Brexit

Ik behoor hoogstwaarschijnlijk tot een minderheid, maar ik heb mateloos respect voor Theresa May. Haar voorganger David Cameron blunderde door een referendum uit te schrijven, niet beseffend dat het Britse volk de Brexit wel eens zou kunnen gebruiken als ultieme tegenstem.

Cameron moest aftreden en May kon de puinhoop opruimen, bedelend langs de belangrijkste EU-landen om iets van piëteit voor haar volk. Natuurlijk, als tegenstandster van de Brexit had ze ook ‘de eer’ aan een ander kunnen overlaten, aan Boris Johnson bijvoorbeeld. Maar deze excentrieke voormalig burgemeester van London stak als radicale brexiteer de lont in het kruitvat, rende toen heel hard weg, om vervolgens als een pyromaan met de armen over elkaar te gaan staan kijken hoe het Tory-huis affikte.

Nu haar Brexitvoorstel met overweldigende meerderheid is weggestemd, moet May zien te redden wat er te redden valt. Al weken gaat het tijdens het briljante BBC-programma Question Time nergens anders over. Ook daar is het vaak ‘alle ballen op May’. Niet alleen door oppositieleden van Labour, die gisteren meldden dat Jeremy Corbyn er een veel betere ‘deal’ zou hebben uitgesleept (haha), maar ook door leden van haar eigen partij, die al heel wat messen in haar rug hebben geplant.

Dat de Britten inmiddels met angst en beven de onzekerheid na 29 maart zien naderen is duidelijk. Dat bleek ook uit de cijfers van de kerstinkopen: die vielen in 2018 significant lager uit dan het jaar daarvoor. De Brit houdt liever even de hand op de knip want niemand weet hoe het er na de Brexit voor hem gaat uitzien. Persoonlijk hoop ik, wellicht tegen beter weten in, dat het tij nog valt te keren. Ook voor ons eigen land, dat in politiek opzicht graag een machtsblok met de Britten vormt tegen de Fransen en de Duitsers. Om nog maar te zwijgen over de economische verhoudingen: Nederland heeft altijd goed garen gesponnen bij de balans tussen het Rijnlandse en het Angelsaksische model. Maar laat May alsjeblieft blijven zitten. Je moet er toch niet aan denken dat Corbyn met zijn antisemitische neigingen aan het Engelse roer komt te staan? Mocht dat gebeuren, ben ik de Britten liever kwijt dan rijk.