‘Wij krijgen ook adhesiebetuigingen uit Joodse hoek,’ vertelde een woordvoerder van het Concertgebouw om daarmee de eigen slappe knieën te verbloemen. Het NIW was benieuwd wie die Joden dan wel waren. En ja, daar waren ze weer, in de vorm van een jubelbrief: Erev Rav (het antizionistisch Joods collectief), Een Ander Joods Geluid en Gate 48. Deze drie organisaties waren blij dat de verderflijke chazan de heilige grond van de concertzaal niet mag bevuilen, want ‘de staat Israël voert een vernietigingsoorlog tegen de Palestijnen’ en ‘Abramson is medeplichtig aan wat in Gaza en op de Westoever gebeurt’. Nu kennen we deze drie ultralinkse, geradicaliseerde en ‘gedezioniseerde’ splinterclubjes al langer dan vandaag en het is een vrij land, dus mogen ze brullen wat ze willen. Ze vormen slechts een klein smaldeel van wat Joods Nederland mag heten. Ernstiger is het wanneer instellingen als het Concertgebouw hun oren naar deze groepjes laat hangen en ze als excuustruusjes gebruikt: zie je wel, Joden zeggen het zelf! Alsof je een uitspraak van Tofik Dibi of Stephan Van Baarle aan het hele Nederlandse volk toeschrijft.
Vijandige lieden in de ‘buitenwereld’ maken gretig gebruik van deze nuttige idioten die zich in de periferie van Joods Nederland bevinden. Ik laat daar verder geen psychologische analyses op los, maar voer voor therapeuten zijn ze wel. Uiteraard is kritiek op de staat Israël volstrekt legitiem, dat is iets anders dan de Joodse staat maar liefst op te willen doeken. Maar ze scoren bij islamisten en links en krijgen meer aandacht van de pers dan ze getalswijs verdienen.
Er zijn veel krachten in ons land die de Joodse gemeenschap willen losweken van Israël. Niet van Netanyahu en zijn abjecte ultrarechtse loophondjes, maar van heel Israël. Ik hoef u niet te herinneren aan de motie van Kati Piri die de hele Israëlische bevolking onder de bus wilde gooien, maar een antisemiet is ze niet. Zie nablater Douwe Bob, die geen antisemiet is maar wel kinderen in de kou liet staan omdat hij een antizionist is. Wat dat betekent? Hij heeft als zovelen geen flauw idee. Zie de rellen rond Yohay Sponder en het Amsterdam Dance Event. Ik hoef niet te vertellen dat Joods Nederland onder druk staat, maar er zijn klaarblijkelijk instellingen en personen die er plezier in scheppen het merendeel van onze groep die paar gelegenheden voor ontspanning te ontnemen. Dit is er echter de tijd niet naar slachtoffer te spelen. Het is tijd voor daden waaruit blijkt dat genoeg ook echt genoeg is.
Genoeg is genoeg
‘Wij krijgen ook adhesiebetuigingen uit Joodse hoek,’ vertelde een woordvoerder van het Concertgebouw om daarmee de eigen slappe knieën te verbloemen. Het NIW was benieuwd wie die Joden dan wel waren. En ja, daar waren ze weer, in de vorm van een jubelbrief: Erev Rav (het antizionistisch Joods collectief), Een Ander Joods Geluid en Gate 48. Deze drie organisaties waren blij dat de verderflijke chazan de heilige grond van de concertzaal niet mag bevuilen, want ‘de staat Israël voert een vernietigingsoorlog tegen de Palestijnen’ en ‘Abramson is medeplichtig aan wat in Gaza en op de Westoever gebeurt’. Nu kennen we deze drie ultralinkse, geradicaliseerde en ‘gedezioniseerde’ splinterclubjes al langer dan vandaag en het is een vrij land, dus mogen ze brullen wat ze willen. Ze vormen slechts een klein smaldeel van wat Joods Nederland mag heten. Ernstiger is het wanneer instellingen als het Concertgebouw hun oren naar deze groepjes laat hangen en ze als excuustruusjes gebruikt: zie je wel, Joden zeggen het zelf! Alsof je een uitspraak van Tofik Dibi of Stephan Van Baarle aan het hele Nederlandse volk toeschrijft.
Vijandige lieden in de ‘buitenwereld’ maken gretig gebruik van deze nuttige idioten die zich in de periferie van Joods Nederland bevinden. Ik laat daar verder geen psychologische analyses op los, maar voer voor therapeuten zijn ze wel. Uiteraard is kritiek op de staat Israël volstrekt legitiem, dat is iets anders dan de Joodse staat maar liefst op te willen doeken. Maar ze scoren bij islamisten en links en krijgen meer aandacht van de pers dan ze getalswijs verdienen.
Er zijn veel krachten in ons land die de Joodse gemeenschap willen losweken van Israël. Niet van Netanyahu en zijn abjecte ultrarechtse loophondjes, maar van heel Israël. Ik hoef u niet te herinneren aan de motie van Kati Piri die de hele Israëlische bevolking onder de bus wilde gooien, maar een antisemiet is ze niet. Zie nablater Douwe Bob, die geen antisemiet is maar wel kinderen in de kou liet staan omdat hij een antizionist is. Wat dat betekent? Hij heeft als zovelen geen flauw idee. Zie de rellen rond Yohay Sponder en het Amsterdam Dance Event. Ik hoef niet te vertellen dat Joods Nederland onder druk staat, maar er zijn klaarblijkelijk instellingen en personen die er plezier in scheppen het merendeel van onze groep die paar gelegenheden voor ontspanning te ontnemen. Dit is er echter de tijd niet naar slachtoffer te spelen. Het is tijd voor daden waaruit blijkt dat genoeg ook echt genoeg is.
Gerelateerd
Lees meer »
Meer Gerelateerde Berichten
Genoeg is genoeg
NIW-podcast met Esther Voet en Joop Soesan, deel 110
Concertgebouw zwicht voor activisten
Joden zijn toch wit?
NIW-podcast met Esther Voet en Joop Soesan, deel 107