Interne familiecultuur heeft mij altijd gefascineerd. In langere relaties leer je families en daarmee de familiecultuur goed kennen. Wordt er veel gediscussieerd? Zijn de gezinsleden vermijdend of direct en hoe gaan ze om met ruzies?
Mijn eigen familie is niet perfect, maar wat ik eraan waardeer is dat alles bespreekbaar is, hoe pijnlijk ook. We waarderen elkaar en vinden eerlijkheid en waarheid te belangrijk om te verwaarlozen. Door de directe cultuur van mijn misjpooche vond ik het des te intrigerender als ik bij geliefden een kerstdiner meemaakte waarin iets speelde, maar wat niemand met de anderen besprak. Soms werd er gezegd: “We gaan het gewoon gezellig hebben,” waarna de spanning in dunnere plakjes werd gesneden dan de gemarineerde kiprollade. Gezelligheid is nu eenmaal geen bordercollie die op commando naar je toe komt rennen.
Kaartenhuis
Bij onrust in de buitenwereld zoekt een familie bescherming bij elkaar. Of het nu om ruzie met de koude kant gaat of om een mededeling van school dat zoonlief een klasgenoot pest. Mij valt op dat juist de families die doorgaans het minste met elkaar bespreken op zo’n moment het sterkste front vormen: “Die schoonzus liegt altijd,” En: “Mijn zoon doet zoiets niet.” Kritiek is niet mogelijk, er is een zij en een wij en zij liegen. Alsof er een kaartenhuis op instorten staat zodra de mogelijkheid zich voordoet dat je familieleden, hoeveel je ook van ze houdt, misschien weleens iets verkeerd doen.
Gezelligheid is geen bordercollie die je op commando naar je toe kunt fluiten
Deze gepolariseerde dynamiek ervaar ik de laatste tijd veel in onze gemeenschappelijke misjpooche. Je bent voor of je bent tegen. Te vaak hoor ik, na enige kritiek op de aanpak van de huidige Israëlische leiders dat je een zelfhatende Jodin bent.
Een tijdje terug gingen speurneuzen die Ivriet spreken en ik op zoek naar online filmpjes van de zingende Maccabihooligans. In de vertaling stond namelijk dat ze ook de afgrijselijke tekst ‘Waarom zijn de scholen dicht in Gaza? Omdat er geen kinderen meer over zijn’ zongen, maar nergens hoorden we de tekst daadwerkelijk terug. Het enige filmpje waarin deze tekst daadwerkelijk gezongen wordt, is bij terugkeer op het vliegveld van Tel Aviv. Ik verzuchtte dat het walgelijk en wereldvreemd is wat ze zingen. Iemand verdedigde dat Israëli’s getraumatiseerd zijn en dat het na duizenden raketten wel logisch is dat ze Arabieren haten. Waarom dit automatisme om koste wat het kost alles wat Israëlisch is te steunen? Wij verdedigen de hooligans van Ajax toch ook niet? De tekst in het lied gaat over kinderen.
Familiediner
Waarom is er zo weinig ruimte voor de andere kant van het verhaal? Alsof er iets dreigt in te storten als men toegeeft dat er heel misschien wel mensenrechten worden geschonden in Gaza. Is het echt nog vol te houden dat ‘zij’ liegen? Liegt de hele VN? Liegt Oxfam Novib? En wetenschappelijk tijdschrift The Lancet dan, met die analyse dat de berekening van het werkelijk aantal doden in Gaza hoogstwaarschijnlijk betrouwbaar is? Liegt het ICC in Den Haag? Ook over het arrestatiebevel voor Hamasleider Deif? Zouden ze er compleet naast zitten met hun arrestatiebevelen voor Netanyahu en Gallant? Liegen het Rode Kruis én Amnesty International én Artsen zonder Grenzen, die handelen vanuit hun artseneed? Misschien hebben we een Joodse Bert van Leeuwen nodig voor een groot Familiediner om ons in gesprek te laten gaan.
9 reacties
Het is inderdaad pijnlijk om in een gezelschap te moeten vertoeven en te tafelen met heetgebakerde personen die denken de waarheid in pacht hebben maar oeverloos uit hun nek blijven kletsen…de ergste zijn de gebrainwashte politiek correcten!!! Zeker is: De Waarheid bestaat; de leugen wordt uitgevonden.” De waarheid doet de duivel blozen, aldus William Shakespeare. Niemand is meer gehaat dan hij die de waarheid spreekt. Plato.” Dus nooit tafelen met haatfanaten of een deal maken met Hamas die in hun Haathandvest tot op deze dag Israel vervloeken en zelfs willen uitroeien met hun WAR-CRY: From the river to the sea…palestine will be free.” Zelfs de omstreden Karl Marx zou hen de rug toekeren en zeggen tot Netanyahu: Twijfel aan alles wat die lieden steeds blijven beweren.
Mooie column Esther, dank je wel, in jou schuilt een bruggenbouwer,
Kijk hoe het werkt: Je liegt alsof het gedrukt staat, houdt dat consequent vol en mensen beginnen te twijfelen. Alle genoemde organisaties zijn al heel lang eenzijdig anti-Israëlisch – de hier niet genoemde Amnestie werd zelfs al eens geleid door een salafist – en een ieder van hun weet zonder in de partituur te kijken zijn rol in het orkest. Natuurlijk worden er mensenrechten geschonden in Gaza – is er een oorlog waarin geen mensenrechten worden geschonden ??? Laten we niet vergeten dat het de Gazanen zijn die deze oorlog willen (nee, geen verleden tijd) en laten we niet vergeten dat menselijk leed het voornaamste wapen is van Hamas. Trap niet in de val in beste Esther.
Lieve , beste Esther , de organisaties, die je benoemde o.a. de VN, Oxfam Novib, het ICC en nog andere, ja zij liegen al jaren.
Waarom, omdat ze allemaal een bloedhekel hebben aan het kleine landje Israel. Israel mag voor deze organisaties niet bestaan. Hun zgn. humaanheid is vals.
Wat fijn dat dit genuanceerde geluid óók een plaats kan krijgen in mijn NIW. Dat heb ik het afgelopen jaar enorm gemist.
‘@Cat. Een brug waar naartoe beste Cat ? Lees de literatuur waarop Hamas zich baseert naast de Qur’an en de Hadith: Hassan al-Banna, Kitab al Fitaan, Al-Mufid, Al Ghazali, Ibn Arabi, Al Qurtubi, Ibn Kathir, Jalal ud-Din as-Suyuti. Eén en al haat en apocalypse.
Ik heb bewondering voor iedereen die probeert om met een nuance de daden van Hamas, Palestijnen en de neo-anti-semiten te duiden. Ik kan geen empatie meer opbrengen. Ja ik weet dat er onschuldige slachtoffers zijn. Maar juichbeelden en ongenuanceerde, niet onderbouwde, aantijgingen poetsen elk moment van empatie weer weg.
Kijk naar glimmende witte Toyota’s en fris gestreken uniformen. Past dat in het beeld van een 90% vernietigd gebied? Mijn geloof komt pas terug als er een Palestijnse leider opstaat die Israel erkend, en veiligheid garandeert.
Sorry Esther, deze column is één van jouw mindere.
Jij geeft legitimiteit aan alle organisaties die, bewezen(!) onwaarheden over Israël en de IDF hebben verspreid.
Hooligans over de hele wereld zingen smerige liedjes, Maccabi fans doen niet onder voor de rest, maar waar ter wereld zag jij ooit een Jodenjacht op gewone fans, zoals in Amsterdam? Maak jij nou een excuus voor de jacht op 2800 gewone fans vanwege het gedrag van 200 hooligans?
Nooit is een pogrom georganiseerd tegen hooligans van een bezoekende voetbalploeg.
De teneur van jouw laatste alinea stuit mij tegen de borst. Jij meent omdat al de opgesomde organisaties dezelfde hamas propaganda papegaaien er plots een kern van waarheid inzit? Het vaak verspreiden van leugens, maakt ze niet waar.
Het aantal doden in gaza is een direct gevolg van de verkiezing van hamas door de gazanen in 2006 en de daarop volgende onophoudelijke terroristische aanvallen op Israël.
Het heet dan geen jodenjacht maar hooligans die supporters van een andere club achter na gaan. Of hooligans die in [insert random land] provcocerenen waarop vervolgens inwoners (altijd mannen) van dat land om die reden supporters van de bezoekende partij gaan opzoeken. En ja, dan zijn “gewone” supporters dus slachtoffer van het wangedrag van medesupporters die zich misdragen.
Tot slot, dat de inwoners van Gaza in 2006 voor Hamas hebben gekozen is echt een hallucinant argument. Na de verkiezingen in 2006, waarin Hamas won, zijn er geen nieuwe verkiezingen gehouden in Gaza. Vergeet ook de gewapende overname in 2007 niet. Hamas heeft een autoritaire grip op de bewoners in Gaza, wat heeft geleid tot schendingen van mensenrechten zoals het onderdrukken van oppositie en het beperken van vrijheid (van meningsuiting). Zolang er geen nieuwe democratische verkiezingen zijn geweest kan jij niet met droge ogen beweren dat Hamas de bewoners van Gaza vertegenwoordigt. Ook niet omdat jij toevallig een Hamas propaganda video hebt gezien van een juichende menigte.