Is er hoop voor de gijzelaars?

ls vrijdag dit NIW op de mat ligt, zitten de overgebleven gijzelaars in Gaza 575 dagen vast. Langzaam maar zeker druppelen er meer berichten binnen van vrijgelaten of bevrijde Israëli’s over hoe gruwelijk de omstandigheden zijn. Over de martelingen, de honger, het eindeloze verblijf in stoffige of vochtige tunnels, geketend, in kooien, in het aardedonker. De eenzaamheid.

Hoe lang kunnen de 24 nog levende gijzelaars dit nog volhouden? Al meer dan twee maanden is er geen Israëli meer vrijgelaten door Hamas, laat staan bevrijd door de IDF. Elke keer dat er een akkoord over een nieuw staakt-het-vuren in de lucht hangt, zegt een van de partijen: ‘Niet onder deze omstandigheden.’ Meestal is dat Hamas, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ook de regering in Jeruzalem niet bereid is het uiterste te doen voor de gijzelaars.

Begin deze week bijvoorbeeld wees Israël een voorstel van de hand voor een vijfjarige wapenstilstand in ruil voor de vrijlating van alle resterende – levende en dode – gijzelaars. De regering-Netanyahu is niet bereid Hamas bewapend en al de scepter over Gaza te laten zwaaien als de strijd ten einde is. Maar de vraag wat Jeruzalem wel wil, hoe de regering precies de toekomst van Gaza voor zich ziet, blijft ook na ruim anderhalf jaar oorlog onbeantwoord. Erg veel verder dan ‘niet Hamas, maar ook niet de Palestijnse Autoriteit’ komt de premier – onder druk van zijn extreemrechtse coalitiepartners – niet.

Tijd dringt

Dus heeft de IDF nieuwe reservisten opgeroepen en dreigt met een intensivering van het offensief. Dat is niet de eerste keer en de voorgaande keren hebben niet geleid tot het bereiken van de Israëlische oorlogsdoelen: vrijlating van de gijzelaars en ontmanteling van Hamas. En dat terwijl de tijd dringt. Al twee maanden komt er geen voedselhulp de Gazastrook binnen. Nu horen we al sinds begin november 2023 dat de burgerbevolking op het punt staat te verhongeren, maar de druk die Berlijn, Parijs, Londen en nu ook Washington uitoefenen om weer hulp toe te laten, groeit sterk. 

Is er hoop voor de gijzelaars? Dinsdag kwamen er geluiden uit Caïro over een mogelijke doorbraak in de onderhandelingen. Maar hoe vaak we dat al niet gehoord hebben …

__________________________

De plussen en minnen van Abbas

Waar in het Westen een pro-Hamashouding steeds meer gemeengoed lijkt te worden, haalt de voorzitter van de Palestijnse Autoriteit genadeloos uit naar de terreurorganisatie. Mahmoud Abbas neemt geen blad voor de mond: “Hondenzonen, laat de gijzelaars vrij.” Ook vindt hij dat de jihadisten geen rol kunnen spelen in het naoorlogse bestuur over de Gazastrook. “Hamas moet zijn controle over Gaza opgeven en zijn wapens overdragen aan de Palestijnse Autoriteit.”

Wie denkt dat Abbas hiermee de stem van de rede is geworden, komt bedrogen uit. De ‘president van Palestina’ beweert dat er nooit een Joodse tempel heeft gestaan op de Tempelberg in Jeruzalem. Volgens Mahmoud Abbas is die theorie deel van een Joods complot ‘om de historische en juridische status van de islamitische en christelijke heilige plaatsen te veranderen, vooral de gezegende Al-Aksamoskee’.

Er is geen historicus of archeoloog die Abbas’ woorden serieus neemt, de bewijzen van meer dan drieduizend jaar Joodse geschiedenis in Jeruzalem zijn overweldigend. Zo is bijvoorbeeld de verovering van Jeruzalem op Joodse opstandelingen door de latere keizer Titus uitgebreid gedocumenteerd door de Romeinen. Dat was in het jaar 70 van de gewone jaartelling, bijna zeshonderd jaar voordat de moslims de stad innamen.

Pas vijftig jaar na de inval van de Arabieren werd de Al-Aksamoskee gebouwd, op Joodse fundamenten waar de Klaagmuur deel van uitmaakt. Maar volgens Abbas stond de tempel dus in Jemen. De 89-jarige, een berucht Holocaustontkenner, beroept zich daarbij op de Koran: “Ik zeg het u, een groot deel van de geschiedenis is vervalst. Mensen die de Koran lezen, weten dat.”