Mijn emoties volgden elkaar zondag in rap tempo op. Er was angst: zou de vrijlating niet op het laatste moment worden afgeblazen? Waarom werd zo lang met de overdracht gewacht? Toen volgde afgrijzen: wat maakten Hamasterroristen en hun goed doorvoede aanhang, door velen in het Westen gezien als ‘slachtoffers van genocide’, een vernederend spektakel van de vrijlating van drie jonge, onschuldige vrouwen. Daarna de enorme blijdschap toen hun familieleden Doron, Emily en Romi na vijftien maanden hel in de armen konden sluiten. En kort daarop opnieuw angst: komen de andere gijzelaars nog wel vrij?
Intussen werkten wij aan deze speciale editie in opmars naar de nationale herdenking van de bevrijding van Auschwitz, dat gruwelijke symbool van de Shoa. Niet alleen omdat het kamp tachtig jaar geleden bevrijd werd, maar ook omdat de gedenkdag komende zondag de laatste zal zijn onder voorzitterschap van Jacques Grishaver. De Holocaust is een collectief trauma dat tot op de dag van vandaag na-ijlt en waarmee niets te vergelijken valt, hoezeer sommige Paligroupies zoals de ooit gerespecteerde ‘Gazacaust’-viroloog Marc van Ranst ons dat ook willen doen geloven. Dus vooraf een waarschuwing: dit is geen vrolijke editie.
Een vaak gehoord idee is dat Joden werden vermoord om wie zij waren. Advocate Carry Knoops wees mij er kortgeleden op dat dat eigenlijk een verkeerde uitdrukking zou kunnen zijn. Ging het er niet eerder om wat zij waren – namelijk Joods, Sinti of Roma – dan om wie zij waren? Is het niet zo dat je zelf creëert wie je bent, terwijl wat je bent bij je geboorte al wordt meegegeven? Wellicht is het een semantische kwestie, maar het is iets om onze gedachten over te laten gaan.
Gedachten over de oorlog, ze laten ons niet los. Ook Theodor Holman niet, die deze week zo’n gedachte voor het eerst in het NIW publiceert – verwoord zoals alleen hij het kan.
En op die gedachten volgt onmiddellijk de vraag: wat maakt ons tot wie wij zijn? In onze identiteit vervlechten persoonlijke kenmerken zich met geopolitieke gebeurtenissen, die buiten onszelf staan. Als piketpaaltjes die ons in een bepaalde richting sturen. De komende dagen zullen opnieuw in het licht staan van de gebeurtenissen van toen. Wat we daarmee doen, hangt af van wie wij zijn.
6 reacties
Momenteel leven weldenkende mensen tussen hoop en vrees over de terugkeer van de gegijzelde uit Gaza. Zaterdag komen er weer vier vrouwen thuis tegen 120 misdadigers de beelden van de Hamasleden als Turtels verkleed met kalasnikof geweren ware weerzinwekkend stuitend.” Pessimisme is een luxe die een Jood zich niet kan veroorloven “Golda Meir.”
Wijsheid? Wat is wijsheid? Niets menselijks is ons vreemd! De Shoa blijft het eeuwig duivelse geweten van Europa. Hannah Arendt verwoorde het met Nesjomme;
“De Holocaust kan door woede niet gewroken , door liefde niet verdragen en door vriendschap niet vergeven worden.”
Dat is Wat we zijn Esther dank voor je prachtige commentaar.
Kalashnikov, sorry voor de eerdere spelling.
Het realistische commentaar van Esther Voet: Wie Wij Zijn, is bepalend zeker in het licht van dit nu al 15 maanden uitzichtloze bloedige terreurconflict met Hamas die op één dag 1200 ongewapende Joodse burgers inclusief kleine kinderen op beestachtige wijze om het leven bracht in Joodse dorpen en steden. Het antwoord op de vraag: Wie Wij Zijn [Israel & Christenen] in de ogen van moslims kun je lezen in Koran: Varkens, Apen, Ezels e.a. beesten. De Haathandvesten van Hamas-Hezbollah-Fatah-Isis enz. Bewijzen dat dagelijks.
We willen 7 oktober niet vergelijken met de Holocaust vanwege het enorme verschil in omvang, maar een verband is er wel degelijk: De Palestijnen schaarden zich vorige eeuw duidelijk aan de kant van de nazi’s en hun leider heeft niet alleen tenminste vier keer een vernietigingskamp bezocht, maar had in 1942 de nazi’s ook gevraagd om bouwplannen voor een vernietigingskamp inclusief crematoria in de Dothan Vallei bij Sjchem (Nabloes) om daar álle Joden van het MO te vernietigen. De vergelijking tussen de Holocaust en wat er met de Palestijnen gebeurt is natuurlijk volkomen ziek: Zij zijn het die keer na keer na keer voor een vernietigende oorlog blijven kiezen en het gebod om alle Joden te doden zal nooit uit de Qur’an worden verwijderd.
WIE WIJ ZIJN—- Het uitverkoren volk van G,d! Dat is niet altijd makkelijk om het te zijn.
Waarom al die haat tegen de Joden?. Ik hoorde een oude Joodse vrouw (holocaustoverlevende) eens zeggen :” dat komt uit jaloezie”.
Het antisemitisme zit in mensen die een hekel hebben, dat de G,d van Israel een volk apart heeft gezet. En ten diepste is het de haat tegen de
G,d van Israel. Daarom!!, zijn er de monsters van de HAMAS, daarom is er djihad , daarom nu alom de aloude Jodenhaat, die overal de kop opsteekt.
Maar Israel zal leven! —Am Israel Chai—
Een zeer betekenisvolle column, Esther.
.
Buiten de inhoud is het taalkundig juist om te spreken van “wie zijn we” ipv “wat zijn we”
Je zegt immers: “wie ben ik” over je wezen , je zijn , je geest, je geloof, je ziel, je roots, je dna, je afkomst.
Wat ben ik gebruik je in: “wat doe ik, wat heb ik bereikt, wat presteer je, wat ga je doen.
Maw: je handelen.
Wat is in mijn leven totaal niet belangerijk, het wie is het belangerijkste.