Een jaar lang protesteerden tegenstanders tegen de abjecte uitlatingen van docent Harry Pettit. Het college van bestuur van de Radboud Universiteit in Nijmegen leek doof voor hun grieven. Maar maandag maakte Pettit zelf bekend te vertrekken. In een uitgebreide verklaring op Instagram stelt de docent zich verongelijkt op. Tien maanden lang, schrijft hij, heeft het Radboud zijn privéaccount op X gevolgd “en legde druk om me om mijn verklaringen aangaande de doorgaande genocide van de Palestijnen aan te passen. Ik werd op het matje geroepen, moest me schriftelijk verdedigen, ik ontving een waarschuwing, mij werd opgedragen posts te verwijderen en werd gedreigd met ontslag.”
Daarna somt hij een rijtje uitingen op waaraan hij zich schuldig had gemaakt en die volgens het bestuur te ver gingen: “Politici die de Gaza-holocaust steunden ‘rabiate genodiceerders’ noemen, zeggen dat ‘Israël’ als staat niet zou mogen bestaan, zionisme vergelijken met nazisme, protest aanwakkeren tegen zionistische sprekers op de campus, tevredenheid uiten over de dood van IDF-soldaten die Palestijnen in Gaza terroriseren …” en zo gaat de Britse docent nog even door. Pettit vindt dat hij met zijn uitspraken de gedragsregels van de universiteit niet overschreed. Hij beschouwt zichzelf slachtoffer van de ‘zionistische lobby’ die druk heeft uitgeoefend op het cvb.
“De universiteit hoopte dat ik me voorzichtiger zou uitdrukken,” meldt hij strijdvaardig. Maar met hulp van vrienden kon hij zijn standpunt handhaven en heeft hij geprobeerd ‘mijn platform te gebruiken om de waarheid te vertellen over zionisme, Joodse suprematie en het Palestijnse verzet’.
Open brief
Die ‘zionistische lobby’ waarvan Pettit nu zegt slachtoffer te zijn, bestaat onder anderen uit demissionair minister Gouke Moes (BBB) van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap. Moes suggereerde in te willen grijpen als het bestuur van de Nijmeegse universiteit zelf niet in actie kwam. Daarop deed Pettit aangifte tegen de minister. Maar niet alleen Moes, ook studenten, medewerkers en collega’s van zijn eigen universiteit zouden tot die lobby behoren. Want in totaal 214 personen die aan de universiteit zijn verbonden, ondertekenden een open brief op initiatief van student Milos Boksan, die een jaar lang onvermoeibaar tegen het gedrag van Pettit protesteerde. Boksan: “Zelfs pro-Palestijnse medestudenten vonden dat hij veel te ver ging en moest vertrekken, ook zij ondertekenden de brief. De kritiek kwam dus van alle kanten.”
‘Een belangrijk signaal, haat mag nooit winnen’
Bovendien werd enkele weken geleden een ‘antiharrypettitie’ gestart die inmiddels een kleine 21 duizend keer is ondertekend. En onder de ondertekenaars waren niet de minsten: Lale Gül, Awraham Soetendorp, Aylin Bilic, Hans Teeuwen, Chantal Runne, Huub Stapel, Jessica Durlacher, Nausicaa Marbe, Ronald Plasterk, Oscar Hammerstein, Uri Rosenthal, Rob Oudkerk, Emile Schrijver, Henk Westbroek, Gerdi Verbeet en Maxime Verhagen, om er enkelen te noemen. Uiteindelijk begon het college van bestuur onder leiding van Alexandra van Huffelen dus toch te bewegen. Vorige week werd Pettit een vaststellingsovereenkomst voorgelegd. Dat houdt in dat beide partijen overeenkomen de werkovereenkomst te beëindigen. Zou Pettit dat voorstel niet ondertekenen, dan zou een arbeidsrechtelijke procedure volgen. De docent koos eieren voor zijn geld en zegt inmiddels al een nieuwe werkomgeving te hebben gevonden. Hij neemt anderhalf miljoen euro voor onderzoek mee, wellicht naar de Universiteit Gent, die zich al langer profileert als Hamasbolwerk. De stad Gent kwam eerder al in een kwaad daglicht te staan toen de Israëlische dirigent Lahav Shani werd geweigerd op te treden.
Invloed
Hoe dan ook: onder velen bij de Radboud Universiteit is de opluchting groot. Milos Boksan: “Zoveel studenten hebben zich aan zijn uitlatingen gestoord. We zijn blij dat zijn walgelijke gedrag eindelijk concequenties heeft. Maar laten we niet denken dat we er nu zijn. Pettit was slechts een luidruchtig pionnetje in een uitgebreid netwerk. De haat is met zijn vertrek nog niet van onze campus verdwenen.” De student doelt daarmee op de invloed die Pettits agressieve anti-Israëlhouding op studenten heeft gehad. “Ik vind het belangrijk dat te noemen, want er is nog een lange weg te gaan. Een belangrijk signaal is het wel. Haat mag nooit winnen.”
