Hebben we net het ene rapport gehad, wordt het volgende alweer gepubliceerd. Om het onderzoek dat de Claims Conference een paar weken geleden publiceerde, ontstond nogal wat ophef. Beroerd onderzoek, zo vonden sommige media. Niet serieus te nemen, zeiden ze. Een gemakkelijke dooddoener, want dan hoef je er niet over te publiceren.
Voor publicaties van de Anne Frank Stichting gaat die struisvogelpolitiek echter niet op. Woensdag kwam een rapport van die instantie uit, met opnieuw verontrustende cijfers en feiten die minder gemakkelijk terzijde geschoven kunnen worden, want die instantie is bekend en bemind.
Maar ook hier proberen partijen zich in allerlei bochten te wringen om sommige ongemakkelijke waarheden maar niet te hoeven publiceren. Een voorbeeld is Teletekst, dat wel vaker de mist ingaat. In het rapport van de AFS staat dat scholieren die zich schuldig maken aan antisemitisme dat van het voetbalveld is doorgesijpeld, in meerderheid westers en mannelijk zijn. Daarachter de zin: “Tegelijkertijd is er, gelet op de onderwijspopulatie een relatieve oververtegenwoordiging van leerlingen met een Nederlands-Marokkaanse achtergrond.”
Teletekst maakt er dit van: “De stichting ziet dat antisemitisme op scholen een ‘hardnekkig probleem’ is, ‘net als in de samenleving’. Geweld en leuzen tegen Joden komen op scholen vooral voor in relatie tot voetbal. Het zijn met name jongens van een westerse achtergrond die hieraan meedoen.” Daaronder aangevuld met de woorden: “Ook over de islam en lhbti’ers neemt het aantal grievende opmerkingen toe.”
Wie dit selectieve bericht klakkeloos overnam? Het CJO, dat vond dat de voetballerij zich dit mocht aanrekenen. Ja, de antisemitische pulp die in stadions wordt gescandeerd moet worden aangepakt. Daar mag echt strenger tegen worden opgetreden. Maar we weten toch allemaal dat dat niet de meest virulente vorm van Jodenhaat is? Die ligt bij diverse andere groeperingen met allemaal een andere, veel beangstigender motivatie dan ‘Wij zijn tegen Jodenclub Ajax.’
Terwijl de redactie op deadlinedag vanwege de actualiteit nog het hele blad omgooide en de stress tot een kookpunt was gestegen, kwam er ook een positief bericht binnen. Het NIW heeft vanaf nu een ANBI-status. De stichting heeft geen winst oogmerk en alle inkomsten die er zijn, vloeien per omgaande terug in de productie van uw blad, dus heeft het NIW recht op die status. Dat betekent ook belastingtechnische voordelen voor eventuele donateurs. U mag dat best beschouwen als een hint.
Abonneer op het NIW
