Yarmouk. Zou de Openbaar Aanklager weten wat Yarmouk is?
Ik zou hem mijn NIW-column uit maart 2014 moeten sturen. Yarmouk. Er waren net 128 mensen verhongerd. Verhongerd! Baby’s, kinderen, bejaarden. Het duurt zo’n drie maanden voor mensen zijn verhongerd. Yarmouk. In 2010 maakte de BBC er een reportage. Het ligt tien kilometer van Damascus. De BBC omschreef het als een soort Amersfoort: “Zonder krottenwijken, met schoonheidssalons en internetcafés”. Er woonden 150.000 Palestijnen. Tot de opstand tegen Assad begon. Het Amersfoort van Damascus werd een strijdtoneel waar uiteindelijk maar 15.000 bewoners (Palestijnen en Syriers) achterbleven. Dat was vier jaar geleden.
Waarom viel Assad al-Yarmouk aan? De opstandelingen hadden bondgenoten gevonden onder de Palestijnen die loyaal waren aan al-Nusra, ISIS en al-Asifa. Het Syrische leger vond ook bondgenoten onder de Palestijnen: strijders van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina-Algemeen Commando (PFLP-GC). Nu weet de Openbaar Aanklager waarschijnlijk niet, maar ik toevallig wel, waar het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina voor staat. In mijn extreemlinkse jongevrouwenjaren was Jasser Arafat mij te burgerlijk, ik koos voor het Volksfront van George Habash, dat de vernietiging van Israël wilde (en wil). Het PFLP pleegde terreurdaden, vliegtuigkapingen, onder andere, en het PFLP-General Commando heeft een aanslag op een Israëlische schoolbus op haar naam staan, onder andere. De Palestijn die het Amsterdams-Joodse restaurant aanviel heeft tegen ISIS gevochten in Yarmouk, zo heeft hij verklaard. Dat wil dus zeggen: waarschijnlijk als lid van PFLP of PFLP-GC, vóór Assad, en met Iran (want die steunt Assad). Geen ISIS, dus. Geen barbaar zonder emoties. Nee, juist iemand die heel begaan is het lot van zijn volk. Overstuur over Trump. Ja, wie is dat nou niet?! Het is weer een voorbeeld van het primaat van de emotie, die dankzij de zogeheten identiteits- politiek ieder gezond verstand vertroebelt. Nu dat van het Openbaar Ministerie. De restaurant-terrorist zegt (!) dat hij niets tegen Joden heeft, dus zal het wel zo zijn. Het Openbaar Ministerie kiest voor (politieke) naïviteit, en juristen vallen haar bij. Ons kan niets gebeuren. Gaat u maar rustig slapen. Maar wie is ‘ons’ eigenlijk?
Abonneer op het NIW
