Op een koude novemberavond zo’n drieënhalf jaar geleden, liep ik voor het laatst de redactieruimte van het NIW uit. Vorige week, wat voor mijn gevoel een heel leven later is, liep ik op een bloedhete vrijdag weer de redactie van het NIW binnen.
De locatie was nieuw, maar het NIW-logo op de covers aan de muur voelden o zo vertrouwd. Met mijn opvolger en voorganger Maurice Swirc besprak ik, ons lavend aan heel veel glaasjes water, want het is hier op de redactie op warme dagen een sauna, de belangrijkste zaken die nu in onze kille spelen. De zaak van het weren van Joodse medeleerlingen op de school van de prinsesjes, uiteraard viel de naam Awraham Roet, en verder wat langetermijnverhalen die mij opvallend bekend voorkwamen. Zoals die over de Jobo’s van het CJO, er is nog altijd gedoe met een Amerikaanse – inmiddels emeritus, naar ik heb begrepen – opperrabbijn, de brulaapjes van de gemeenschap zijn nog altijd dezelfde brulaapjes en de spammers ook. Ja, ik bedoel onder anderen u, meneer H.
Het was als thuiskomen. Met een rugzak vol extra ervaring, nieuwe contacten en heel wat wijzer wat betreft degenen die in ons clubje wel en niet te vertrouwen zijn. Ook nu wij deze week nummer 37 maken, voelt de redactie vertrouwd. Een aantal nieuwe gezichten, maar ook leden van het team die nog onder hoofdredacteurtijd 1 voor het eerst kwamen binnenlopen.
Tegelijkertijd maar meteen begonnen aan de voorbereidingen voor het vieren van een mijlpaal. Het NIW, het oudste opinietijdschrift van Nederland, bestaat dit jaar 150 jaar. In dat kader spit ik nu onze grote schatkist door: alle nummers van het NIW, sinds 1865, gebundeld in grote ‘boeken’. Ze maken allerlei emoties bij me los: rillingen bij het eerste nummer na de oorlog: 17 juni 1945, een glimlach bij de rellen veroorzaakt door Mau Kopuit. Anti-zionisten tegenover zionisten. Links tegen rechts. Conclusie? Wij hoofdredacteuren zijn slechts passanten. Het NIW is er nog steeds. Na 150 jaar rellen, drama’s, de Holocaust, afbraak en wederopbouw. Discussiërend, ruziënd, creërend en vooral: levend. Terug bij het NIW. Het is mij een eer.
Abonneer op het NIW
