Het Israëlische leger heeft vanavond bekendgemaakt dat het de internationaal gezochte terrorist Fuad Shukr heeft gedood bij een luchtaanval op de wijk Dahiyeh in Beiroet. Shukr, op wiens hoofd de Amerikaanse regering een prijs van 5 miljoen dollar had gezet, werd decennialang gezien als de militaire leider van Hezbollah.
Bij de luchtaanval zouden naast de terrorist een vrouw gedood en enkele tientallen personen gewond geraakt zijn. Israël beschouwde Shukr als brein achter de raketaanval op Majdal Shams door Hezbollah, waarbij twaalf kinderen gedood werden. Shukr, ook bekend als ‘Hadj Mohsin’, was de militaire adviseur van Hezbollah-secretaris-generaal Hassan Nasrallah. Maar veel experts beschouwen hem als minstens zo machtig binnen de terreurbeweging.
Fuad Shukr was meer dan vier decennialang een internationaal gezocht terrorist. In 1983 was hij betrokken bij de bomaanslag op een Amerikaanse kazerne in Beiroet, waarbij 241 mariniers om het leven kwamen. Als hij inderdaad gedood is, moet dat beschouwd worden als een grote overwinning voor de Israëli’s. Vooral omdat zij hiermee opnieuw hebben aangetoond dat geen enkele terrorist veilig is in Libanon, zelfs niet in de sjiitische wijken van Beiroet, het bolwerk van de jihadistische ‘Partij van God’ (de betekenis van Hezbollah in het Arabisch).
Bovendien laat Israël met deze chirurgische ingreep zien dat het geen verdere escalatie wil met de Libanese terreurbeweging. Met name de regering in Washington kan zich niet beklagen over de luchtaanval en zou deze moeten toejuichen, gezien de status van Shukr als ‘Specially Designated Global Terrorist’ met zoveel Amerikaanse bloed aan zijn handen. De vraag is nu of Hezbollah bereid is zijn dood te aanvaarden of dat de terreurbeweging het Midden-Oosten in een regionale oorlog wil storten.
Eén reactie
En weer moet Israël de kolen uit het vuur halen voor bondgenoot Amerika.
De bomaanslag op de mariniers is nog steeds in Amerika een open wond.
Het motto van de mariniers is dat zij altijd opkomen voor hun eigen soldaten, deze belofte is nog steeds sinds 1983 niet ingelost.
Tot gisteren, toen Israël gezorgd heeft voor het ultieme, oog voor een oog, tand voor een tand, principe.
Wel een stukje sneller, want het is nog geen week geleden dat er kinderen op een voetbalveldje doelwit werden van een laffe aanval.
Dit is typisch Israëlisch, kom je aan één van ons, dan betaal je daarvoor de prijs: het kan even duren, maar uiteindelijk krijg je jouw misdaad terugbetaald, en ook een ieder die jouw steunt!
Als Israël zegt: Nooit Weer (Never Again) dan menen ze dat serieus.
Hoe eerder de vijand dit tot zich door laat dringen, hoe beter dit voor zijn gezondheid is.
Een heel groot verschil met de palestijnen is: zij delen geen snoepjes uit op straat om vijandelijke doden te vieren!