Het vooruitzicht van een Gazaanse vluchtelingenstroom naar Europa is zorgelijk. Toen Netanyahu zijn plannen om Gaza-Stad in te nemen bekendmaakte, zei hij erbij dat hij inwoners naar het buitenland laat vertrekken. Het ziet er niet naar uit dat Israëls buren Palestijnse vluchtelingen zullen verwelkomen. West-Europa daarentegen ziet dat vast wel zitten.
Met een niet-functionerend Dublinakkoord en rechters die in plaats van politici het asielbeleid bepalen, zijn westerse staten, ondanks incidentele grenscontroles, succesvolle eindbestemmingen voor iedereen die de Schengengrens oversteekt. Als we die doorlopende gok al accepteren van wat voor mensen in welke hoeveelheid binnenkomen, dan lijkt het gericht uitnodigen van Gazanen een koud kunstje. Kijk nou, kunnen regeringen roepen, dit zijn geen willekeurige ‘gelukszoekers’, maar een door ons geselecteerde hoeveelheid. Eindelijk controle.
Gesanctioneerd
Stel dat er een links kabinet komt dat tienduizenden Gazanen naar Nederland haalt. Een schrikbeeld, dat tegelijk verscheurend werkt. Aan de ene kant is er het gevoel dat je mensen in nood altijd moet helpen, dat je er moet zijn voor wie vreselijk oorlogsleed ontvlucht. Aan de andere kant rijst de vraag of tolerantie voor vluchtelingen uit Hamasterritorium geen duistere keerzijde heeft: extra onveiligheid voor Joden in Nederland. De koppeling van antisemitisme aan mensen uit het Midden-Oosten is hier door de rechter gesanctioneerd, Mona Keijzer weet er alles van. Ondanks bewijs van antisemitische indoctrinatie op scholen, mocht ze niet zeggen dat daar sprake is van een antisemitische opvoeding. De rechter rekte het discriminatieverbod tot het uiterste, feiten die zijn visie tegenspraken deden er niet toe.
Gehersenspoelde westerlingen voelen zich schuldig over hun ‘medeplichtigheid aan genocide’
Zonder twijfel zal een rechter hetzelfde over Gazanen zeggen: wee degene die durft te klagen dat je met hen Jodenhaat importeert. In Frankrijk heeft een rechter zelfs bepaald dat Gazanen in Europa automatisch recht op asiel hebben, omdat ze doelwit zijn van de IDF. Muziek in de oren van het agressieve pro-Palestijnse kamp dat zich doorlopend met intifada-activisten en Europese Hamas-proxy’s inlaat. Die hebben met hun hetze en desinformatie een klimaat geschapen waarin gehersenspoelde westerlingen zich schuldig voelen over hun ‘medeplichtigheid aan genocide’.
Warm bad
Natuurlijk komen er tijdbommen mee uit Gaza, alle disclaimers over oorlogsmoeheid en verzet tegen Hamas ten spijt. Dat sommige Gazanen erkennen dat Hamas de bevolking uithongert en de dood in jaagt, betekent niet dat ze geen antisemitische acties zullen ondernemen. Dat het om de komst van vrouwen en kinderen zou gaan, is evenmin een garantie voor veiligheid: vrouwen kunnen ook Hamasterroristen zijn, moeders hebben we zien beloven dat er nog duizenden 7 oktobers zullen volgen; dertienjarige stenengooiers zijn ook kinderen, zeventigjarigen kunnen ook een bomgordel dragen.
En toch belanden zulke lui hier in een warm bad. Deze samenleving lijkt gewillig Jodenhaat te verwelkomen. Van universiteit tot stadhuis en ministerie, van scholen tot universiteiten en culturele instituties, overal bekennen mensen pro-Palestijnse kleur die samengaat met verschillende gradaties van Jodenhaat. Alle mechanismes die deze samenleving ooit had om racisme tussen burgers onderling te bestrijden, lijken stuk.
De overheid heeft bovendien geen expertise in huis om zwaar getraumatiseerde vluchtelingen op te vangen. Verwacht geen deugdelijke screening op terreuractiviteiten en Hamas-affiliatie, laat staan deradicaliseringsprogramma’s. Kijk maar naar al die ‘zielige’, automatisch binnengelaten vluchtelingen die aanslagen plegen in Europa. Hun aantal zal alleen maar groeien en de ellende die dat met zich meebrengt, is niet te overzien.
