Nu de Amerikaanse president Trump wederom als een keiharde leugenaar door de mand is gevallen, vraag ik me af hoe lang Israël – zowel de bevolking als de regering – nog als makke schapen achter hem aan blijft lopen. De president presteerde het om keihard te beweren dat Zelenski de oorlog in zijn land is begonnen. Het wachten is nu op zijn bewering dat Israël op 7 oktober de Gazaoorlog startte. Ook noemde Trump de Oekraïense president een ‘dictator’ die de steun zou hebben van slechts vier procent van de bevolking.
Het zijn leugens waar Joseph Goebbels hem mee gefeliciteerd zou hebben. Israël heeft zijn voortbestaan volledig afhankelijk gemaakt van de luim van een president die de uitslag van de verkiezingen in zijn eigen land niet erkende en steun verleende aan fascisten die in 2021 het Capitool in Washington bestormden. Sinds zijn inauguratie regeert Trump als een autoritair leider op basis van presidentiële decreten. Een aantal van die door hem ondertekende verordeningen zijn in strijd met de Amerikaanse grondwet en bij herhaling wordt de president dan ook door de rechter tot de orde geroepen.
Buffer
Die onafhankelijke rechtspraak is een gruwel voor autoritaire leiders. Niet zonder reden staan autocraten in democratische rechtsstaten op voet van oorlog met de rechtsspraak. Of ze nu Orban, Erdogan, Netanyahu of Trump heten, het zijn loten aan dezelfde stam. Het zijn de onafhankelijke rechters in die landen die als buffer dienen tussen enerzijds de democratische rechtsstaat en anderzijds autoritaire leiders met fascistoïde denkbeelden en dito neigingen.
Wij Joden weten als geen ander wat het betekent als onze rechtsbescherming zou wegvallen
Wij Joden weten als geen ander wat het betekent als die rechtsbescherming zou wegvallen. Nog dezelfde dag waarop de rechterlijke macht buitenspel zou worden gezet, zou het afgelopen zijn met de koosjere slacht en de briet mila. Een meerderheid van de bevolking zou daar immers nog liever vandaag dan morgen van af willen. Dat dit tot dusverre niet is gebeurd, danken wij aan de liberale -democratische rechtsstaat die ons als piepkleine minderheid bescherming biedt. Natuurlijk betekent dit niet dat wij het met elke beslissing van rechters eens hoeven te zijn. Als de rechter over het al dan niet binnenlaten van haat predikende imams anders beslist dan de regering, doet dat pijn. Maar tegen elke rechterlijke beslissing die ons niet zint, kunnen we tot en met het Europese gerechtshof in beroep gaan.
Extremen
Gevaarlijker voor Joden dan een discutabel vonnis van de rechter is op termijn het elimineren van de onafhankelijke rechtsspraak. De geschiedenis van de Joden in de diaspora heeft zonneklaar bewezen dat we het nimmer van extreme partijen en opvattingen moeten hebben. En tot die extremen reken ik ook de door de strafrechter schuldig bevonden huidige president van de Verenigde Staten.
Ooit zette het Duitse weekblad Der Spiegel paginagroot het hoofd van de Beierse CSU-politicus Franz Josef Strauß op de cover met daarover de tekst: “Zou u van deze man een tweedehandsauto durven kopen?” Ik zou het zeker niet durven van Donald Trump. Evenmin zou ik van zijn idool Elon Musk een gloednieuwe Tesla willen aanschaffen. Dus toch maar weer, immer met tegenwind, als vanouds op de al dan niet elektrische fiets.
NB: in een eerdere versie van dit artikel werd de bestorming van het Capitool gesitueerd in 2022. Dit is gecorrigeerd (5 maart).
7 reacties
Trump is de dorpsgek die zich voor de voorbijgangers van het muurtje laat vallen waar hij op zit. Tijdens zijn buiteling slaakt hij wat kreten. Meer is hij niet. Dat weet iedereen in het dorp (ook wel bekend als de wereld) en dat weten ze dus in Israel ook.
In Nederland zit Wilders op hetzelfde spoor tav de positie van de rechterlijke macht. En dan noemt hij zich de grootste vriend can Israel.
Dank Hans Knoop voor deze column.
We hebben het veel over leiders als Trump en Netanyahu. De laatste is eigenlijk helemaal geen leider, maar eenvoudig een controlfreak die het nemen van moeilijke beslissingen, zoals we verwachten van leíders, altijd tot het laatste moment uitstelt in de hoop geen beslissing te hoeven nemen, of die bij iemand anders neerlegt zodat de verantwoordelijkheid bij een ander rust. Kijk bijvoorbeeld naar de kwestie Gaza. Beíde mannen staan alom bekend als narcisten, super-egoïsten en pathologische leugenaars en tóch stemmen massa’s mensen op deze gevaarlijke lieden, in beide gevallen meer dan één keer. Andere politici doen dus iets wat voor de meerderheid van het publiek nóg erger is. Dan is mijn vraag: Is er nog wel iemand van wie we veilig een fiets kunnen kopen ?
Ter correctie: de Capitool bestorming was in januari 2021 (en niet in 2022).
Hoeveel er ook wordt gelogen door staatslieden en politici, ik zou zeggen let meer op de daden dan op de woorden. En of Trump nu liegt of niet, zoals het er nu uitziet ligt het belang van de Staat Israel en van de joodse gemeenschap wereldwijd bij de VS onder Trump. Er zijn geen anderen waarvan iets te verwachten valt. Dus keer je niet tegen degene die het goed met je voor heeft.
@Shlomo je hebt gelijk.( Ik was eerder wel blij met Trump, omdat ik al helemaal niet gecharmeerd ben van Kamala Harris als president van de VS.)
Nu ik met afkeer naar Trump en Vance heb gekeken tijdens de ontmoeting
met Zelensky en zag hoe deze Amerikaanse President en vice -president als bully,s Zelensky als een kleuter vernederden, denk ik wel even anders over Trump en ook over Vance. Afschuwelijke narcisten zijn het. Wat een slijmjurk die Vance. Bah! Ik maak me grote zorgen over het Amerikaanse bondgenootschap met Israel. Trump is alleen uit op macht en deals. Hij deinst nergens voor terug. Ik denk wel eens, Amerika wordt straks nog de grootste vijand van Europa en ook van Israel. Europa moet Amerika boycotten op allerlei manieren. Trump doet me echt denken aan Kim jung un. Wie heeft dat idiote grote Gouden statue van Trump gezien op zijn fimpje over Gaza?
Beste Hans Knoop,
Uw column “Leugenpraatjes” is een scherpe analyse van de leugens en het autoritaire karakter van Donald Trump. Maar terwijl u Trump terecht bekritiseert, vraag ik me af: wat heeft u zelf gedaan om de democratie te versterken? Kritiek leveren is één ding, maar actie ondernemen is iets anders.//
Trump is niet het echte probleem. Hij is een symptoom van een democratie die steeds meer draait om individuen in plaats van het algemeen belang. We leven in een tijd waarin politici niet langer beleid verkopen, maar emoties. Waar sociale media de luidste stemmen belonen, en waar populisten – van links tot rechts – inspelen op de woede en angst van burgers. Dit is geen uitzondering, dit is het nieuwe normaal.//
Alle politici spelen dit spel. Niet alleen Trump. Ook Democraten, ook Europese leiders. Ze spreken over duurzaamheid, maar laten economische belangen voorgaan. Ze beloven sociale rechtvaardigheid, maar zorgen dat de rijken rijker worden. Kijk eerst in je eigen tuin, voordat je over de schutting naar de buurman wijst.//
U vraagt zich af waarom Israël achter Trump aan blijft lopen. Heel interessant, maar ik krijg weer het gevoel dat er reductionistisch gekeken wordt, terwijl we juist moeten uitzoomen en het grotere geheel moeten bekijken. Waarom blijven we onze aandacht richten op individuen als Trump, terwijl het probleem structureel is? Zolang we blijven doen alsof de oplossing ligt in het aanvallen van één man, missen we het bredere plaatje: de democratie is fundamenteel aan het veranderen.//
Wat mij betreft zou de echte discussie moeten gaan over:
Hoe zorgen we ervoor dat democratie niet wordt gereduceerd tot een mediacircus waarin populisten winnen?
Hoe maken we politiek weer over beleid, in plaats van over persoonlijkheden?
Hoe zorgen we ervoor dat economische belangen niet structureel boven het algemeen belang worden gesteld?
Wetenschappers waarschuwen al sinds de jaren ’70 voor de grenzen van onze planeet, de risico’s van ongelijkheid en de gevolgen van kortetermijndenken. Maar wie heeft geluisterd? Niet de politiek. Niet de media. Niet de machthebbers.//
Misschien is dat de echte leugen waar we over moeten praten.
En uiteindelijk komt het neer op een simpele vraag die we onszelf moeten stellen: Wat doen wij zelf? We kunnen blijven praten, maar nemen we ook onze eigen verantwoordelijkheid? Veranderen we stapvoets? Of blijven we in dezelfde patronen hangen?// Am Israel Chai!!