Op jonge leeftijd was mijn moeder au pair bij een Brits-Joods gezin. Zij hield me daarom niet tegen toen ik al op jonge leeftijd alleen wilde gaan reizen. Ze had er vertrouwen in dat ik het wel zou redden. Een paar jaar geleden keerde mijn moeder met mij en een dierbaar familielid terug naar haar geliefde Engeland en we genoten. Je kunt ons rustig anglo-fielen noemen. We kijken meer BBC dan Nederlandse tv. Toen ik eind jaren negentig een tijdje verbleef op een bergtop in Ethiopië, zo’n plek aan het einde van de wereld en dan rechtsaf, ging mijn wereld-ontvangertje mee. In de verte hoorde ik door geruis heen de geruststellende stem van BBC World, het voelde als een stem van thuis, ik was dus klaarblijkelijk nog niet helemaal van de wereld afgevallen.
De BBC, het bolwerk van goede journalistiek, de wereldwijde standaard, is nu zelf van z’n voetstuk gevallen. Dat kon je de laatste jaren zien aankomen. Met verbijstering sloegen we gade hoe de BBC alle objectiviteit losliet. Niet alleen ten opzichte van Donald Trump, ook van de oorlog tussen Israël en Hamas en onwelgevallige gebeurtenissen in eigen land.
Ditzelfde fenomeen zien we in de Nederlandse pers, zowel bij de door u en mij betaalde publieke omroep als bij kranten. Of de BBC hun lichtend voorbeeld is, weet ik niet, maar de parallellen zijn onmiskenbaar. Neem het klakkeloos overnemen van Hamascijfers en de standaard ongenuanceerde manier waarop Israël wordt afgeschilderd. Ook hier gebeurde het meer dan eens dat na een eerste abjecte vervorming van de werkelijkheid media moesten rectificeren, ergens achteraf, waar niemand het zou zien, of dat te boude beweringen geruisloos online werden aangepast. Kranten en Hilversum zijn een eenheidsworst geworden, die elkaar graag de hand boven het hoofd houden. Tekenend voor wat zich afspeelt, is dat niemand minder dan Pieter Klok, hoofdredacteur van de Volkskrant, bij Eva Jinek de blamage van de BBC mocht bagatelliseren. Uitgerekend de Volkskrant, die niet in zijn eerste leugen is gestikt. Niet alleen bij de BBC, maar ook bij de publieke omroep en bij dagbladen zit de rot diep.
Tot slot nog een shout-out naar een held. Student Milos Boksan vocht als een leeuw voor de bescherming van zijn Joodse medestudenten op zijn Radboud Universiteit. Deze week resulteerde dat in het ontslag van haatdocent Harry Pettit. Dit land heeft meer helden als Boksan nodig.
Eén reactie
De held Milos Boksan krijgt misschien nog weleens een monument. Niet in onze dagen, maar over 700 jaar of zo, na de instorting van het kalifaat dat Europa nu zo hard bezig is te funderen.
Kijk ondertussen eens hoe bont “fatsoenlijke” Henry het maakt met zijn gesjans met de eerste partij in Nederland die een tafeldansende echtgenote van een vooraanstaand lid van een terreurbeweging tot haar leidster koos. Die partij voor wie alles wat recht is, slecht is en alles wat slecht is, recht is. Zal Bontenbal zelfs zover gaan om zonder VVD samen met D66 en GL in één coalitie te kruipen ?
Laten we hopen dat het, nadat we zien wie echt wat waard is, uiteindelijk uit zal lopen op nieuwe verkiezingen. Tenslotte heeft bruin-links niet meer dan 58 van de 150 zetels gekregen en kameleon Bontenbal zal zijn holle frasen weer met het grootste gemak aanpassen om mee te kunnen doen met de winnaars. De VVD moet zich alleen duidelijk opstellen tegen de koloniserende immigratie. Dan valt er een groot obstakel weg op weg naar een normale en stabiele coalitie.