Abonneer op het NIW

Het opinietijdschrift en cultureel magazine in één, voor iedereen geïnteresseerd in de Joodse wereld. Abonneer nu »

Opinie

In eigen voet

Marianne 10 juli 2020, 09:57
In eigen voet

De eerste dag van deze maand ging voorbij zonder dat Israël overging tot annexatie van delen van de Westoever. Netanyahu zei het te druk te hebben met het beteugelen van de nieuwe coronagolf die het land teisterde en Gantz liet zijn woordvoerders uitleggen dat 1 juli geen heilige datum was. En, zo voegde hij toe, of de wereld er nu eens mee wilde ophouden het annexatie te noemen. Deskundigen in het internationaal recht stonden aan Israëls kant. Van annexatie was geen sprake omdat de Westoever geen deel uitmaakt van een soevereine staat. Gebied dat niet behoort of heeft behoord tot een soevereine staat kan men niet annexeren. Akkoord, de Westelijke Jordaanoever behoorde van 1949 tot 1967 tot Jordanië, maar die staat had het gebied zelf ingenomen. De Jordaanse bezetting van het gebied werd slechts door twee staten ter wereld erkend en in de jaren zeventig heeft koning Hoessein er formeel afstand van gedaan.

Israël wil dat we het hebben over ‘toepassing van de Israëlische soevereiniteit’ op delen van de Westoever. Dat gebied is al meer dan een halve eeuw door Israël bezet, omdat zich tot op heden geen vredespartners hebben gemeld die opheffing van die bezetting zouden rechtvaardigen. Als we de Israëlische diplomatie moeten geloven, zou er slechts sprake zijn van een administratieve statuswijziging van delen van de Westoever. Jeruzalem wil daar het Israëlische recht toepassen in plaats van het vigerende militaire recht. Dat is alles! Dat de gehele wereld zich daar zo druk om maakt, wordt in Jeruzalem niet begrepen.

Uiteraard ligt de verdenking en zelfs de beschuldiging van antisemitisme dan op het puntje van de tong. Zo is de buitenlandcommissaris van de EU, Borrell, ondanks langjarige persoonlijke banden met het land, in enkele Israëlische media al van antisemitisme beschuldigd. De goede man schreef daarop een opiniestuk in de Jerusalem Post waarin hij nog eens het standpunt van de EU uiteenzette en zijn trouw aan en sympathie voor Israël beklemtoonde. Enkele dagen later deed de Britse premier Boris Johnson in Jediot Acharonot hetzelfde. Akkoord, Boris ligt in Israël beter in de markt. Hem bleef het verwijt van antisemitisme bespaard. Maar om dat onvermijdelijke verwijt in de toekomst te elimineren, zette Boris nog eens uiteen waarom zijn land tegen annexatie is.

Sinds een meerderheid van de Tweede Kamer een motie aannam waarin de minister van Buitenlandse Zaken opriep na te denken over mogelijke sancties tegen Israël in geval van annexatie, wordt ook het goede Nederland in de Israëlische media ingedeeld in het Israëlvijandige kamp.

Maar ondanks alles ging de eerste dag van de afgelopen maand voorbij zonder annexatie of uitbreiding van de soevereiniteit. Zou van uitstel afstel komen? Bij herhaling heeft Bibi geroepen dat nu het optimale moment voor annexatie is. In november kiest het volk van de VS een nieuwe president. De herverkiezing van Trump wordt met de dag onzekerder. Van Joe Biden en de Democratische Partij heeft Bibi geen steun te verwachten. De afgelopen jaren heeft hij stelselmatig de Democraten en het grootste deel van de Amerikaanse Joden en in de diaspora van Israël vervreemd. Terwijl het Israëlische beleid voorheen gericht was op beide partijen, heeft Netanyahu alle kaarten op Trump gezet. Als hij daadwerkelijk overgaat tot inlijving van delen van de Westoever en Trump de verkiezingen verliest, komt Bibi in een moeilijke situatie. Dan heeft hij zowel de steun van zijn traditionele vrienden en de EU verspeeld als die van de nieuwe Amerikaanse regering.

De vraag is – zelfs voor rechtse nationalisten – of dat alles de moeite waard is. Israël kan zeer wel leven zonder delen van de Westelijke Jordaanoever in te lijven. Het land kan echter nauwelijks de broek ophouden zonder goede relaties met de rest van de wereld. Ruim veertig procent van de Israëlische export gaat naar de EU. In geval van sancties door afzonderlijke lidstaten zal Israël zeer zwaar getroffen worden. Tel daar de economische schade door de coronacrisis bij op en de keuze tussen wel of niet inlijven lijkt mij evident. Israël schiet met inlijving pijnlijk in de eigen voet.

Abonneer op het NIW

Abonneer nu!
Tags dit artikel heeft geen tags
Opmerkingen (2)
P.velzeboer 10 juli 2020, 21:05
Beste Hans. Ik durf bijna niet te reageren naar een algemeen zeer gerespecteerd man,toch moet het mij van het hart, hoe joods wil je het hebben, Judea en Samaria zijn puur Israël of je nou wilt of niet, de toekomst zal het uitwijzen. Met vriendelijke groet, Piet Velzeboer.
Bas Fortuin 11 juli 2020, 08:42
Als ik het stuk van Hans Knoop goed begrepen heb, schiet Israël zich in eigen voet door de bevrijdde gebieden in Judea en Samaria die Israël terug won op Jordanië, [wat de ongelovigen de West Bank noemen] te willen annexeren? Is Premier Netanyahu die nu zo zwaar op de rietstaf leunt, de President van de VS, Donald Trump, de uitspraak van David Ben Goerion vergeten die in 1948 sprak: Wij hebben die VN-resolutie aanvaard, maar de Arabieren hebben dat niet gedaan. Zij treffen voorbereiding om oorlog te voeren met ons. Als we hen verslaan en West Galilea of gebieden aan weerszijden van de weg naar JERUZALEM, dan zullen DIE GEBIEDEN DEEL van de Israëlische Staat worden. Waarom zouden we onszelf verplichten om grenzen te aanvaarden die in ieder geval door de Arabieren niet aanvaard worden?" Hoop dat Netanyahu samen met de Knesset door gaat met de Oplossing door de Woorden van Israëls God, de Torah en de Joodse Profeten te bestuderen en te gehoorzamen. Dan kan vandaag nog heel Judea en Samaria vol geplant worden met Israëlische vlaggen. Zie Genesis 12 en 15. Israël heeft die gebieden toch met overmacht teruggewonnen in de grote Zesdaagse oorlog van 1967? Nasser, Hoessein en Assad die toen vol bravoure en moordlust op pad gingen om Israël voorgoed van de wereldkaart te vegen, hadden toen het nakijken om maar niet te spreken van Rusland die deze antisemieten tot de tanden bewapend heeft. Ezechiël 36 t/m 48 en Openbaring 7, 14 en 19 spreekt over een grootse toekomst voor Israël en al haar Supporters.
Plaats opmerking

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *