Toen ik een aantal jaren geleden voorspelde dat aantasting van het bestaansrecht van Israël op langere termijn mainstream zou worden, kon ik niet vermoeden dat het al zo snel het geval zou zijn. Nu laat ik de discussie buiten beschouwing of GroenLinks-PvdA mainstream is en niet is verworden tot een extreemlinkse partij. Dat ga je wel denken als je een concept-position paper leest dat deze week werd gepresenteerd. “GroenLinks-PvdA gaat erkennen dat sterk verzet in Nederland tegen het zionisme nodig is om de rechten van Palestijnen te beschermen en na te leven, en vrede in de regio te bewerkstelligen. Zionisme is in tegenspraak met de kernwaarden van onze partij en tast daarmee de geloofwaardigheid van onze partij aan,” lezen we. De schrijvers gaan verder: “Het is van belang dat organisaties in Palestina, zoals Popular Front for the Liberation of Palestine, Palestinian National Initiative, Hamas, Fatah en de Palestine Liberation Organization niet gereduceerd worden tot terroristische organisaties, maar erkend worden als sociale, politieke en/of verzetsorganisaties en direct betrokken worden in de onderhandelingen over een staakt-het vuren en de toekomst van Palestina.”
Uiteraard wordt daarbij opgeroepen sancties in te voeren tegen bedrijven en entiteiten die de ‘gewelddadigheden van Israël’ faciliteren. BDS moet ruim baan krijgen. Pas na de ontstane ophef koos de leiding eieren voor haar geld. De tekst werd vervangen voor een andere, die nog altijd abject is. Duidelijk is dat krachten in de partij de staat Israël liever opdoeken en geen enkele moeite hebben met terreurorganisaties.
De NVJ bedrijft hier duidelijk politiek en dat is zeer ongewenst
Eerder deze week kwam ook de Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ) in beweging. Die organisatie ondertekende met enkele andere journalistenvakbonden een petitie waarin de Europese Unie werd opgeroepen het Associatieverdrag op te schorten. Als reden werd een lange lijst opgesomd van ‘misdaden van Israël’ tegen journalisten of iedereen die zich daarvoor wil uitgeven.
Aan de NVJ zijn journalisten verbonden die het beslist niet met deze petitie eens zijn. Is hun om een mening gevraagd? Nee. De publicatie van het stuk riep veel verontwaardiging op. Zo werd op sociale media de vraag gesteld of de NVJ er al in was geslaagd kundige journalisten naar Iran of Jemen te sturen. De NVJ bedrijft hier duidelijk politiek en dat is zeer ongewenst.
Tel daarbij het volgende op: toen het NIW gedwongen werd vanwege de veiligheid op een anoniem adres kantoor te houden, vernam bestuur noch redactie ook maar iets van algemeen secretaris Thomas Bruning. Pas nadat het NIW hem diverse malen had gewezen op de veiligheid van de redactie, kwam hij met een obligaat berichtje. Mag ik voorzichtig stellen dat de NVJ meer begaan is met de journalisten in Gaza dan met de veiligheid van journalisten die in eigen land voor een Joods medium schrijven?
6 reacties
Dit is een opmaat naar een totaal standpunt. Het voelen hoe erg de reactie op de brief zal zijn, bepaald hoe het standpunt wordt verdiept. Heel erg dat ooit een socialistische partij, zoals de PvdA en geliefd bij de bevolking, zich nu verlaagd tot het fascisme. meer dan jammer is dit !!
Mooi stukje
Esther, ik wens je alle sterkte en moed toe. Wat een naar gegeven, hoe men bij het NVJ werkt. In het kielzog van PvdA/GroenLinks natuurlijk.
Zij hanteren de negeertactiek!
Dat is erg, want ze gaan zo geheel voorbij aan jullie van het NiW. Het is schadelijk en gemeen. Zo gaat het maar door, door en door……
De NVJ bedekt met de mantel der liefde zeer ruimhartig de term journalist.
Vroeger was een journalist een gerespecteerd beroep, hij was een zoeker van de waarheid en bracht misstanden aan het licht. Gaf zijn bevindingen aan het publiek door zonder deze vooraf in te kleuren met eigen politieke smaak
Tegenwoordig is de opleiding niet meer nodig.
Alle terroristen die hun misdaden op 7 oktober live streamden zijn volgens de NVJ dus journalisten.
Net als alle tiener meisjes die met getuite lipjes en een V-teken makend met hun vingers zich ook journalisten mogen noemen.
Zodra een hamas strijder gewapend zich op het strijdtoneel begeeft vervalt zijn status als journalist! Sneuvelt hij dan maakt hem dat geen slachtoffer onder de erkende status van de Pers maar een deelnemer aan een gewapend conflict.
Zo zijn er dus geen 100 journalisten in gaza gedood maar hooguit een handje vol!
Waar kennen we dat nog meer van? Die schromelijk overdreven aantallen?? O ja, de data komt van hamas.
Wie Israël zegent zal gezegend worden en wie Israël vervloekt zal vervloekt worden.
En zo groeit het gezwel van Jodenhaat verder en verder. Politiek, wetenschappelijk, in het onderwijs, in de “journalistiek” en het gaat moor door. Het onderstreept het belang van echte journalisten, columnisten en andere vakgenoten. Zoals Esther Voet, Bart Schut, Paul Damen etc die doorlopend hun vakmanschap tonen. Hulde! En sterkte in deze barre tijden