Rabbijn Mendel Kohen was weer terug in Oekraïne. Teruggaan naar zijn stad Marioepol, waar hij nog vrij recentelijk een sjoel bouwde, is ondenkbaar, want alles maar dan ook alles is daar vernietigd en de stad is bovendien in handen van Rusland.
Charkov, Kiev en Poltova bezocht hij deze keer om een totaal van zes britot, besnijdenissen, te verrichten. Zes Joden die ondanks de oorlog zich wilden verbinden in het verbond van onze aartsvader Avraham. De jongste was deze keer drie weken en het oudste ‘slachtoffer’ was net de vijftig gepasseerd. Voor allen was er na afloop een etentje. Ik schrijf bewust ‘deze keer’, want enige keren per jaar reizen rabbijn Mendel en zijn collega door Oekraïne. Zijn collega is uiteraard ook een moheel, maar daarnaast is hij een medicus die dus medisch zou kunnen ingrijpen, hetgeen nog nooit nodig is gebleken. Het is nu kwart voor drie, midden in de nacht dus, maar ik ben wakker, ga dadelijk weer slapen om vervolgens om een uur of acht uitgerust, hopelijk, weer op te staan. Mocht een van mijn trouwe dagboekaniers een oplossing weten voor mijn afwijkende slaappatroon, dan houd ik me aanbevolen. Overigens is het geen slaappatroon, maar juist een niet-slaappatroon. Ik ben op dit moment niet de enige die nu wakker is. Ik stuur af en toe tijdens mijn nachtelijke wakkere uurtjes een whatsapp naar een paar leeftijdsgenoten die te maken hebben met dezelfde problematiek. Maar terwijl ik dit neerschrijf, vraag ik me af of we hier mogen spreken van problematiek, want of een probleem echt een probleem is, wordt vaak door de lijder, met een lange-ij, zelf bepaald.
Wat ik merk, is dat zo laat in de avond of zo vroeg in de ochtend, de verhouding tussen verstand en gevoel, anders is dan overdag. Een Nederlandse vriend van mij die in de VS woont en met wie ik contact onderhoud met een tijdverschil van negen uur, leeft nog volledig overdag en snapt niet dat ik nog in Nederland wil blijven wonen. Zijns inziens moet ik gewoon mijn paspoort inleveren, vertrekken en duidelijk kenbaar maken dat een leus die uitschreeuwt dat Amersfoort nee zegt tegen zionisme, onacceptabel is en niet getolereerd mag worden.
Ik heb een nieuwe bril en zie daardoor naar vermoeden alles weer duidelijker
Ik ben ervan overtuigd dat er uiteindelijk een verklaring zal komen van B en W dat ze deze leus niet toejuichen, maar ik heb het bange vermoeden dat daarover nog een x-aantal keren vergaderd moet worden en dat de uiteindelijke verklaring dusdanig verwoord zal zijn, dat de leuzeschreeuwers er niet wakker van zullen liggen. Maar ik wel! Duidelijk hoorbaar werd tijdens de toegestane demonstratie tot de jihad opgeroepen. Een meeloper, die geen meeloper was maar gewoon aan onze zionistische (dus: Joodse) kant stond, vroeg aan een agent of hij de oproep tot jihad ook had gehoord. En zo ja, waarom hij niet ingreep. Ja, oom agent had inderdaad ‘jihad’ horen scanderen. Maar dat was niet strafbaar want, zo formuleerde hij het: ‘ook jihad kan vredig bedoeld zijn’.
Mijn Nederlandse vriend blijft in de VS wonen, terwijl hij mij laat weten dat zijn burgervader voornemens is zijn stadje een tweelingverbond te laten sluiten met, ja u leest het goed en ik verschrijf me niet: Gaza! Ik vind dat ook mijn vriend z’n biezen moet pakken en richting Israël moet gaan en niet alleen mij moet aanmoedigen tot paspoortinlevering.
Ik heb een nieuwe bril en zie daardoor naar vermoeden alles weer duidelijker. Zo zie ik in het NOS-journaal dat vele kindertjes in Gaza gevaccineerd worden met het poliovaccin. Die kindjes zien er totaal niet ondervoed uit, ze ogen gewoon gezond. Hoe kan dit als we al maanden onze media laten verkondigen dat er in Gaza hongersnood heerst. Overigens, toch mooi om te zien hoe de Gazaanse antizionistische en antisemitische kinderen het vaccin krijgen. Even een stukje historie: het poliovaccin is uitgevonden door de Joodse arts Jonas Salk in 1953. In 1955 werd het vaccin breed ingezet en verklaarde Salk publiekelijk dat hij geen patentrecht wilde en geen enkel profijt wilde trekken van zijn vinding, opdat alle kinderen ter wereld van zijn vaccin zouden kunnen profiteren.
En nu, 70 jaar later, profiteren Hamaskindertjes van een Jood die ze per definitie verafschuwen en die ze hadden vermoord als ze de kans zouden krijgen. Ik wacht nog steeds op een mondiale boycot van alles wat door Israël of door Joden is gefabriceerd, en dus ook het poliovaccin. Als u, geachte dierbare dagboeklezer, aan deze antisemitische boycot wilt deelnemen, dan zult u meteen uw computer moeten uitzetten, want zonder Joden geen computers. Maar de wereld is niet zo consequent en dus verwacht ik zero respons op mijn oproep om het poliovaccin te boycotten en en ga ik nog snel een paar uur lekker slapen. Eerst nog een beetje hoestdrank en een hete citroendrank tegen verkoudheid en vóór slapen. Voor nu dus: een goede nacht en/of een goede ochtend.
