Songfestival: Israël gaat door de knieën

Omdat de organisatoren van het Eurovisie Songfestival tot tweemaal toe de Israëlische inzending weigerden, gaat Jeruzalem de tekst aan passen. Ondanks plechtige verklaringen dat niet te zullen doen.
.

Laat de wereld achter en ik beloof je, nooit weer. Ik ben nog steeds doorweekt door de oktoberregen, oktoberregen.

U begrijpt: dit soort controversiële politieke teksten kunnen niet door de beugel bij de hoeders van de neutraliteit van het Eurovisie Songfestival (ESF). October rain, gezongen door Eden Golan, had de Israëlische inzending moeten worden voor het festival van 7 tot 11 mei in het Zweedse Malmö. Verboten kwam het keiharde oordeel van de European Broadcasting Union (EBU) in Genève. 

Niet dat de ESF-organisatoren vóór 7 oktober hadden kunnen vermoeden dat het liedje een politieke lading had. Maar ja, dat October in de titel nekte de Israëli’s. Dus deed KAN, de publieke omroep van de Joodse staat, water bij de wijn en kwam met een reservenummer op de proppen: Dance forever. Ook de tekst daarvan is alleen politiek als je dat erin wilt zien, maar opnieuw was de EBU onverbiddelijk. Dance forever gaat over het Supernova-festival, waar honderden jonge Israëlische muziekliefhebbers door Palestijnen werden afgeslacht, dus ook dat kon niet door de beugel. Al lijkt de tekst meer op George Michaels Careless whisper dan op een dylanesk protestlied. 

Slechte smaak

Daarmee leek het doek te vallen voor de Israëlische deelname in Malmö. KAN nam een principieel standpunt in en weigerde de tekst van de twee liedjes aan te passen. Good for them, zou je denken, en sowieso is dat hele liedjesfestival toch niet meer dan een ultracommerciële vertoning van slechte smaak. Maar alles is politiek, wist Thomas Mann al, en Israël wil begin mei aan de wereld laten zien hoe veerkrachtig het land is. Dat het bij beschaafde westerse gemeenschap hoort en blijft behoren, ondanks de pogingen van terroristen en hun handlangers in Europa de Joodse staat uit te sluiten.

Bashar Murads liedje Wild West was minstens zo politiek als October rain

Dus greep nota bene de Israëlische president Isaac ‘Bougie’ Herzog in. Volgens de president is deelname aan het ESF cruciaal: “Vooral nu degenen die ons haten ons proberen uit te sluiten en voor een boycot lobbyen op ieder podium, moet Israël zijn stem laten horen met het hoofd omhoog en de vlag in top.” Herzog droeg KAN op met de EBU te onderhandelen over de in zijn woorden ‘noodzakelijke aanpassingen’ van de tekst van October rain. Dat gebeurt nu. We weten in ieder geval dat de titel het niet zal overleven. Die wordt nu Hurricane, ‘orkaan’ en gaat over een persoonlijke crisis van een jonge vrouw (wat trouwens best de interpretatie van de oorspronkelijke tekst had kunnen zijn). 

Achterdeur

Ere wie ere toekomt: de EBU heeft tot nu toe dapper alle boycotoproepen tegen Israël weerstaan. En die waren niet mals. Honderden artiesten uit de Europese muziek tekenden petities tegen de deelname van een Israëlische deelnemer aan het Songfestival. Landen met rabiaat antizionistische regeringen als Ierland, België en Spanje, willen een officiële boycot en in IJsland en Finland gingen stemmen op zelf niet te gaan naar een festival waar de Joodse staat welkom is.

Waarschijnlijk hadden de organisatoren graag gezien dat Israël zich niet compromisbereid had getoond over de tekst van zijn inzending. Dat zou door de achterdeur een boycot hebben opgeleverd, zonder dat iemand de EBU van antisemitisme zou kunnen beschuldigen. Een kniesoor die erop let dat de afgelopen jaren veel politiekere liedjes ten gehore zijn gebracht op het ESF.

Toch dreigde alsnog een rel. In IJsland was de in Jeruzalem geboren Palestijn Bashar Murad huizenhoog favoriet om de afgevaardigde naar het ESF te worden. Zijn liedje Wild West was minstens zo politiek als October rain of Dance forever en Murad had al aangekondigd er een protestspektakel van te maken, dus de EBU had zijn deelname nooit kunnen goedkeuren. Maar de IJslanders willen gewoon meedoen in Malmö en dus kozen ze voor de blanke Hera Björk. Verwacht in Malmö dus wat boegeroep als Eden Golan op het podium verschijnt, en hier en daar een Palestijnse vlag, maar the show will go on. Met Israël.

4 reacties

  1. Het is te bizar…
    Maar goed, dus toch meedoen met aangepaste tekst, met grote kans natuurlijk dat de ‘verborgen politieke lading’ van het songfestival ZELF tot uiting komt in de puntentelling… maar dan heb je iig toch een punt gemaakt…
    Daarom: goed om toch mee te doen…

    Daarna nooit meer meedoen aan die poppenkast…

  2. En alweer is het Israël die gedwongen wordt om zichzelf te verloochenen.
    In de geschiedenis is dit al zo vaak voorgekomen dat de Joodse staat in moet schikken en compromissen moet accepteren die over het algemeen nadelig voor hun zijn.
    Ga maar na: bij ieder vredesoverleg is de eis aan Israël dat zij veel meer toe moeten geven en aan veel meer voorwaarden moeten voldoen dan de tegenpartij.
    Israël moet veel meer grond inleveren: maakt niet uit hoeveel oppervlakte geboden wordt, het is nooit genoeg.
    Ook met de onderhandelingen voor de gijzelaars is er een grote discrepantie tussen de verhouding van de aantallen vrij te komen gijzelaars ten opzichte van gevangenen.
    Maar ook de rest van de wereld houdt Israël aan een veel hogere moraal dan waar die landen zelf aan kunnen of willen voldoen.
    Welk ander land heeft ooit zijn vijand bevoorraad met voedsel en ook voorzien van gratis drinkwater en elektriciteit?
    Rijden er dagelijks konvooien met hulpgoederen vanuit Rusland naar Oekraïne?
    Hoe gaat het met de arme sloebers in de oorlogen die op dit moment woeden in Jemen, Afghanistan, Somalië, Ethiopië, Eritrea en Tsjaad??
    Allemaal conflictgebieden met miljoenen doden en gewonden en onvoorstelbaar grote vluchtelingenstromen, zonder dat er zich hier iemand over druk maakt!
    Nee, oproepen tot boycotten van Israël bij een liedjesprogramma. Er is zelfs een boycot geweest tegen vooraanstaand Israëlische traumachirurg Moishe Farci die een lezing zou houden in Australië. De man was reeds in Australië gearriveerd en daags voor zijn lezing is hij afgezegd en zelfs zijn hotelkamer is hierbij door de organisatie van het medische congres geannuleerd!! Letterlijk op straat geschopt!
    Dit soort schandalige gebeurtenissen worden hier in de media doodgezwegen, maar O wee als er in de tekst van een liedje een referentie staat naar een muziekfestival waar een danser eeuwig zal blijven dansen…..foei foei dat kan echt niet door de beugel.
    Ik zou aan de Israëlische zangeres Eden Golan (oei met die achternaam, boycot de EBU de zangeres straks ook nog zelf) willen zeggen: stuur een totaal nietszeggende tekst, bijvoorbeeld over verliefdheid in de zon, op naar de EBU zodat ze het lied goedkeuren. Om vervolgens in de uitzending gewoon de originele tekst te zingen.
    Ze gaan je echt niet aan je haren van het podium slepen, strijk gerust maar eens een paar mensen tegen de haren in…is wel eens goed een stukje burgerlijke ongehoorzaamheid zeg maar!!
    Dat kan geen kwaad, zien we hier ook met de snelwegzitters van Extiction Rebellion, die zich aan geen enkele afspraak of verbod houden en ermee weg komen met nog niet eens een boete.

  3. Ik ben dolblij dat Israël toch mee mag doen! Ik snap alleen niet waarom ze dat zouden willen. De enige reden is dat ze kunnen laten zien dat ze zich niet laten tegenhouden, door niemand niet. En dat is goed! Maar voor de rest… Israël heeft 0 kans op winnen door de Antisemitisme en Antizionistische landen, de zanger(es) gaat uitgejouwd worden op het podium.
    Al is de kans onwaarschijnlijk dat het opnieuw gebeurd, maar ik kan toch niet de enige zijn die héél eventjes moest denken aan de Olympische spelen in München in 1972… Heel even maar… Ik bid tot onze Adonai dat het dit keer wel goed komt. Zegene Israël en haar talentvolle en veerkrachtige inwoners!

  4. Het is de gebruikelijke zwart making. G’:D dank heeft Israël en het Joodse volk meer doorstaan de het Songfestival. Am Israël Chai.

Meer Gerelateerde Berichten

Opinie

Israël en Yuval Raphael morele winnaars Eurovisie Songfestival