Met dank aan de andere redactieleden kon ik deze week afreizen naar Washington DC, voor een bijdrage aan een bijzondere conferentie op Georgetown University. Hier is een unieke nieuwe faculteit in het leven geroepen, The Center for Jewish Civilization (CJC). De opening werd gevierd met een symposium: ‘Understanding Contemporary European Anti-Semitism’. Daarvoor waren naast een groot aantal hoogleraren ook vier experts en ervaringsdeskundigen uit Europa uitgenodigd.
Wat opviel was hoe, naast bepaalde overlappingen, het antisemitisme in dit werelddeel per land verschilt. Aleksandra Gliszczynska-Grabias, van het Poznan Human Rights Centre, vertelde over de Poolse situatie. In Polen geen immigranten of vluchtelingen, dus geen islamitisch antisemitisme. Wel heel veel klassiek en christelijk antisemitisme.
Benjamin Haddad van het Amerikaanse Hudson Institute woonde tot een jaar geleden in Frankrijk, het Europese land dat tot nu toe verreweg de meeste Joodse slachtoffers telde als het om moslimextremisme gaat. Saskia Pantell, voorzitter van de Zweedse Zionistische Federatie, ging kortgeleden op alia, omdat ze de situatie in dat Scandinavische land, waar wij Nederlanders zo tegenop kijken, onhoudbaar vond geworden. Pantell woonde onder meer in Uppsala, de stad met de oudste Zweedse universiteit (daterend uit 1488), waar de situatie voor Joden zo moeilijk is geworden dat er zelfs een schuilsynagoge moest komen. Ik kom zelf geregeld in Zweden, omdat een dierbare vriend daar een huis heeft. Kom je op rommelmarkten, dan kun je je ogen vaak niet geloven. Er zijn allerlei nationaalsocialistische relikwieën te koop. Zweden was neutraal in de oorlog, maar heeft nooit aan introspectie gedaan en gekeken hoe het zit met het rechts-extremisme. Daarnaast heeft het een grote allochtone bevolking. Malmö is voor Joden al jaren niet meer veilig. Het afgelopen jaar haalde Zweden 200.000 vluchtelingen binnen. Maar omdat Zweedse Joden eruitzien als Zweden, willen officiële instanties niet aan het feit dat Joden onder druk zijn komen te staan. Binnenkort vindt u in dit NIW een interview met Pantell. En u, als lezer van het NIW, kent de Nederlandse situatie.
Eens te meer werd uit onze verschillende verhalen duidelijk hoeveel koppen het antisemitische beest heeft. Dat was ook de conclusie van de conferentie: er worden allerlei drogredenen aangedragen om te haten, maar de waarheid is dat het geen redenen zijn, alleen excuses. Bij het Amerikaanse CJC gaan ze dat allemaal in kaart brengen. Idee: een zusterfaculteit in Europa?
Abonneer op het NIW
