel een lichtelijke overreactie uwerzijds , vanwege het grove taalgebruik van Maarten van Rossum richting Dylan Y. Nu ben ik zelf ook niet zo gecharmeerd van hoe van Rossum de dingen zegt.
Toch heeft hij een goed punt als hij zegt dat Dylan Yesilgoz te weinig kennis heeft van geschiedenis.
Ik denk hierbij, dan aan de vrijheid van onderwijs. Zij kwam met het punt: “hoort Religie nog thuis op scholen”: dit vroeg ze zich af in nov.2024 . Dit werd niet in dank afgenomen
door Chris Stoffer, die het bijzonder onderwijs verdedigt. En terecht, omdat dit onderwijs in Nederland een lange geschiedenis heeft waar we zuinig op moeten zijn.
Ze sloeg volledig de plank mis en krabbelde later terug.
Naar mijn mening komt dit, omdat zij te weinig ervaring heeft op dit gebied, gezien haar leeftijd en achtergrond. Om zulke boute uitspraken te doen kost het de VVD zetels,..tja en dat was dan ook heel goed te merken. Nu zijn we weer richting verkiezingen, ik vind het niet zo wijs van haar om weer de jaren ’30 er bij te halen. Ik denk, dat ze bezig is met “haar campagne”, om stemmen te winnen van de Joodse gemeenschap. Daar is niets mis mee.
Zij wil ze echt profileren als de moderne jonge liberaal en refereert nogal eens naar een groot staatsman Frits Bolckestijn. Soms lijkt het erop of ze met hem geknikkerd heeft.
Zo goed kent zij hem?? Eerst was zij overigen SP-lid. Een mens kan en mag veranderen, dat wel. Echter, ik ben de maand nov.2024 niet vergeten, waar zij met rare voorstellen kwam.
Nogal een pinnig voorbarig voorval van deze VVD-staatsvrouw.
Inderdaad: De aanpak van beide universiteiten is hopeloos mislukt. Maar ze geven het niet toe en verzinnen niets beters om een einde te maken aan de Jodenhaat. Ze hebben toegegeven aan de agressor die baat heeft bij deze status quo.”
Dat bleek ook al na het EU-Referendum 2005 en 2016. Nederlanders stemden met ruime Meerderheid 2005 TEGEN de EU grondwet-vlag-volkslied en leger. En in 2016 stemden Nederlanders opnieuw met grote Meerderheid tegen Oekraïne Associatie Verdrag!
Premier Balkenende en Premier Rutte negeerden deze uitslagen…
Ze hieven het glas – deden een plas – en alles bleef zoals het was.
Geen wonder dat burgers wantrouwen koesteren tegen die kliek in Straatsburg en Brussel en Den Haag en voortaan liever thuisblijven, de Stembus mijden!
Ik kan me geen uitspraak herinneren van deze twee Universiteiten die de toenmalige Twee Ondemocratische Regeringen KEIHARD terugfloten!!!
Historici [ Zoals Maarten van Rossem ] zijn Doven die voortdurend antwoorden op vragen die niemand heeft gesteld. Leo Tolstoi.
Goed artikel. Diversiteit en inclusie….woorden van de WOKE-beweging of moet ik zeggen…. van diegenen die achter de “critical race” theorie aanlopen.
Universiteiten zijn geen kennisinstituten meer, de leiding bestaat uit laffe honden en navelstaarders.
van rossum valt onder datzelfde gepeupel.
En het kwaad dat deze lui doen zal pas over vele jaren door de massa gelezen worden, maar of ze het begrijpen???
En door het hele artikel voel ik de jaren dertig
van rossem, Dr (smokter), de Ignoramus et ignorabimus van de academische wereld. Had ooit een docmentaire over de Joden van Utrecht (zijn Alma Mater) leuk voor een spreekbeurt op de basis school. Hij is ook bekend als de posterboy voor het Nederlandse Wapen “Demente Andre”.
Nausica is zoals altijd scherp als een mes. Alleen, we weten dat de meeste universiteitsbesturen zich al lang voor 7 oktober 2023 identificeerden met dezelfde politieke partij D66 die tot niet zo lang geleden onder leiding stond van terroristenvrouw Kaag, die zich trots liet fotograferen met archi-terrorist Jasser Arafat die vóór het maken van die foto al het bloed van heel veel Joden, Christenen en ook Moslims aan zijn handen had. Dat betekent dat de besturen daarvóór al fout waren en er dus waarschijnlijk gewoon op wachtten om “gedwongen” te worden tot hun huidige houding tegenover Joden en Israël. Er is hier geen illusie, maar gewoon een façade van diversiteit en inclusie. Wat er achter die façade schuilt is een duistere links-fascistische omgeving met één toegestane mening. In dat medio ambiente en in die geest worden de leiders en bestuurders van de toekomst gekweekt. Buiten de universiteiten laat de demografie sterke groei zien van groepen voor wie het fascisme letterlijk religie is. Zo moeilijk kan het dus niet meer zijn om te begrijpen hoe Nederland er over tien en twintig jaar uit zal zien.
Van Rossem meent dat hij de geschiedenis beter kent dan anderen. Voor het schrijven van een boek over de voorgeschiedenis van de Kristallnacht heb ik heel wat onderzoek gedaan. De knokploegen van Hitler waren al eind jaren 20 actief en de eerste boycotactie van Joodse winkeliers was in 1933. De Neurenberger Rassenwetten kwamen in september 1935. Onze regering had ook na Kristallnacht geen reactie op de Jodenhaat. Dan doet Jesilgöz het bepaald beter dan Colijn.
Opperrabbijn Jacobs schreef terecht in zijn voorwoord in ‘Kristallnacht en Kamp Westerbork “is dit geschiedenis of profetie.”
Maarten van Rossum, het alles wetende orakel van de Media & zegt meer over de media dan over het orakel.
Begin jaren ’90 studeerde ik af bij Maarten van Rossem. Dat was geen logische keuze, maar na het emeritaat van Hermann von der Dunk was de post van hoogleraar cultuurgeschiedenis vacant en werden studenten voor scriptiebegeleiding doorverwezen naar Van Rossem van de vakgroep Amerikanistiek. Het was ook de tijd dat er iets opbloeide tussen dezelfde Van Rossem en een medestudente en dat iets oversteeg hun gedeelde interesse in de wetenschap en het politieke bedrijf. Niet lang daarna zou deze studente als ‘politiek talent’ worden binnengehaald bij de PvdA. Ik moet dan ook altijd wat grinniken als meneer zich in interviews weer eens voordoet als de meest brave huisvader ooit – hoe Tartuffe wil je het hebben? Maar het kan natuurlijk dat zijn geheugen hem in de steek laat. Want Van Rossem is duidelijk niet meer het scherpste mes in de lade. Hoewel de historicus destijds blijk gaf van belezenheid, kennis en scherpzinnigheid tijdens zijn hoorcolleges – en studenten aanzette tot kritisch nadenken, die credits verdient hij wat mij betreft wel – is hij inmiddels verworden tot een ietwat seniele, betweterige, aandachtsverslaafde en vervelende oude man die de plank lelijk misslaat als het op antisemitisme aankomt (net als vakbroeder Geert Mak trouwens, ik heb me kapot geërgerd over zijn valse en misleidende frame in Nieuwsuur enkele weken terug). Gelukkig herkent Nausicaa Marbe historische urgentie wel. Dank daarvoor.