Israëlietisch

De bevindingen in het rapport van het Shalom Hartman Institute over de situaties van Joodse journalisten wereldwijd  is op sommige punten schokkend. Gelukkig is er nog geen NIW-journalist geweest die ons vroeg zijn artikel onder pseudoniem te plaatsen, maar er staan ook verhalen in het rapport die voor ons herkenbaar zijn.

Ik heb even bij deze en gene rondgevraagd, van een isolement kun je echt niet spreken, maar er zijn wel degelijk journalisten die ons bijvoorbeeld op Twitter hebben geblokkeerd omdat wij de hele situatie in het Midden-Oosten net even anders aanvliegen dan de gemiddelde Nederlandse pers. Dat doen we zeer bewust, omdat er over Israël in veel andere media op een manier wordt bericht die wij in ieder geval met de beste wil van de wereld niet meer objectief kunnen noemen. Objectief zijn we zelf ook niet, maar wij lopen met dat woord tenminste niet te pronken. We geven wat tegengas tegen de ladingen negatieve berichtgeving, tonen dat er ook nog een andere kant van de zaak is dan alleen die van de Palestijnen, die standaard worden neergezet als hulpeloze slachtoffers. Gevolg: Olaf Koens blokkeerde op Twitter vanaf het begin van zijn correspondentschap in Israël sommige NIW-medewerkers. Inmiddels verhuisd van Tel Aviv naar Istanboel, noemt hij het NIW ‘het slechtste weekblad van Nederland’. Heeft hij wel een abonnement, vragen wij ons af. Zijn voorganger Roel Geeraedts, die nu rondloopt op het Binnenhof, vergeleek eerder een NIW-medewerker met Partij voor de Eenheid-gekkie Arnoud van Doorn.

Opvallend is ook dat er collega’s zijn die nog altijd moeite hebben met de naam van het oudste weekblad van Nederland: het Nieuw Israëlietisch Weekblad. Ook afgelopen week weer, toen wij het nieuws brachten over de hakenkruizen op de muur van de Zeeburger begraafplaats. RTV Noord-Holland, AT5 en Het Parool, ooit een verzetskrant, namen ons nieuws over maar spraken daarbij van het ‘Nieuw Israëlisch Weekblad’.

Triest dat medewerkers van uitgerekend die krant niet meer weten dat het om Israëlietisch gaat. Ja, met die extra e, oude spelling namelijk, zoals het Financieele Dagblad. Goed, die e is nog tot daaraan toe, maar Israëlisch? Voor al die collega’s nog maar eens: ‘Israëlietisch’ is een ouderwets woord voor Joods. Pas na de Tweede Wereldoorlog is ‘Jood’ en ‘Joods’ gangbaar geworden. Daarvoor sprak men van Israëlieten. Dus nee, wij zijn geen Israëli’s, maar gewoon Nederlanders, en ja, daar zitten inderdaad een paar Israëlieten bij.