Al weken is het wachten op een staakt-het-vuren in Gaza dat moet zorgen voor vrijlating van Israëlische gijzelaars en een verbetering van de humanitaire situatie voor Palestijnse burgers. In het Westen gaan demonstranten de straten op – of zoals in Nederland de stations in – om de regering in Jeruzalem tot zo’n bestand aan te sporen, maar de waarheid is dat zij de verkeerde partij aanspreken. Het is Hamas dat tot nu toe een wapenstilstand tegenhoudt.
De terreurbeweging doet dit ondanks de grote concessies die Israël bereid is te doen. 45 gijzelaars voor 45 dagen gevechtspauze, dat is nogal een inflatie vergeleken bij de tien gijzelaars per dag die verwelkomd mochten worden bij het bestand van eind november. Daarnaast is Jeruzalem bereid honderden Palestijnse gevangenen vrij te laten. Maar Hamas wil er duizenden, inclusief veroordeelde moordenaars en leiders van de bloedige Tweede Intifada (2000-2005).
Hoewel Israël steeds heeft gezegd dat de vrijlating van wegens moord veroordeelde terroristen onbespreekbaar is, is die eis niet eens het grootste struikelblok. De Hamasleiding blijft erop hameren dat er alleen gijzelaars worden vrijgelaten als de IDF de oorlog volledig beëindigt en zich uit de Gazastrook terugtrekt. De terreurbeweging weet heel goed dat dit een onmogelijke eis is. De Joodse staat zou Hamas er de overwinning mee op een presenteerblaadje aanbieden nadat tot nu toe 225 IDF-soldaten daarvoor zijn gesneuveld.
Terreurstaatje
The Wall Street Journal meldde deze week dat er onenigheid bestaat in de Hamastop. De terroristenleider in Gaza, Yahya Sinwar, zou zo snel mogelijk een staakt-het-vuren willen, schrijft de Amerikaanse zakenkrant, maar de politieke leiding in het buitenland zou hem teruggefloten hebben. Dat lijkt gemakkelijk verklaarbaar: Sinwar zit ergens in een tunnel in zijn door de Israëlische opmars snel krimpende terreurstaatje, terwijl Hamaskopstukken als Ismail Haniyeh en Khaled Meshaal in het veilige Qatar de miljarden hulpgeld verbrassen die zij van het Palestijnse volk gestolen hebben. Wie nog niet ervan overtuigd was dat Hamas zich in het geheel niet interesseert voor het lot van de burgers in Gaza, zou dat misschien wel worden bij het zien van in weelde levende Hamasleiders die jihadspelletjes spelen over de ruggen van de bevolking in de Strook.
Soms lijkt het wel alsof extreemrechts de oorlog wil verliezen
Niet alleen aan Palestijnse zijde bepalen extremisten de agenda. Deze week sijpelde het nieuws door uit het oorlogsgebied dat in delen van Noord-Gaza waaruit de IDF zich heeft teruggetrokken, Hamas is teruggekeerd en nu weer de lakens uitdeelt. Hoe dit kan? Omdat de regering-Netanyahu weigert met plannen te komen voor wat er met Gaza moet gebeuren na de oorlog. Er mag binnen het kabinet niet eens over worden gesproken van de premier, en daardoor ontstaat overal waar het Israëlische leger zich terugtrekt, een machtsvacuüm. Aangezien er niemand is om dat te vullen, keren de eigenlijk al verslagen restanten van Hamas terug en nemen posities in waarvoor jonge Israëlische soldaten bloed, zweet, tranen en in veel gevallen zelfs hun leven hebben gegeven.
Ramp
Maar omdat de haviken rond Bibi in zijn eigen Likoed en onder de extreemrechtse religieuze zionisten ervan blijven dromen Gaza opnieuw te koloniseren, komen er maar geen plannen op tafel voor de toekomst van de Strook. Een beetje realist weet dat alleen Fatah een alternatief voor Hamas kan bieden, maar Netanyahu blijft die enige mogelijkheid onder druk van zijn coalitiepartners – die hem in het zadel en uit de gevangenis houden – negeren.
Soms lijkt het wel alsof extreemrechts de oorlog in Gaza wil verliezen. Zoals wanneer elf ministers en een nog groter aantal Knessetleden een conferentie bijwonen over rekolonisatie van de Gazastrook. Of wanneer Itamar Ben-Gvir luidkeels verkondigt dat president Joe Biden een ramp voor Israël is en dat Trump een veel betere keuze zou zijn – op het moment dat in Washington wordt onderhandeld over miljardenbedragen aan militaire steun voor de Joodse staat. Hamas zal ondanks zijn verwoede en moorddadige pogingen niet, nooit in staat blijken de Israëli’s te verslaan. Dat kunnen zij uiteindelijk alleen zelf.
Boven: Itamar Ben-Gvir op de ‘Overwinningsconferentie’ in Jeruzalem waar werd voorgesteld Gaza opnieuw te koloniseren. Foto: Chaim Goldberg/Flash90
Eén reactie
Een citaat uit bovenstaand artikel pen ik even neer:
“Soms lijkt het wel alsof extreemrechts de oorlog in Gaza wil verliezen.”
Ik vind dit juist opgemerkt door dhr. Bart Schut.
Dat is precies de spijker op de kop.! “HET LIJKT MAAR ZO”.