Dag in dag uit komen er bij ons op de redactie boeken binnen over de Shoa. Hier liggen echt stapels. Soms vraag ik me af: zijn wij van ‘het Joodse blaadje’ wel de doelgroep? Wij weten dat er duizenden verhalen zijn. Wie het NIW leest, weet dat het Joodse leven in Nederland daarna is opgekrabbeld en doorgegaan. Ondanks het feit dat de eerste en tweede, sommigen zeggen zelfs de derde generatie, nog dagelijks de gevolgen ervan ondervindt. Daarom proberen wij publicaties over de periode ’40-’45 zo veel te mogelijk beperken – ónze lezers weten het wel. Maar ieder jaar rond deze tijd kunnen en mogen publicaties niet uitblijven. Zeker niet in dit ‘jubileum’-jaar, 75 jaar bevrijding, wat natuurlijk vooral over herdenken gaat.
Dus nee, dit NIW 13 is geen vrolijke editie. Het artikel over Faces of Auschwitz vanaf pagina 22 kunt u, als u niet wenst te worden geconfronteerd met het gruwelijke verleden, beter overslaan.
We hebben er lang over gedubd of we de ingekleurde Auschwitzportretten moesten publiceren. De integriteit en intentie waarmee Marina Amaral dit project echter opzette, hoe de beelden een hommage zijn aan de slachtoffers en het feit dat ze de lezer dichter bij de slachtoffers brengt, deed ons besluiten dat toch te doen.
Ook durven we in het Forum de vraag te stellen of Duitsers 75 jaar na dato de bevrijding zouden moeten kunnen meevieren – let wel: de stelling gaat níét over herdenken.
In de loop van dit jaar zult u bij ons vaker artikelen terugvinden die refereren aan die 75 jaar. Zoals ook een serie over hoe die bevrijding er voor Nederlandse Joden uitzag. Hoe men hier, in Nederland, eenmaal terug uit het kamp of de onderduik, werd ontvangen. Nu kunnen we het nog uit de eigen monden van de getuigen optekenen.
Er zijn NIW-lezers die ieder jaar weer eind januari in een depressie raken waar ze voor 5 mei niet uitkomen. Dit jaar moet voor hen extra zwaar zijn. Als NIW zullen wij ons uiterste best doen daar mooie artikelen van het bruisende, Joodse leven van nu tegenover te stellen. Want Am Israel Chai. ■
5 reacties
Weer een goed en mooi geschreven artikel van Paul Damen. Zijn woorden nemen me visueel mee op een verborgen emotionele reis, waarbij ik alles kan voelen, zien en ruiken. Dank je wel Paul Damen.
Mooi stuk autobiografie, Paul! En jij zal dat ongetwijfeld wel weten, maar ik hecht er aan om nog maar eens even uit te leggen, waar dat woord ‘Mexicanen’ voor ‘Joden’ vandaan kwam. Het was een verbastering uit het Jiddische ‘meg sie keinen’, ofwel ‘niemand mag ze’….
Lieve Esther, Ik denk dat er nog een grote groep Nederlanders een warme sympatie heeft voor de joden in Nederlan en voor Israel. De grote vlucht van de PVV laat dat mijns inziens zien.
Hopelijk wordt de stem van die grote groep steeds luider en intenser!
Warme Pesach tijd gewenst met vrienden en familie!
CHAG PESACH SAMEACH… ESTHER!
Bedankt voor je altijd mooie artikelen die je schrijft.
Warme groet,
Lieve Esther
Wat een prachtig artikel.Bedankt dat jij er bent.