Ineens was rabbijn Yanki Jacobs landelijk nieuws. Aanleiding was een tweet die hij verzond nadat hij op straat was uitgescholden. Jacobs wil met de daders in gesprek.
Het was een gewone zaterdagavond. Rabbijn Yanki Jacobs (29) liep met familieleden in een rustige straat op de Amsterdamse Zuidas toen ze plotseling vanuit een voorbijrijdende auto werden uitgescholden. De volgende dag besloot Jacobs daarover een tweet uit te sturen: “Twee mannen vonden het gisterenavond nodig om op intimiderende wijze meermaals voorbij te rijden en mij en mijn gezin uit te schelden.” Volgens de rabbijn riepen de mannen ‘kankerjoden’ en ‘fuck alle Joden’. Jacobs geeft in de tweet aan met deze mannen in gesprek te willen gaan. “Ik ben tiende generatie Joodse Amsterdammer en ik laat me niet wegjagen uit deze stad, daarom doe ik vanmiddag aangifte bij de politie.” De mannen zouden van Noord-Afrikaanse afkomst zijn en hebben gereden in een rode Opel Corsa uit 2002 met het kenteken 16-JT-BZ. De politie nam naar aanleiding van de tweet contact met Jacobs op en de rabbijn deed aangifte. Omdat hier discriminatie in het spel is wordt daar meer waarde aan gehecht dan aan alleen persoonlijke belediging.
Niet de eerste keer
Intussen liep het twitteraccount van Jacobs vol met reacties. Zijn tweet werd meer dan 1500 keer gedeeld en daaronder kwamen veel hartverwarmende steunbetuigingen, ook van enkele Nederlanders van Marokkaanse afkomst, maar er zaten ook zuiver antisemitische reacties tussen. Zijn telefoon begon te rinkelen en dat hield niet meer op. Van het Amsterdamse stadhuis en De Telegraaf tot Jinek, iedereen hing bij Jacobs aan de lijn. Op de meeste uitnodigingen vanuit de pers ging hij niet in: “Ik ben platgebeld door journalisten en heb daarbij wel steeds willen benadrukken dat we het niet moeten over-dramatiseren. Nee, het is niet de eerste keer dat ik op straat word uitgescholden, maar het gebeurt ook niet wekelijks, eerder een paar keer per jaar, meestal wanneer er veel verkeer omheen is. Omdat dit zo’n rustige straat was, dicht bij huis en omdat de mannen een paar keer voorbij reden, voelde het bedreigender. Eerst dacht ik nog: ik negeer het. Maar als maatschappij moet je dit niet willen, we mogen niet toegeven aan welke vorm van discriminatie ook. Het is heel dubbel: we hebben een overheid die ons goed beschermt, we leven in Amsterdam als Joodse gemeenschap veilig, het is hier niet als in Parijs, Turkije, Malmö of Antwerpen. Aan de andere kant moet je wel ergens een grens trekken. Ik probeer de nuance te zoeken, een tussenweg tussen totale ontkenning en hysterie. Want ja, er waren ook extreme reacties, zoals: ‘We moeten die mannen in elkaar beuken’.”
Volwassenen
Maandag deed Jacobs aangifte bij de politie. “Dat was voor mij de eerste keer. Alles verliep correct. We hebben gewoon, concreet, de gebeurtenis op papier gezet. De politie heeft beloofd me op de hoogte te houden van de vorderingen.” Wie de eigenaar van de wagen is, Jacobs noteerde het kenteken, is gemakkelijk te achterhalen, daar zijn allerlei websites voor, maar of de politie de inzittenden al in het vizier heeft, is bij Jacobs niet bekend. Op de vraag waarom hij met de mannen in gesprek wil, antwoordt hij: “Ik zou willen vragen wat ze dachten. Hoe kom je erbij om mensen zomaar te gaan uitschelden? Daar kan ik nog steeds met mijn hoofd niet bij. Het ging ook niet om een paar kwajongens van een jaar of achttien, de inzittenden waren volwassen mannen.”
Yanki woont op de Zuidas en is de Chabadrabbijn voor Amsterdam. Zijn instelling is populair, vooral onder jongeren. “We proberen juist te bouwen aan de toekomst van Joods Nederland. In tegenstelling tot mensen die zeggen dat we uit Nederland zouden moeten ‘vluchten’, moedig ik juist mensen aan om hier te blijven. We hebben jonge gezinnen en willen in dit land blijven wonen. We leven hier redelijk rustig, maar ja, het kan altijd beter.” En voor nu? “Gewoon over tot de orde van de dag.”
Abonneer op het NIW
